Το λεγόμενο ευλογημένο παρκάρισμα

Εικόνες από την ομάδα Φίλοι του Ιστορικού Κέντρου της Θεσσαλονίκης

Στη σημερινή αστική πραγματικότητα, ένα από τα πλέον ψυχοφθόρα προβλήματα, είναι να βρεις θέση να παρκάρεις. Είναι χρονοβόρο και εκνευριστικό να γυρίζεις σαν χαμένος προκειμένου να αφήσεις το αυτοκινητάκι σου. Συχνά… συχνότατα, εκνευρίζεσαι και συνήθως γυρίζεις σπίτι σου και μαλώνεις με την/τον γυναίκα/άντρα σου ή τα παιδιά σου. Είναι οι περίφημοι, κατά τους ψυχιάτρους, “παρκαδόριοι καυγάδες”.

Τώρα, όμως, η εκκλησία αντιλαμβανόμενη το μέγεθος του προβλήματος, αλλά κυρίως τις επιπτώσεις που έχει στη ψυχική υγεία του εκκλησιάσματος, παίρνει δραστικά μέτρα για να ανακουφίσει όσο μπορεί το ποίμνιό της.

Έτσι, έχει αλλάξει τη χρήση για τους αυλόγυρους των εκκλησιών. Σε μια βόλτα από τη Μητρόπολη, την Αγία Σοφία, τον Άγιο Δημήτριο και όπου αλλού βολεύει θα δείτε πως οι χριστιανοί ενορίτες, γεμίζουν με τα αυτοκίνητα τις εισόδους των ναών. “Αυτοκινητοπατήθηκαν” λοιπόν οι χώροι που είχαν δημιουργηθεί για να παίζουν τα παιδιά της γειτονιάς ή να ρεμβάζουν στα παγκάκια άνθρωποι ηλικιωμένοι και άλλοι που δεν έχουν μπαλκόνια ή συντροφιά που εκεί έβρισκαν.

Όλοι αυτοί όμως, μπορούν να βολευτούν όπου και όπως μπορούν, και ας πάνε στην ευχή του Θεού, αφού το πρόβλημα παρκαρίσματος των ημετέρων χριστιανών ασφαλώς και προέχει.

Όσοι λοιπόν πιστοί χριστιανοί έχουν πρόβλημα παρκαρίσματος, μπορούν πιθανόν να απευθυνθούν στην εκκλησία της ενορίας τους ή ακόμη καλύτερα στην Μητρόπολη προκειμένου να λάβουν ευλογία για παρκάρισμα στον αυλόγυρο της εκκλησίας τους.

Ε, λοιπόν αγαπητοί συμπολίτες, δεν έχουμε τον Θεό μας. Άρα, ούτε τον φόβο του!