Για τον Τόλη Χάρμα…
Ο Θωμάς Κοροβίνης θυμάται για τον μεγάλο συνθέτη
Πρόλαβα τον υπέροχο Τόλη Χάρμα, στην Αθήνα, σε συνοικιακά ταβερνάκια, όπου έπαιζε και τραγουδούσε στα γεράματα με τον γιο του, απ’ όλους και απ’ όλες λησμονημένος, (εσύ την βάφτισες τη μεγάλη ντίβα;, εγώ την έβγαλα, έκτοτε ούτε φωνή, ούτε ακρόαση).
Με πήγαινε ο Γιώργος Κοντογιάννης στυλοβάτης του λαικού τραγουδιού, ο αδερφός του ο Δημήτρης τον έφερε στη Θεσσαλονίκη, στη “Βάρδια”, όπου τον απολαύσαμε, στα ογδόντα έξι του, πάντα αριστοκράτης μάγκας κι ερωτύλος, μέχρις εσχάτων.
Τον ζύγωσε χαράματα μια νταρντάνα, τριαντάρα, ρεμπετόβια της εποχής, πάμε για πατσά ψιλοκομμένο, κατέληξαν στο Καλοχώρι για τζιβιτζί, ύστερα από μέρες την αντάμωσα, ούτε που κατάλαβα, είπε, πως έγινε, μου πέφτει και λίγο μεγάλος, άντε καλέ, τι μας λες, άμα θέλω σε πιστεύω, ποιό κομμάτι σου τραγούδησε, α, μου έπαιξε το “”Σκλάβες του μαχαραγιά…
