Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Βουτιά στη σκέψη!

Λέξεις-εικόνες: Χριστίνα Σακαλή

Μπορεί να μην υπάρχει πάντα ο χρόνος για την προσεκτική μελέτη του προγράμματος των ταινιών μέρες πριν την έναρξη του Φεστιβάλ, αλλά από τη στιγμή που κάποιο ερέθισμα θα σε οδηγήσει στην αναζήτηση κάποιας ταινίας ή κάποιας κατηγορίας ταινιών, είναι άμεση και καθηλωτική η απορρόφηση με την οποία θα σε συμπαρασύρει να διαβάσεις, να μάθεις, να ψάξεις για την ταινία ή τις ταινίες που αναζητάς. Είναι άμεση και δυνατή η μαγεία που σε τυλίγει για όλα τα συγκλονιστικά θέματα των ταινιών που προβάλλονται στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης κάθε χρόνο κάπου μέσα στον Μάρτιο.

Θέματα για τα οποία έχω σκεφτεί άπειρες φορές ότι αν δεν ήταν το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ δεν θα είχα την ευκαιρία να ενημερωθώ, πόσο μάλλον να συμμετέχω ενεργά ως αποδέκτης της δύναμης της εικόνας, από πουθενά αλλού και ποτέ άλλοτε καθ’ όλη τη διάρκεια της μικρής αυτής ζωής μου. Θέματα χάρη στα οποία θα ανοίξω τους ορίζοντές μου για να τα κατανοήσω καλύτερα και πιο ολοκληρωμένα, χάρη στα οποία μπορεί να γίνω καλύτερος άνθρωπος, θέματα που θα με κάνουν να συγκινηθώ ή να σκεφτώ για πολύ περισσότερη ώρα από όσο κρατάει η διάρκεια της προβολής, ακόμα ίσως και για ολόκληρη τη ζωή μου. Θέματα που θα με κινητοποιήσουν να αναλάβω δράση και άλλα που θα μου ξυπνήσουν την επιθυμία για ταξίδια, θέματα που θα με κάνουν να ονειρευτώ.

Μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα η σκέψη μου ξετυλίγει μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα που παρακολούθησα τα τελευταία χρόνια: για τη γοητεία της αγιουβερδικής ιατρικής μέσα από την αναζήτηση μιας Γαλλίδας ασθενούς με καρκίνο, τα οικονομικά και προσωπικά αδιέξοδα των αγροτών στην Ινδία από την κυριαρχία των πολυεθνικών με τους μεταλλαγμένους σπόρους, τον ηρωισμό των γιατρών στα πλοία του ελέους στην Αφρική, τα περιβαλλοντικά κινήματα κατά της εξόρυξης άνθρακα στα Απαλλάχια όρη και τη δράση της οργάνωσης Earth Liberation Front, τα κινήματα για τα δικαιώματα των μαύρων πριν μερικές δεκαετίες και για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων σε χώρες όπως η Ουγκάντα σήμερα, τη συγκινητική ιστορία της Edie και της Thea, ενός ζευγαριού λεσβιών που είναι ερωτευμένες εδώ και 42 χρόνια, τις περιπλανήσεις των παλιατζήδων σε αναζήτηση σιδηρικών στην Αθήνα, την παιδική εργασία σε χωράφια και χωματερές στη Λατινική Αμερική, την καθημερινότητα των μεταναστών στα κέντρα κράτησης στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, τον παλμό μουσικών ντοκιμαντέρ όπως αυτό για την ιστορία της υπέροχης rocksteady, προκατόχου της reggae, καθώς και μερικά πολύ ενδιαφέροντα ντοκιμαντέρ γύρω από τη σεξουαλικότητα και την ελεύθερη έκφρασή της.

Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ θα διακόψει και φέτος την γκρίζα καθημερινότητα και θα μας φωτίσει με σκέψεις, συναισθήματα, χαρά, γέλιο, δάκρυ, μα πάνω απ’ όλα αισιοδοξία. Αισιοδοξία πως όσο δύσκολη και να γίνεται η καθημερινότητα, θα βρίσκουμε πάντα ερεθίσματα για να περνάμε όμορφα, να εξελισσόμαστε, να ανακαλύπτουμε αφορμές για συζήτηση και σκέψη. Ας το υποδεχθούμε λοιπόν με ανοιχτό μυαλό, για να του επιτρέψουμε να γεμίσει τη σκέψη μας με όλο του το μεγαλείο.

Προσαρμογή αφίσας για ΖΩ Φεστιβάλ Tasos Lekkas / Design is Everything

Μπείτε στην ομάδα (fb group) ΖΩ Φεστιβάλ Κινηματογράφου για να μοιραστούμε την εμπειρία του Φεστιβάλ, να ανταλλάξουμε σκέψεις, σχόλια, απόψεις, προτάσεις!

Fb group: https://www.facebook.com/groups/zw.festival Fb page: https://www.facebook.com/zw.festival