Ο Γιάννης έγινε 27
Ο άνθρωπος που θα λένε το όνομά του σε όλες τις αλάνες και τα γήπεδα τα μικρά παιδιά καθώς σουτάρουν
Εξεταστική εαρινού. Ήλπιζα τότε να είναι η τελευταία. Πάντα το κακό με αυτή την εξεταστική πέρα από την ηχηρή και εμφανή στις εξόδους του νεότερου κόσμου έλευση του καλοκαιριού και την ταυτόχρονη συνειδητοποίηση ότι χρόνο με το χρόνο τα καλοκαίρια μικραίνουν και οι ”ελεύθερες” μέρες σπανίζουν έχει και το κακό ένα μεγάλο -αν όχι- ολόκληρο το διάστημά της να συμπίπτει με τους τελικούς του ΝΒΑ.
Η πίεση μεγάλη προς το τελευταίο για πτυχίο μάθημα. Η προετοιμασία γινόταν σε σπίτι καλού φίλου, παρέα τρία άτομα. Όσοι αγώνες χάθηκαν παλαιότερα ίσως οφείλονταν και σε μια σχετική αδιαφορία ή σε ένα όχι και τόσο έντονο ενδιαφέρον. Αλλά φέτος το καλοκαίρι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θα ήταν πρωταγωνιστής με τους Milwuakee Bucks κόντρα στους Phoenix Suns.
Η σειρά των τελικών ήταν στο 2-1 σε ένα τρομερά κρίσιμο σημείο για την έκβασή τους, αφού αν οι Suns κατάφερναν να κερδίσουν θα έσπαγαν την έδρα των Ελαφιών, που η σειρά επέστρεψε. Αν πάλι οι Bucks κέρδιζαν το παιχνίδι θα έφερναν τη σειρά στα ίσα και θα είχαν την ευκαιρία να πάρουν και το επόμενο παιχνίδι κάπως πιο εύκολα, κάπως πιο για τη φανέλα, αφού θα ήταν στην έδρα τους κι έτσι να γυρίσουν την πλάστιγγα και να κάνουν κάτι συγκλονιστικό, μαγικό.
Κατά τις 2 τα χαράματα μετά το διάβασμα και έτσι όπως μας πήρε η κουβέντα πήραμε την απόφαση να το πάμε σερί και να δούμε το ματς στις 4. Το ματς! Τότε τα Ελάφια δεν κέρδισαν απλώς ένα παιχνίδι της σειράς, δεν διέρρηξαν μόνο την αντίληψη του κόσμου για τη δήθεν ανωτερότητα των Suns που τάχα ήταν πιο πλήρης ομάδα με καλύτερους παίκτες, αλλά ο Γιάννης και η παρέα του άνοιξαν την πόρτα από την οποία τινάχθηκε, εκτοξεύθηκε πράσινο φως στο χρώμα της φανέλας τους για να φτιαχτεί η βάση να μιλήσουμε για legacy. Για να μείνει ένα στιγμιότυπο από το μέλλον που κάθε χρόνο θα παίζει στην επικαιρότητα. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο με τον Κρις Μίντλετον διπλά-δίπλα ή αγκαλιά.
Δεν φεύγουμε από το ματς, αλλά είμαστε στο 99-101 μπροστά οι SUNS και με κατοχή. Ο Μπούκερ πάει να παίζει το pick με τον Έιτον και ο τελευταίος ρολάροντας μέσα ετοιμάζεται να ολοκληρώσει την alley-oop πάσα του πρώτου νιώθοντας όπως ήταν λογικό ελεύθερος κι άνετος. Κι όμως λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο και μεγάλο κλειδοκράτορα. Τον Greek Freak!
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είχε παίξει σχεδόν όλο το ματς, ήταν παντού, άμυνα και επίθεση, τα είχε δώσει κυριολεκτικά όλα (26 πόντοι, 14 ριμπάουντ, 8 ασίστ, 3 κλεψίματα, 2 κοψίματα σε 43 λεπτά συμμετοχής). Παρά την κούρασή του, την εξάντληση που ήταν εμφανής και χαρακτηριστική αφού στις τελευταίες επιθέσεις ο Γιάννης έμενε πίσω για την επιστροφή, πήδηξε στο θεό πατώντας από αφύσικα για το ανθρώπινο είδος μακριά και κατάφερε να την καλύτερη τάπα στην ιστορία των Play-offs του ΝΒΑ. Έτσι όπως ο Έιτον είχε πιάσει την μπάλα στο αέρα και την κατέβαζε με τα δυο χέρια προς το καλάθι κι άρα με όλη τη δύναμη που μπορεί να αποκτήσει από το ίδιο του το βάρος, αλλά και αυτή της ορμής των χεριών του προς το κάρφωμα, το χέρι του Γιάννη του είπε το μεγαλύτερο όχι που έχει εισπράξει κι όμοιο του δεν θα εισπράξει. Κραυγές, χοροπηδητά στον καναπέ, γδυσίματα και κυλίσματα στο πάτωμα. Ρε μαλάκα τι έκανε; Τι έκανε ;
Κάναμε και νιώσαμε πάλι σαν παιδιά όταν έμπαινε ένα απίστευτο καλάθι στην αυλή του σχολείου, που μας φαινόταν εξωπραγματικό και μετά νιώθαμε λες και είχαμε κατακτήσει όχι πρωτάθλημα, αλλά έναν ολόκληρο κόσμο. Μετά ακόμα και στο πιο απλό σουτ που κάναμε φωνάζαμε το όνομα ενός διάσημου παίκτη, τύπου Κόμπε, λες και ήμασταν ταυτόχρονα και σχολιαστές του αγώνα στον οποίο παίζαμε. Η πορεία της φωνής μας ακολουθούσε την καμπύλη της μπάλας, όσο πιο μεγάλη τόσο πιο πολύ τραβούσαμε τα φωνήεντα του ονόματος. Και τώρα πια όλα τα παιδιά και όλοι εμείς που κάποτε ζούσαμε για την μπάλα και το μπάσκετ, παρατούσαμε τα πάντα για την προπόνηση θα φωνάζουμε όλοι Γιάννης όταν αναμένουμε την έκβαση του σουτ.
Ο Γιάννης σήμερα γίνεται 27 ετών και βρίσκεται σε αυτό που λέμε κορυφή. Έχουν προηγηθεί τρομερά πετυχημένα χρόνια και ήδη το κατόρθωμα να τραβήξει τόσο τα καλά φώτα της προσοχής όλων, αλλά και έναν αναγνωρισμένο ηγετικό ρόλο από όλους και στα πάντα. Συνήθως τα πρώτα χρόνια στο NBA (από 2013) συνοδεύονται από μια δυσκολία προσαρμογής, αστάθεια στην απόδοση, μια του ύψους και μια του βάθους, αναζήτηση ταυτότητας παιχνιδιού και ρόλου στην ομάδα, προσωπική μάχη και προπόνηση για εξέλιξη και ενδυνάμωση. Είναι γενικώς χρόνια όχι ακριβώς προσαρμογής, αλλά χρόνια που πρέπει να γίνει δουλειά, ώστε να μπορέσεις μελλοντικά να κάνεις ακόμα περισσότερα και μεγαλύτερα πράγματα.
Ο Γιάννης όχι απλά κατόρθωσε να περάσει αξιοπρεπώς το αρχικό αυτό στάδιο του ηλικιακού αναμενόμενου μπαλαντζαρίσματος, να μείνει σταθερός χωρίς να τα χάνει και να τον πιάνουν με ναργιλέδες και χαρτιά ή να βάζει κακά κιλά στο κορμί του κάνοντας μήνες να πατήσει στο γήπεδο και μάλλον στην προπόνηση, αλλά επένδυσε στο σώμα του, τη δύναμη, την τεχνική και της κινήσεις του και στην πραγματικότητα καμώθηκε για να περάσει στη φάση των 27 και άνω, που αυτό το άνω αν και επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, οφείλεται σε ένα βαθμό και τη δουλειά που έχεις κάνει και κάνεις μέσα στα χρόνια.
Η εποχή στην οποία περνάει ο Γιάννης μας χαρακτηρίζεται από το αυθεντικό ξεδίπλωμα του πλέον μπασκετικού χαρακτήρα του στυλ παιχνιδιού που έχει βρει και θα τελειοποιεί μέρα με τη μέρα, της ωρίμανσης και της διαχείρισης στα παιχνίδια και τις καταστάσεις και την τοποθέτησή σου στην ομάδα ως ρυθμιστικού στοιχείου για την προσέλκυση άλλων παικτών, αλλά και την ικανότητα των τελευταίων να προσαρμοστούν στο παιχνίδι του, ώστε μέσα από μια αλληλουχία αλληλεπιδράσεων να μπορεί τόσο ο ίδιος ο Γιάννης να αναδειχθεί περισσότερο, όσο και το σύνολο, η ομάδα να αναβαθμιστεί, όπως και έγινε με τους Bucks πέρυσι, όπως και γίνεται τώρα με τον Μπόμπυ Πόρτις.
Αυτά είναι κάποια γενικά κι αφηρημένα στοιχεία που προσδιορίζουν τις εποχές ανάλογα με τα χρόνια, όπως έχει δείξει η ιστορία να συμβαίνει μεγάλους αστέρες (Kobe Bryant, LeBron James, Michaeal Jordan) σε αυτή την ηλικία ωρίμανσης έκαναν τα ”όργια” τους και ξεχώρισαν. Ο Κόμπε και τα πρωταθλήματα με τον Γκασόλ σε εκείνους τους τελικούς με τους Σέλτικς το 2009 και το 2010, όταν ο σταρ και δυστυχώς εκλιπών διένυε τα 31 του χρόνια, ο Τζέιμς και οι Miami Heat να φορούν το δαχτυλίδι το 2012 και το 2013 με τον ΛεΜπρόν να είναι 28 ετών και τον κορυφαίο Τζόρνταν στα 28 του να γράφει ιστορία με τους ιστορικούς Chicago Bulls να παίρνουν από το 1991 μέχρι το 1993 τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα για να ακολουθήσουν άλλα τρία αργότερα.
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δικαίως αναφέρετε στην κατηγορία των κορυφαίων του αθλήματος σε όλη την ιστορία. Ο Γιάννης σήμερα γίνεται 27 και εγκαινιάζει άτυπα έναν μέλλον σαρωτικό, εκτός ανεπιθύμητου απροόπτου. Έχει ήδη στη βιτρίνα πριν περάσει στα καλά του χρόνια:
1 X NBA CHAMPION (2021)
1 X NBA Finals MVP (2021)
Δείτε το βίντεο με τις 27 καλύτερες φάσεις του Γιάννη Αντετοκούνμπο που ανέβασαν οι Milwuakee Bucks για να ευχηθούν στον Έλληνα αστέρα:
