Εσύ, τι θα τους έλεγες;

72 ώρες είναι αρκετές για να αντιληφθεί κανείς σε ποια χώρα επιστρέφει μετά από απουσία ενός μήνα. Μία απλή παρατήρηση του τι συμβαίνει και κυρίως του τρόπου με τον οποίο καταγράφεται ό,τι συμβαίνει αρκεί για να διαπιστώσει κανείς πως μέρα με τη μέρα η Ελλάδα βυθίζεται στην παρακμή. Η τύχη της χώρας έχει περάσει σε μία ομάδα ανθρώπων, οι οποίοι στα δικά μου μάτια φαντάζουν ανίκανοι να τη διαχειριστούν. Αυτή είναι όμως μία προσωπική άποψη. Αυτό που είναι αδιαμφισβήτητο είναι πως η κάθε μορφής εξουσία στη χώρα σήμερα ασκείται ανεξέλεγκτα προς κάθε κατεύθυνση. Και αυτό καθιστά τη δημοκρατία μας άρρωστη. Πολίτες που δεν μπορούν ή που δε θέλουν να αντιδράσουν σε όσα παρακολουθούν να συμβαίνουν με καταιγιστικό ρυθμό. Παρά μόνο ακραίες κραυγές και τυφλή οργή που αυξάνονται μέρα με τη μέρα, σπρώχνοντας το καράβι στα βράχια.

Ας πιάσουμε τα στιγμιότυπα με τη σειρά, έχοντας και το λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών ανά χείρας, προκειμένου να διευκρινίζουμε τυχόν άγνωστες ή δυσνόητες λέξεις.

Πέμπτη, 25 Οκτωβρίου: Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Σίμος Κεδίκογλου «απορρίπτει κατηγορηματικά τις αιτιάσεις του ΣΥΡΙΖΑ περί κομματοκρατίας στην ΕΡΤ». Έχει δίκιο ο κ. Κεδίκογλου, η λέξη κομματοκρατία δεν υπάρχει στο λεξικό σε αντίθεση με τη λέξη κομματόσκυλο, ας πούμε. Επομένως δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κομματοκρατία η εξαναγκαστική πρόσληψη κόρης βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας στην ΕΡΤ για οποιαδήποτε θέση αποδειχθεί ικανή. Μέχρι στιγμής δεν έχει αποδειχθεί για καμία. Όπως φυσικά δεν είναι κομματοκρατία οι θέσεις ΠΕΘ που δόθηκαν σε συγκεκριμένα πρόσωπα με μισθούς που θα ζήλευαν και χώρες εκτός κρίσης.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ επιπλέον έσπευσε να επισημάνει ότι η ελευθερία των παρουσιαστών στην ΕΡΤ φθάνει σε σημείο ελευθεροστομίας, σε βαθμό που διατυπώνονται ακόμη και ανάρμοστα σχόλια σε βάρος του ίδιου προσωπικά, αλλά και της κυβέρνησης.

«Έχουν γίνει ανοίκεια σχόλια από παρουσιαστές της ΕΡΤ για εμένα προσωπικά και την κυβέρνηση και τα δεχόμαστε διότι είμαστε γνήσια φιλελεύθεροι», ανέφερε ο κ. Κεδίκογλου και δεσμεύθηκε μάλιστα ότι θα στείλει στον βουλευτή σχετικά αποσπάσματα που, όπως είπε, δείχνουν «όχι απλώς την ελευθερία αλλά την ελευθεροστομία, έως και την ελευθεριότητα». «Φιλελεύθερος»: αυτός που αγαπάει την ελευθερία, αυτός που κινείται ή δρα στα πλαίσια του φιλελευθερισμού. «Γνήσιος»: επίθετο για άνθρωπο ή για ζώο που δεν προέρχεται από επιμειξίες. Οι διαφορές ανάμεσα στην ελευθερία την ελευθεροστομία και την ελευθεριότητα είναι πολύ λεπτές και μπορούν να εξηγηθούν μόνο από έναν γνήσιο φιλελεύθερο.

Στο πλαίσιο ίσως αυτής της ελευθερίας εντάσσεται η αντιμετώπιση του δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη. Προσωπικά, δε συμπαθώ ιδιαίτερα τον Βαξεβάνη και δε μου αρέσουν η προσέγγιση και το ύφος του. Μου άρεσε μόνο το βιβλίο του «Ο άνθρωπος του τείχους». Από εκεί και πέρα, όμως, τόσο ο λόγος για τον οποίο όσο και ο τρόπος με τον οποίο διώκεται, δεν μπορούν να αφήσουν κανένα ασυγκίνητο.

Μία λίστα που κάνει βόλτες, υποτιμώντας τη νοημοσύνη ενός ολόκληρου λαού, επιτέλους δημοσιεύεται ή έστω εντοπίζεται. Και αντί να κληθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι από τον εισαγγελέα, αντ’ αυτού συλλαμβάνεται ο δημοσιογράφος με μία ολόκληρη αστυνομική επιχείρηση. Η κατάληξη της υπόθεσης θα προσθέσει ένα ακόμη επεισόδιο στη σαπουνόπερα που είχε ξεκινήσει με το διαβόητο «κομιστή» και θα δείξει την κατεύθυνση που έχει πάρει η χώρα, αν υπάρχει έστω μία πιθανότητα αυτοκάθαρσης.

Τρίτο στιγμιότυπο συνιστούν η παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου και οι εορτασμοί για την 100η επέτειο από την απελευθέρωση της πόλης στη Θεσσαλονίκη. «Εορτασμός»: σύνολο απο πανηγυρικές εκδηλώσεις δημόσιου χαρακτήρα που γίνονται για ορισμένο γεγονός, επέτειο, θρησκευτική ή άλλη γιορτή. Ο δημόσιος χαρακτήρας χάθηκε κάπου ανάμεσα στα κειγκλιδώματα έξω από τον Αγ. Δημήτριο και στις προσκλήσεις που θα έπρεπε να έχουν οι… πιστοί για να παρακολουθήσου τη δοξολογία από κοινού με την πολιτική ηγεσία της χώρας. Όσο για την παρέλαση «στόχος ήταν να επαναληφθούν τα παρατράγουδα του 2011, όταν η παρέλαση διακόπηκε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναγκάστηκε να αποχωρήσει». Ο στόχος επετεύχθη, οι παρελάσεις διεξήχθησαν ομαλά…! Με κάθε κόστος, βέβαια. Με το στρατό στους δρόμους της Θεσσαλονίκης και με αποκλεισμούς κεντρικών αρτηρίων άνευ προηγουμένου. Ο δημόσιος χαρακτήρας και αυτής της επετείου μπορεί να περιμένει, προτεραιότητα έχει η εξέδρα των επισήμων. Προτεραιότητα, η οποία φθάνει μέχρι την πίστα του αεροδρομίου, όπως μετέδωσε μέσω του λογαριασμού του στο twitter ο δημοσιογράφος, Σπύρος Χαριτάτος.

Η απόσταση είναι πολλές φορές το καλύτερο φίλτρο για να δει κανείς καθαρά τα πράγματα. Προσωπικά, έλειπα για ένα μήνα στο εξωτερικό, αποφεύγοντας να παρακολουθώ στενά την ελληνική επικαιρότητα. Εκεί είχα την τύχη να συνανστραφώ ανθρώπους από διάφορες γωνιές του πλανήτη: Γερμανία, Αργεντινή, Αίγυπτο, Κίνα, Ινδονησία, ΗΠΑ, Τσεχία, Ουγγαρία, Καμερούν, Γαλλία, Σλοβενία. Όλοι τους δημοσιογράφοι από τις χώρες αυτές έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την κατάσταση στην Ελλάδα. Θέλουν να δουν πίσω από την κρίση, τη φέτα, το συρτάκι και τα νησιά. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα των παραπάνω στιγμιοτύπων σήμερα δεν είμαι σίγουρος ότι όσα τους είπα είναι σωστά. Εσύ, τι θα τους έλεγες;