Εσωκομματικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ: Προοδευτική υπέρβαση ή πολιτική επανάληψη;

Λέξεις: Γρηγόρης Σαρίδης

Τα κόμματα έχουν κυβερνητική προοπτική όσο την διαφυλάττουν με την πολιτική και τις επιλογές τους. Όταν μάλιστα επιδιώκουν να εκφράσουν ριζικές αλλαγές υπέρ των πολλών, οφείλουν να το κάνουν ξεκάθαρο, με λόγο και πράξη, αν θέλουν αναβαθμισμένη θέση και ρόλο στον πολιτικό ορίζοντα των εξελίξεων. Ειδάλλως καταντάνε μηχανισμοί υλοποίησης, είτε στρατηγικών ανάπτυξης επιχειρηματικών ομίλων, είτε των σχεδίων ζωής, ατόμων, παρεών, ομάδων με εγωιστικές φιλοδοξίες.

Καταλήγουν στα αζήτητα της ιστορίας, αρκούμενα στην αναπαραγωγή κομματικών, κοινοβουλευτικών γραφειοκρατιών μέχρι να εξαφανιστούν. Το ΠΑΣΟΚ που φέτος κλείνει 50 χρόνια διαδρομής, στη μεταπολιτευτική ελληνική κοινωνία και ιστορία, με παρακαταθήκη τη λαϊκή ριζοσπαστική κοινωνική ψυχή που του εμφύσησε ο ιδρυτής του, δεν μπορεί να παρακολουθεί ανήμπορο την επέλαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, εναντίον της πλειοψηφίας της κοινωνίας, περιορισμένο να ερμηνεύει ασυμμετρίες ποσοστών, που διαμορφώνουν δυσοίωνο μέλλον όχι τόσο για το ίδιο, όσο για τους πολλούς, που θεωρητικά θέλει να εκφράσει.

ΠΑΣΟΚ: 50 χρόνια μετά, που βρισκόμαστε

Βιώνουμε συλλογικά ένα πολιτικό δίλημμα, είτε επιλέγουμε πολιτική επανάληψη της σημερινής κατάστασης, παραμένοντας στον ίδιο παρονομαστή, είτε επιχειρούμε ριζοσπαστική κριτική και υπέρβαση της υπάρχουσας αντίληψης των πραγμάτων. Βρισκόμαστε σε υπαρξιακού τύπου πολιτική συγκυρία, για τον κατακερματισμένο ευρύτερο προοδευτικό χώρο.

Κατάσταση δυσοίωνη για την πλειοψηφία της κοινωνίας, που έχει ζωτικό συμφέρον να υπάρξει νέα δυνατότητα που τους περιλαμβάνει.

Δυνατότητα που χάθηκε στον υπερδεκαετή φαύλο κύκλο διαδοχικών μνημονίων που έζησε η χώρα, με συνέπειες που μας συνοδεύουν ακόμα, με διαφορετικό βαθμό ευθύνης, όλων των υπαρκτών κομμάτων που διαχειρίστηκαν εξουσία. Αυτή η συνθήκη ως βάθρο, διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό τη σημερινή πολιτική κατάταξη και κοινωνική καταγραφή.

Κερδισμένη σε υπερθετικό βαθμό βγήκε η συντηρητική παράταξη με την «υβριδική κεντροδεξιά» του σημερινού πρωθυπουργού, που διανύει τον 5ο χρόνο στην εξουσία, ο οποίος ενώ κέρδισε επανεκλογή το 2023, είδε την εκλογική συρρίκνωση μέσα σε ένα χρόνο. Αποτέλεσμα ταξικών συντηρητικών επιλογών στα κύρια πολιτικά πεδία, (ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία ολιγοπωλίων, εκτεταμένη ιδιωτικοποίηση τμημάτων του κοινωνικού κράτους, διεύρυνση ανισοτήτων, θεσμική υπονόμευση κράτους δικαίου, μονοδιάστατη εξαρτημένη εξωτερική πολιτική ως εμπροσθοφυλακή του ΝΑΤΟ κοκ).

Το παράδοξο της κατάστασης, είναι ότι η εκλογική συρρίκνωση της ΝΔ, δεν συνοδεύτηκε από άνοδο κάποιου αντίπαλου δέους Αντίθετα συνδυάστηκε με ταυτόχρονη υποχώρηση της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης, που ήδη είχε αλλάξει επικεφαλής, επιλέγοντας ένα νεοφερμένο πρόσωπο, με ιδιότυπα καινοφανή μεταπολιτικά και εξωπολιτικά χαρακτηριστικά, με πάζλ διαρκών πολιτικών αντιφάσεων, ως σύνοψη των αδιεξόδων της. Ενώ οι φιλοδοξίες ανάδειξης του ΠΑΣΟΚ, σε εναλλακτικό κατευθυντήριο κέντρο πολιτικής και κοινωνικής έλξης της προοδευτικής προοπτικής, περιορίστηκαν σε χωρίς μέλλον «ανοδική στασιμότητα», σε σχέση με την καταγραφή του 2023.

Δηλαδή μικρή ποσοστιαία άνοδος, με αριθμητική απώλεια πολλών χιλιάδων ψηφοφόρων, σε κοινωνικές συνθήκες αναζήτησης πολιτικής ελπίδας. Οι πολίτες με τη στάση τους έθεσαν, το αυτονόητο καταλυτικό ερώτημα της συγκυρίας, πως προχωράμε, σε ποια κατεύθυνση βρίσκεται η διέξοδος, η προοπτική νικηφόρας επανόδου συνολικά για τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις του ευρύτερου προοδευτικού χώρου.

Πως προχωράμε

Η ανάγκη να υπάρξει προοδευτική διέξοδος στην κοινωνική δυσαρέσκεια της πλειοψηφίας, περνάει μέσα από τη διαμόρφωση ισχυρού προοδευτικού πόλου, απέναντι στον συντηρητικό συνασπισμό εξουσίας με τον οποίο πορεύεται ο πρωθυπουργός. Ο οποίος ενώ βολοδέρνει μεταξύ μεταρρυθμιστικής ρητορείας που στην πράξη μεταφράζετε σε ταξικές επιλογές υπέρ των λίγων, αντλεί δύναμη και αισιοδοξία, από την ανυπαρξία ισχυρού προοδευτικού αντιπάλου.

Στη παρούσα συγκυρία, η συνειδητοποίηση της ανάγκης ριζικής αναθεώρησης της υπάρχουσας κατάστασης, συμπυκνώνεται στην εκλογή νέου προέδρου στο ΠΑΣΟΚ, που μπορεί να πραγματοποιήσει με συλλογικό τρόπο την υπέρβαση και να διαμορφώσει συνολικά νέες προοπτικές.

Ο Νέος Πρόεδρος

Ο νέος πρόεδρος μπορεί να αποτελέσει τον αναγκαίο επιταχυντή με πολλαπλασιαστική ισχύ εφόσον ταυτιστεί με συλλογικές προσπάθειες και οράματα για τη χώρα και τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών της και απαντάει σε κρίσιμα διλήμματα με καθαρό τρόπο όπως:

1. Προοδευτική Υπέρβαση Πολιτική, Κοινωνική, Προγραμματική, που διαφοροποιείται από τη σημερινή κυβέρνηση ώστε να προάγει νέα πολιτική σύνθεση υπέρ των πολλών ή Πολιτική Επανάληψη της συντηρητικής κυριαρχίας, μέσω «μιας χαμένης κάπου στο «κέντρο», καθώς πρέπει σοσιαλδημοκρατίας» που είτε εγκλωβίστηκε στον εξωραϊσμό δεδομένων και στην αφήγηση μακροπρόθεσμης επιτυχίας, είτε θέλει να επαναλάβει παραλλαγές της υπάρχουσας συντηρητικής συμμαχίας, με εξαντλημένα σχήματα και πρόσωπα, προωθώντας πανομοιότυπες πολιτικές.
2. Πολιτική Μάχη για ολική επαναφορά της προοδευτικής πρότασης στο επίκεντρο, με Ενοποίηση όλων των ζωντανών ριζοσπαστικών δυνάμεων στις υπαρκτές εκδοχές που υφίστανται, είτε ως μαχητική κινηματική κοινωνική αντιπολίτευση, εκτός των τειχών, είτε ως αποστασιοποιημένοι πολίτες που αποδοκιμάζουν απέχοντας, είτε ως «μετανάστες ψηφοφόροι» που επιλέγουν ψευδεπίγραφα σχήματα πολύμορφης διαμαρτυρίας χωρίς αύριο, ή Αμηχανία και αδράνεια, αναπαράγοντας δευτερεύουσες αντιθέσεις και ανακυκλώνοντας συντηρητικά αδιέξοδα.

Το υπαρκτό ΠΑΣΟΚ αν δεν επιχειρήσει τώρα, την προοδευτική υπέρβαση, θα καταλήξει εκούσια ή ακούσια είτε εξ ανάγκης, παντοειδής συνιστώσα. Η θετική πολιτική δυναμική που εμπεριέχει η εκλογή νέου προέδρου είναι εν δυνάμει, ποτέ δεν θα είναι εγγυημένη.

Ο νέος πρόεδρος, με συστράτευση όλων, εφόσον πυροδοτήσει τη συλλογική κοινωνική ικανότητα δημιουργίας και σύνθεσης,, μπορεί να θέσει σε κίνηση τη νικηφόρα εκδοχή των πραγμάτων για το σύνολο των προοδευτικών δυνάμεων, με επίκεντρο το ΠΑΣΟΚ. Εντέλει η αξία όλων, προσώπων, προσπαθειών, προθέσεων, εξαρτώνται και έτσι θα κριθούν, όχι από προσδοκίες και ελπίδες που εν δυνάμει γεννούν αλλά από την τελική έκβαση και τα πολιτικά αποτελέσματα που παράγουν. υγ. η πολιτική μου εκτίμηση είναι ότι ο Χάρης Δούκας, είναι η επιλογή που συγκεντρώνει τις κατάλληλες προϋποθέσεις και συνθέτει τα στοιχεία και τη δυναμική ελπιδοφόρας εξέλιξης των πραγμάτων, για το όλον των προοδευτικών δυνάμεων. Οψόμεθα…

*Ο Γρηγόρης Σαρίδης έχει διατελέσει μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ και μέλος της Ν.Ε Α Θεσσαλονίκης.