Ο Φαμπρ παραιτήθηκε. Πάμε παρακάτω.

Μερικές φορές όλα μπορεί να γίνουν λάθος. Να γίνει λάθος μια απομάκρυνση ενός ανθρώπου που διέπρεψε, του Λούκου, χωρίς να περιμένει το ανυπόμονο υπουργείο να ολοκληρώσει τη δουλειά της η δικαιοσύνη και χωρίς να ολοκληρωθεί ο φετινός του σχεδιασμός που ήταν στη μέση, να γίνει ανάθεση χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με το νέο καλλιτεχνικό διευθυντή για το όραμα του, το τι μπορεί να σκέπτεται, τι γνωρίζει για τον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό, να ανακοινώσει ο νέος διευθυντής το απολύτως λάθος πρόγραμμα που προσβάλλει τη νοημοσύνη του κόσμου, καθώς το Γιάν πίνει Γιάν κερνά δεν είναι ακριβώς ο σωστός τρόπος να τιμάς μια χώρα που σε τίμησε, να ξεσηκώνεται ένας νέος εμφύλιος ανάμεσα στην ελληνική κοινωνία, με τα ΜΜΕ να τερατολογούν για το έργο του Fabre, ο κάθε πικραμένος είχε επί τρεις μέρες άποψη για τα πέη, όλοι έπεσαν πάλι από τα σύννεφα, όταν πέρσι η παράσταση του παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη στα Δημήτρια και τα ίδια Μέσα την αποθέωναν, να εμπλακούν οι Έλληνες ηθοποιοί σύσσωμοι, και να διαμαρτύρονται με το λάθος τρόπο αφού το επιχείρημα ήταν τα χρήματα που χάνουν οι Έλληνες καλλιτέχνες και θα πάνε σε ξένες τσέπες, σε μια πενταετία που η πλειοψηφία των Ελλήνων καλλιτεχνών σιώπησαν για μια σειρά μείζονα ζητήματα που κατατρώγουν την ελληνική επικράτεια, και πολλές φορές χρειάστηκε να έρθουν ηθοποιοί του εξωτερικού για να υπερασπιστούν τα αυτονόητα, ακούσαμε τη Μιμή Ντενίση να μιλά με πάθος για το πως ο Φαμπρ πλήττει τον ελληνικό πολιτισμό, η Ντενίση που τον τιμά, ακούσαμε το υπουργείο να απαντά αμήχανα με αψυχολόγητες δηλώσεις στοχοποίησης του Λουκού και τον Πρωθυπουργό να τουιτάρει καθησυχαστικά, διαπιστώσαμε για άλλη μια φορά πόσο ανύπαρκτη είναι η πολιτιστική πολιτική στην Ελλάδα, και τέλος είδαμε τον μέγα και πολύ Φαμπρ να παραιτείται σήμερα το πρωί. Όχι στον υπουργό, άλλο προσβλητικό και αυτό, αλλά στην Κατερίνα Κοσκινά που είναι συνεργάτιδα του!

Ένας φαύλος κύκλος αστοχιών, άκομψων χειρισμών από όλους, διεθνούς διασυρμού που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί και διχασμού. Και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς Φαμπρ; Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.

Μια λύση νομίζω υπάρχει. Να αναβληθεί η φετινή διοργάνωση του Φεστιβάλ Αθηνών. Να ανασυνταχτούν οι πάντες. Να χαραχτεί από την αρχή μια σοβαρή πολιτική. Να κηρυχθεί ένας διαγωνισμός διεθνής για τη θέση. Και κάποιοι άνθρωποι με σθένος, γνώσεις και υπεύθυνη στάση να αναλάβουν να βάλουν από την αρχή τις βάσεις για το Φεστιβάλ από την επόμενη χρονιά. Ότι και αν γίνει φέτος πια θα είναι βιαστικό, τσαπατσούλικο και πρόχειρο. Και ένα τελευταίο. Οι Έλληνες Καλλιτέχνες που σέβομαι και εκτιμώ πολύ από δω και μπρος να είναι παρόντες παντού. Σε όλα όσα καινε μια κοινωνία σε βαθιά και πολύπλευρη κρίση. Ακόμα και όταν δεν θα έχει οικονομικό αντίκρισμα η εμπλοκή τους. Και ο Φαμπρ να συνεχίσει να νοιάζεται για την Ελλάδα. Ακόμα και χωρίς μισθό από κει που θα είναι.