Γιατί είμαι κατά της παγκόσμιας ημέρας της γυναίκας

του Τζακό Λεβή*

Μήπως αυτές οι μέρες γιορτάζουν την ανισότητα και χρυσώνουν το χάπι για όλες τις υπόλοιπες;

Ολημερίς οι απανταχού φιλελεύθεροι και δημοκράτες γεμίζουν με αναρτήσεις αγάπης, οργής, φεμινισμού και λύπης τις προσωπικές τους σελίδες και μπλογκ. Περιγράφουν με στόμφο τους λόγους για τους οποίους είναι ένθερμοι υποστηρικτές της παγκόσμιας αυτής ημέρας. Άραγε εχτές αδίκησαν κάποια γυναίκα; Ή μήπως το άφησαν για αύριο; Και στον αντίποδα πόσες γυναίκες που νιώθουν φουσκωμένο το φρόνημα σήμερα, εχτές χρησιμοποίησαν την υποτιθέμενη γυναικεία αδυναμία τους για να περάσουν μπροστά σε μια σειρά ή αύριο θα βρίσουν έναν άντρα στο αυτοκίνητο, σκεπτόμενες ότι έλα μωρέ τι θα μου κάνει, άντρας είναι και εγώ είμαι γυναίκα.

Αυτές οι παγκόσμιες μέρες που πλέον πληθαίνουν με γεωμετρική πρόοδο και περισσότερο, είναι κατ’ εμέ καιροσκοπικοί εορτασμοί του πως θα έπρεπε να είναι ιδεατά η κοινωνία μας. Αφού σταθούμε συνεπείς στο ετήσιο μας καθήκον και οι μεν και οι δε, συνεχίζουμε τις υπόλοιπες 364 μέρες να τρέφουμε και να εκμεταλλευόμαστε την εορτάζουσα ανισότητα.

Την ίδια άποψη διατηρώ και για τα εκάστοτε pride τα οποία αποτελούν αποσπασματικές εκδηλώσεις ότι οι άνθρωποι γύρω μας έχουν (και καλά κάνουν) διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις. Έχοντας παραβρεθεί τυχαία σε τεράστιο pride στο Μαϊάμι με τεράστιο budget, ανοιχτό κόσμο και μεγαλύτερης αποδοχής από όλους, διαφώνησα με το κόνσεπτ καθώς δεν πρέπει να υπάρχει μόνο αυτή η εικόνα πάρτι, φαγητού και αλκοόλ  για την μεγάλη και αξιοσέβαστη κοινότητα GLBT.

Οι θέσεις μου για τη διαφορετικότητα είναι γνωστές και σε προηγούμενο μου άρθρο. Όμως για να μπορέσει να καταπολεμηθεί η ανισότητα σε κάθε επίπεδο σε όλον τον πλανήτη χρειάζονται πιο οργανωμένες και διαρκείς προσπάθειες. Αναμφίβολα η ενημέρωση και η πρόληψη που πραγματοποιείται στα pride είναι πολύτιμη. Σίγουρα είναι μια ευκαιρία για τα μέλη της κοινότητας να βρεθούν μεταξύ τους και να αγκαλιάσουν περισσότερο κόσμο. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό. Ας δούμε όμως γιατί είμαστε όλοι θύματα της ανισότητας αυτής. Όταν τα ρούχα που αγοράζουν οι γονείς στις μεν κόρες τους, το μόνο που αναγράφουν είναι beautiful, princess, I feel fabulous και στους δε γιούς hero, strong, the best τότε το παιχνίδι έχει προ πολλού χαθεί.

Όταν τα κορίτσια παίζουν με κουζίνες και ντύνοντας κούκλες ενώ τα αγόρια με αυτοκίνητα και όπλα, οι ελπίδες για ισότητα εξανεμίζονται. Όταν στην επιλογή σχολών οι γυναίκες που θα επιθυμήσουν να ενταχθούν στα σώματα ασφαλείας είναι άκριτα αντιδραστικές ή λεσβίες ή και τα δύο, ενώ οι άντρες που επιθυμούν να ασχοληθούν με κάτι δημιουργικό ομοφυλόφιλοι τότε γιατί να συνεχίζουμε να εμμένουμε σε μια διαρκώς ενισχυόμενη ίση ανισότητα; Παγκόσμιες ημέρες στρουθοκαμηλισμού.

Ας μην ξεχνάμε άλλωστε τις επικρίσεις που δεχόταν η Λίνα Τσαλδάρη, η πρώτη γυναίκα που κατέλαβε υπουργικό αξίωμα στην Ελλάδα στις πρώτες Εθνικές εκλογές για το Ελληνικό κοινοβούλιο στις οποίες ψήφισε ο γυναικείος πληθυσμός. Χαρακτηριστικά μισογυνικά σχόλια στους διαδρόμους της Βουλής είναι λίγο πολύ γνωστά. Προτού κλείσω, ενδιαφέρον έχει η περίπτωση του οικονομολόγου και τραπεζίτη Muhammad Yunus, κάτοχο του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης το 2006 «για τη δημιουργία οικονομικών και κοινωνικών ευκαιριών για τους φτωχούς, και ιδίως για τις γυναίκες, μέσω της καινοτόμου εργασίας τους στη χορήγηση μικρών δανείων και εγγυήσεων σε ποσοστό 97%».

Γιατί; Διότι οι γυναίκες είναι ένα ισχυρό αναξιοποίητο εργατικό δυναμικό, είναι συνεπέστερες στις πληρωμές τους, μεγιστοποιούν την ωφελιμότητα των μικρότερων κεφαλαίων καλύτερα από τους άντρες και υιοθετούν πιο υγιή τρόπο ζωής όταν αποκτούν πρόσβαση σε κεφάλαια και δάνεια.

Για να δικαιολογήσουμε λοιπόν αυτούς τους εορτασμούς πρέπει να εργαστούμε όλοι στη βάση μιας αξιοκρατικής κοινωνίας αποκομμένης από σεξιστικές, ρατσιστικές και φυλετικές κορώνες απεμπολώντας την ηθελημένη θυματοποίηση στην οποία είμαστε όλοι καθημερινοί συμμέτοχοι και ηθικοί αυτουργοί. Ναι στις παγκόσμιες ημέρες, ναι στα pride αλλά όχι ως τα μοναδικά όπλα αντιμετώπισης της ανισότητας.

*Ο Τζάκο Λεβή είναι αριστούχος πολιτικός επιστήμων, ερευνητής, μεταπτυχιακός φοιτητής Δικαίου και Οικονομικών και νέος επιχειρηματίας.