Για το μακελειό στη Νέα Υόρκη
Aν δεν νιώθουμε ενσυναίσθηση και ευθύνη για αυτά που συμβαίνουν στους "άλλους" τους "άτυχους", μήπως να κατανοήσουμε πως δεν θα είμαστε κάθε μέρα τυχεροί.
Λέξεις: Στράτος Σαφιολέας
O εικοσιεφτάχρονος Shane Devon Tamura οδήγησε από το Las Vegas και έφτασε στην Park Ave. στο κέντρο του Μανχάτταν. Είχε μαζί του ένα πολεμικό όπλο, που μπορείς να το αποκτήσεις νόμιμα στην Αμερική.
Μπήκε σε έναν ουρανοξύστη που βρισκόταν μεταξύ 51 και 51 δρόμων. Πρώτα πυροβόλησε και σκότωσε τον αστυνομικό που δοκίμασε να τον σταματήσει. Θα επανέλθω σε αυτό.
Μετά, πυροβόλησε μια γυναίκα που μάταια προσπάθησε να κρυφτεί πίσω από μια κολόνα. Μετά άρχισε να ρίχνει σε κάθε κατεύθυνση. Πυροβόλησε έναν υπάλληλο του κτιρίου που προσπάθησε να καλυφθεί πίσω από ένα γραφείο. Η γυναίκα και ο υπάλληλος πέθαναν.
Κάλεσε το ασανσέρ. Ανέβηκε στον 33ο όροφο, στα γραφεία της εταιρείας Rudin, όπου πυροβόλησε και σκότωσε έναν ακόμα. Μετά προχώρησε σε έναν διάδρομο και αυτοκτόνησε.
Σε έρευνα που έγινε στο αυτοκίνητό του, βρέθηκε ένα γεμάτο περίστροφο, φυσίγγια, και συνταγογραφημένα φάρμακα. Ο δολοφόνος είχε νόμιμη άδεια οπλοφορίας. Είχε επίσης διαγνωστεί με ψυχικά προβλήματα.
Τώρα ο αστυνομικός, που όπως είπε ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης, προσπάθησε να τον σταματήσει χάνοντας τη ζωή του ονομαζόταν Didarul Islam. Ήταν 36χρονος μετανάστης. Από το Μπαγκλαντές και υπηρετούσε στην αστυνομία τα τελευταία τρία χρόνια. Είχε δύο παιδιά. Η σύζυγός του είναι έγκυος στο τρίτο της παιδί.
Πόσα πράγματα μπορείς να πεις για αυτή τη τραγωδία;
Πρώτα από όλα ότι στην Αμερική συνεχίζουν να πουλάνε όπλα, πολεμικά όπλα, όπως πουλάνε τα μπέργκερ. Έχουν δολοφονηθεί χιλιάδες Αμερικανοί, μεταξύ των οποίων μικρά παιδιά σε σχολεία, αλλά το λόμπυ των όπλων με πολύ χρήμα, συνεχίζει να επιβάλλει το φόρο αίματος στη χώρα.
Δεύτερον, ο αστυνομικός που μπήκε στη μέση ονομαζόταν “Ισλάμ” και ήταν μετανάστης. Αν ο δράστης λεγόταν Ισλάμ και πυροβολούσε έναν αστυνομικό, οι πιο πάνω σήμερα θα έλεγαν το γνωστό παραμύθι “μας στέλνουν τους δολοφόνους” από τις “κωλοχώρες”. Ο μετανάστης Ισλάμ όμως, θυσίασε τη ζωή του για την Αμερική, τη χώρα που του έδωσε ένα σπίτι.
Τρίτον, σκέφτομαι πως συχνά νομίζουμε ότι “όλα αυτά” – ότι είναι “αυτά”, η ψυχική νόσος, η φτώχεια, η κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, η αδιάκριτη οπλοφορία, όλα αυτά δεν μας αφορούν. Είναι για τους “άλλους” τους “άτυχους”. Και μια μέρα σφυρίζουν οι σφαίρες στο πιο κεντρικό μέρος της Νέας Υόρκης έξω από το οποίο περπατάω πολύ συχνά. Αλλά δε μας ένοιαζε ποιος εκλέγεται και τι ψηφίζει, καθώς “δε κάνει καμμία διαφορά” στη καθημερινότητά μας.
Γενικά, αν δεν νιώθουμε ενσυναίσθηση και ευθύνη για αυτά που συμβαίνουν στους “άλλους” τους “άτυχους”, μήπως να κατανοήσουμε πως δεν θα είμαστε κάθε μέρα τυχεροί.
ΥΓ. Οι φωτογραφίες είναι από το ABC news. Αριστερά, σε κάποιον όροφο, οι εργαζόμενοι έβαλαν όλα τα έπιπλα στη πόρτα να εμποδίσουν την είσοδο του δολοφόνου. Αριστερά, ο δολοφόνος, περπατάει κανονικά κρατώντας ένα όπλο που θα έπρεπε να το έχει μόνο ο στρατός και η αστυνομία και κανείς άλλος ποτέ.
*O Στράτος Σαφιολέας είναι είναι σύμβουλος στρατηγικής επικοινωνίας.