Εσύ πόσο ήρωας νιώθεις στην τοποθεσία Θεσσαλονίκη σήμερα;
Ακούγονται υπερβολικά, γκρινιάρικα -ισχύει- και προκλήθηκαν από συνηθισμένη - συνήθεια.
Όλα ξεκίνησαν από τον 40άρη -με έναν πρόχειρο υπολογισμό- που θεώρησε υπέροχο να καθαρίσει τον φάρυγγά του φτύνοντας τον εσωτερικό του κόσμο στα πλακάκια της Αριστοτέλους, σε απόσταση κυριολεκτικής αναπνοής, ένα πρωί στις 7.46 το πρωί. Την ώρα μάλιστα που αυτά μύριζαν και κάτουρο. Και κάπως έτσι συναντήθηκαν οι ψυχούλες μας.
Τα υπόλοιπα και παρακάτω γεννήθηκαν αντανακλαστικά. Φαίνονται πολλά, ακούγονται υπερβολικά, γκρινιάρικα -ισχύει- και προκλήθηκαν από εξουθενωτικά συνηθισμένη – συνήθεια. Με τόσο γρήγορη εγκεφαλική δραστηριότητα όπως τα όνειρα υπερπαραγωγή που πιστεύεις ότι τα έβλεπες κανένα δίωρο και η επιστήμη σε ξενερώνει κάνοντας την ώρα – δευτερόλεπτο.
–Άργησα -πάλι- πήχτρα -πάλι- ΟΑΣΘ και 50 – 50 αν θα φτάσεις στον προορισμό. 50 για το όχημα (αν θα την βγάλει στον δρόμο) 50 για τον οδηγό (αν θα ξεκινήσει στην αναγραφόμενη ώρα). Μην σε συμπεριλάβεις στο ποσοστό.
–Τσιγάρα καπνό, τσιγάρα καπνό, στο αυτί -από τον νέο μου φίλο όπως όλα δείχνουν- και αγένεια. Να σου χαλάσω την ημέρα, αφού χάλασε η δική μου.
–Διπλοπαρκαρισμένα, μπορεί και τριπλό. Δεν βρέθηκα -κακοτυχία- ποτέ σε φάση που θέλει να φύγει ο μεσαίος να δω πώς -δεν- τα βρίσκουν μεταξύ τους για το ποιος είναι ο πιο παράνομος από τους παράνομους. Παρκούρ για να χωρέσουμε και σήμερα.
–Ζητείται πωλήτρια δεξιά στο τζάμι με μαύρη bold Arial. Αγγελίες για δουλειά με προϋπηρεσία μεγατόνων -κάτι δεν έχουμε καταλάβει σωστά σε ό,τι αφορά τα skills δεν εξηγείται αλλιώς γιατί μία βοηθός κομμωτηρίου θα πρέπει να ακούει αποκλειστικά ηλεκτρονική μουσική αλλιώς δεν γίνεται να ανταπεξέλθει (πραγματικό γεγονός).
–Αφίσα κολλημένη στην κολόνα και ωχ σήμερα έχει πάλι πορεία, κλείνει κέντρο και ποδαράτο ως στο σπίτι -είπαμε περπατιέται η Θεσσαλονίκη αλλά το τερματίσαμε.
–Μυρίζει τσουρέκι, μυρίζει πίτα, μυρίζει γύρο χοιρινό και είναι 8 το πρωί. Να χτυπιέσαι εσωτερικά που το μεγαλύτερο talk of the town που παράγουμε και μπορούμε να καταναλώσουμε είναι το νέο μπεργκεράδικο της γειτονιάς – ειλικρινά δεν γίνεται να υπάρχει κάτι που κυριολεκτικά τρώγεται ανά ένα μέτρο στους δρόμους όλης της πόλης.
–Νεύρα στο τηλέφωνο με γνωστό. Γνωστά και τα νεύρα. Να αντιλαμβάνεσαι πως ο μόνος τρόπος για να γίνει δουλίτσα εδώ είναι να έχεις το τηλέφωνο του σωστού 50+ ο οποίος πρόλαβε και κάτι “έγινε” σε αυτόν τον μικρόκοσμο -εκεί έχουν κλειδώσει οι θέσεις ξεκάθαρα- ή να κρυφοελπίζεις ότι ο επίσης γνωστός μεγαλοεπιχειρηματίας θα γίνει το indiegogo της Θεσσαλονίκης μπας και δεις άσπρη μέρα.
–Ωπ χαμογελαστός άνθρωπος, ωπ δεν είναι και τουρίστας. Να γελάς με ηλίθια αστεία παρακολουθώντας τους life coaches και τους “γίνονται πράγματα στην πόλη” και τους “θετική ενέργεια” οι οποίοι είναι αριθμητικά όσοι ετοιμάζονται να γεμίσουν και τα ψηφοδέλτια στις αυτοδιοικητικές που έρχονται. Άπειροι.
–Πρωινή βόλτα σκύλου, ναι ναι. Να παρακολουθείς την πόλη να γυρνάει με ένα λουρί σκύλου ενίοτε και γάτας στο χέρι και να προσέχεις μην πατήσεις κάτι που δεν θα έπρεπε.
–Ψιλοβρέχει μην γλιστρήσω, ψιλοβρέχει μην γλιστρήσω, γλίστρησα. Να τρελαίνεσαι όταν την στιγμή που ψήνεσαι να εξαφανιστείς, σου πατάει ο ουρανός έναν ήλιο, καθαρίζει και ο Όλυμπος απέναντι, ξεχύνονται όλοι με την φιλική βερσιόν τους -εκείνη την ωραία- απλώνεται η χαλαρόσκονη στην ατμόσφαιρα και θέλεις να πάρεις αγκαλιά τους σκύλους όλου του κόσμου και να χαζέψεις το λιμανάκι και να ακούσεις όσο και αν δεν σε νοιάζει με όλες τις βασανιστικές λεπτομέρειες τι θα μαγειρέψει η κ.Βάσω στον γιο της, να πεις ναι ρε συ πάντα θα υπάρχει πατρίδα όσο υπάρχει η Θεσσαλονίκη.
-Για λίγο όμως. Γιατί μετά σε πέτυχα και δεν γίνεται μωρέ να κατεβάζεις το παντελόνι σου και να κατουράς κύριος μπροστά μου. Δεν θα πούμε και ευχαριστώ που γυρνάς έστω πλάτη. Και ας μπούμε σε 150 λίστες του διεθνούς Τύπου, αδιαφορώ. Αυτά είναι για τους τουρίστες. Αδιαφόρησε και εσύ. Όσο κάνουμε και ζούμε παρέα τα παραπάνω.
