Για το Νίκο Χουρμουζιάδη

Του Νικηφόρου Παπανδρέου 

Τον γνώρισα το 1976, όταν, ως Πρόεδρος του ΚΘΒΕ, με κάλεσε στη Δραματική Σχολή. Πάνε 37 χρόνια, ήμουν 35 χρονών, εκείνος 46, παιδιά και οι δύο… Μου είναι αδύνατο να συνοψίσω αυτή τη στιγμή πόσα κέρδισα εγώ και η Πειραματική Σκηνή (και κυρίως οι νέοι, τότε, ηθοποιοί της) από την καθημερινή σχεδόν επαφή μ’ έναν άνθρωπο της δικής του παιδείας και της δικής του ευαισθησίας (για να μη μιλήσω για τα ελληνικά του). Εκείνος ισχυριζόταν ότι κέρδισε περισσότερα, επειδή μπήκε ξαφνικά το θέατρο και ως καλλιτεχνική πρακτική στη ζωή του, αλλά αυτός ο ισχυρισμός ήταν μια ακόμα εκδήλωση της μεγάλης γενναιοδωρίας του. Θα μας λείψει πολύ ο Νίκος Χουρμουζιάδης, το χιούμορ του, η τρυφερότητα, τα θυμωμένα του ξεσπάσματα, η σταθερή αλληλεγγύη του. Αλλά παρηγοριέμαι με τη σκέψη ότι, επειδή σημάδεψε τη ζωή ολόκληρης της πειραματικής οικογένειας, θα είναι πάντα κάπου εδώ γύρω. Τον αποχαιρετώ μ’ ένα μετάφρασμά του:

Πες μου τ’ αστέρια πότε σβήνουν;   Έχουν ματόκλαδα και κλείνουν; Πού χάνονται και πού κοιμούνται; Μες στα όνειρά τους μας θυμούνται;

Καλό ταξίδι, Νίκο.

*O Νίκος Χουρμουζιάδης και ο Νικηφόρος Παπανδρέου σε μια από τις χιλιάδες φιλικές συναντήσεις τους και ο Νίκος Χουρμουζιάδης μέσα στο σκηνικό του έργου “Περιμένοντας τον Γκοντό” (2002).

* Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη σπούδασε φιλολογία στο ΑΠΘ (κλασσικό τμήμα) και συνέχισε τις σπουδές του με ειδίκευση το αρχαίο ελληνικό δράμα στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη. Ανακηρύχθηκε διδάκτωρ του πανεπιστημίου του Λονδίνου το 1963 .Δίδαξε στη μέση εκπαίδευση (Κολλέγιο “Ανατόλια” και σχολή “Μωραίτη” ) ενω απο το 1971 ως το 1988 οπότε και παραιτήθηκε διετέλεσε καθηγητής στη Φιλοσοφική σχολή του ΑΠΘ . Απο το 1990 ως το 1999 δίδαξε στα τμήματα θεάτρου των πανεπιστημίων Αθηνών και Θεσσαλονίκης.Υπήρξε έγκριτος φιλολόγος, πανεπιστημιακός, σκηνοθέτης και μεταφραστής Διετέλεσε επί σειρά ετών (1974-1977 & 1982 -1985) Πρόεδρος στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΚΘΒΕ. Από το 1985 έως το 1989 ήταν Πρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του ΚΘΒΕ. Από τον Ιανουάριο του 1984 έως τον Οκτώβριο του 1985 ανέλαβε τη Γενική Διεύθυνση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Σκηνοθέτησε σειρά παραστάσεων στην “Πειραματική σκηνή της Τέχνης Θεσσαλονίκης, σε έργα των : Μπρέχτ, Σαίξπηρ, Τσέχωφ, Μπέκετ, Ευριπίδη κ.α, ενω σειρά έργων (κυρίως αρχαίου δράματος ) σκηνοθέτησε μέχρι και το 2000 στο Κρατικό Θέατρο Βόρειας Ελλάδας. Απεβίωσε τρεις μέρες μετά το θάνατο του αδερφού του αρχαιολόγου Γιώργου Χουρμουζιάδη.