Ο φόβος του αύριο

Λέξεις: Κωνσταντίνος Τσορμπατζιδης

Το Σάββατο το βράδυ ήμασταν στο γενέθλιο πάρτι του Colin δέκα λεπτά από το London Bridge. Πίναμε Campari με πορτοκάλι και λεμόνι και οργανώναμε το επόμενο Σάββατο αγναντεύοντας το Shard από τον κήπο. Κατά τις 10 λέγαμε να πάμε clubbing στο London Bridge.

Εάν πηγαίναμε θα βρισκόμασταν στην καρδιά της τρομοκρατικής επίθεσης. Τελικά αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω. Οδηγώντας την μηχανή για το σπίτι τουλάχιστον τριάντα αστυνομικά οχήματα έτρεχαν σαν τρέλα προς την κατεύθυνση του London Bridge με τις σειρήνες να σου τρυπάν τα αυτιά.

Είπα στον σύντροφο μου καθώς οδηγούσα προς την αντίθετη κατεύθυνση, “έχουμε επίθεση τρομοκρατών στο κέντρο.”  Το ήξερα χωρίς να το γνωρίζω! Ζώντας στην καρδιά μιας από τις μεγαλύτερες μητροπόλεις του κόσμου μαθαίνεις να αναγνωρίζεις τους χτύπους της από τις ανασες της. Και το βράδυ του Σαββάτου οι ανάσες της ήταν παγωμένες και αναστατωμένες. Και το κατάλαβα αμέσως. Είχαν χτυπήσει το Λονδίνο. 

Επτά νεκροί, 21 σοβαρά τραυματισμένοι – 48 στα νοσοκομεία του Λονδίνου. Αλλά το πιο σοβαρό στοιχείο αυτή την στιγμή; Αυτή ήταν όχι η πρώτη ούτε η δεύτερη αλλά η τριτη τρομοκρατική επίθεση στην Αγγλία τους τελευταίους τρεις μήνες. Και η δεύτερη στο Λονδίνο. Τέσσερις μέρες πριν τις κοινοβουλευτικές εκλογές. Η πόλη του Λονδίνου βρίσκεται σε σοκ. Η χώρα δεν ξέρει πως να προστατευτεί. Ακούσαμε, διαβάσαμε και είδαμε την Κυριακή πως τρεις φανατικοί δημιούργησαν το χάος και έφεραν θάνατο οδηγωντας ένα βαν και χρησιμοποιώντας τρία  μαχαίρια. Έτσι απλά. Χωρίς πιστόλια, χωρίς χημικά όπλα. Έφεραν τον τρόμο, πάγωσαν την χώρα και έβαψαν την πόλη του Λονδίνου με αίμα. 

Το κόμμα που είναι στην κυβέρνηση τα τελευταία επτά χρόνια έχει τις ευθύνες του. Η σημερινή πρωθυπουργός είχε το υπουργείο εσωτερικών για πέντε χρόνια. Οι αποφάσεις της δεν φαίνεται να έχουν βοηθήσει την κατάσταση. Μάρτυρες βγήκαν στην τηλεόραση να μας πουν ότι ενημέρωσαν τις υπηρεσίες για τους συγκεκριμένους τρομοκράτες και οι αρχές δεν έκαναν τίποτε για να τους σταματήσουν. Το κόμμα της αντιπολίτευσης με τον Jeremy Corbin θα προσπαθήσει να κερδισει ποντους και οι πολίτες σήμερα το πρωί θα πάνε στην δουλειά με τον φόβο στα σωθικά τους. Τρόμος, ανασφάλεια, νευρικότητα και η ιδέα μια πιθανής τέταρτης επίθεσης δημιουργούν ένα καταθλιπτικό κοκτέιλ. Το βράδυ πήρα ένα e-mail από την δουλειά εάν θα ήθελα να δουλέψω από το σπίτι. 

Και οι τρομοκράτες; Είναι φανατισμένοι και αποφασισμένοι να προκαλέσουν τρόμο και χάος. Οι αυτόπτης μάρτυρες στο Λονδίνο μιλάνε για την απάθεια και την παγωμένη τους μάτια καθώς εκτελούσαν τις αποτρόπαιες πράξεις τους. Το κάνουν στο όνομα μια θρησκείας αλλά στην ουσία την χρησιμοποιούν για να δικαιολογήσουν τις κοινωνικοπολιτικές τους ιδέες που υποστηρίζει την κοινωνία του τρόμου και της καταπίεσης. Είναι οι ίδιοι που σκότωσαν 90 πολίτες στην μουσουλμανική Καμπούλ. Οι ίδιοι που θα σκότωναν όσους μπορούσαν σε οποιαδήποτε χώρα με οποιαδήποτε θρησκεία για να προωθήσουν τις ακραίες ιδιαιολογίες τους. Γιατί λέει όσοι δεν πιστεύουν δεν αξίζει να ζουν. Αυτοί δεν είναι άνθρωποι της θρησκείας. Δεν υπάρχει θρησκεία που να ζητάει από τους πιστούς της τέτοιες αθλιότητες. 

Οι επόμενες ημέρες θα είναι αποφασιστικές. Αυτή την στιγμή δεν γνωρίζουμε εάν οι επιθέσεις επηρεάσουν τις εκλογές. Εάν θα μπορέσει η πόλη να γυρίσει γρήγορα στους κανονικούς ρυθμούς της. Εάν θα ξαναδούμε τρομοκρατία, αίμα και θάνατο στην καρδιά της πόλης. Και βέβαια δεν γνωρίζουμε εάν Θα έχουμε στο βλέμμα όχι την ελπίδα αλλά τον φόβο του αύριο.