Επιστροφή στη Θεσσαλονίκη μετά από ταξίδι – «Γιατί γύρισα είπαμε;»
Φτάνεις σπίτι σου, κάνεις μία βόλτα και βλέπεις όλα τα «κακώς κείμενα» της πόλης σου.
Εικόνες/Λέξεις: Γεώργιος Ράμμος
Επιστροφή στη Θεσσαλονίκη μετά από ολιγοήμερο ταξίδι.
Ένα από τα πρώτα πράγματα που βλέπει κανείς μπαίνοντας στην πόλη από ανατολικά είναι η ταμπέλα που λέει Θεσσαλονίκη και περιφερειακός. Η ταμπέλα που βλέπουν όλοι οι τουρίστες αλλά και όλοι οι άριστοι αυτής της χώρας που έρχονται αεροπορικώς. Κάθε χρόνο η ταμπέλα είναι και σε χειρότερη κατάσταση…
Φτάνεις σπίτι σου και λες να κάνεις μια βόλτα στη περιοχή για κάποια ψώνια. Προχωράς και βλέπεις θάμνους/δέντρα που έχουν μεγαλώσει τόσο ώστε να μην αφήνουν χώρο στο πεζοδρόμιο. Αυτοκίνητα παρκαρισμένα σε διαβάσεις, μηχανάκια παρκαρισμένα σε σκαλοπάτια. Θα μου πείτε συνηθισμένα όλα αυτά, τώρα έχουμε νέα μόδα, κάδους πάνω στις διαβάσεις, λογικά κάποιος ήθελε να παρκάρει και τον ενοχλούσαν οι κάδοι.
Αφού βλέπεις όλα αυτά αναρωτιέσαι τι να έγινε με εκείνον τον φοίνικα έξω από το δημοτικό βρεφοκομείο και πας μια βόλτα να δεις. Ευτυχώς είναι ακόμα εκεί και ευτυχώς όχι πια μόνος. Τώρα πια έχει παρέα μερικά κλαδιά, που λογικά παράτησε εκεί ο ίδιος κηπουρός του βρεφοκομείου, αλλά και ένα στρώμα σε περίπτωση που θέλει να ξαποστάσει κάποιος.
Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω την εφαρμογή του δήμου για αυτό το θέμα αλλά φοβάμαι τι μπορεί να συμβεί. Την τελευταία φορά που την χρησιμοποίησα για ένα ξεραμένο δέντρο, ο δήμος ήρθε 8 μήνες μετά και έκοψε το καλό δίπλα στο ξεραμένο.
Γιατί γύρισα είπαμε;