Γιατί θέλεις τελικά να κάνεις παιδιά;

Λέξεις: Απόστολος Φαρμακιώτης

Η μεταστροφή της ερώτησης «Γιατί δεν κάνεις παιδιά;», σε «Γιατί θέλεις τελικά να κάνεις παιδιά;» δεν είναι μια αλλαγή στην σύνταξη της, αλλά μια ερώτηση που σκοπό έχει να μας ανοίξει την πόρτα στον κόσμο των νοημάτων, του προβληματισμού, της συνείδησης.

Αν λοιπόν ρωτούσε η κοινωνία «Γιατί θέλεις να φέρεις μια καινούργια ζωή στην γη;» αντί να ρωτά «Πότε επιτέλους θα κάνεις παιδιά;» τότε και μόνο τότε θα μπορούσε να υπάρχει πρόοδος και να προλάβουμε ταλαιπωρίες και άσκοπα δράματα.

Είναι δημογραφικό το πρόβλημα της Ελλάδας ή είναι πρόβλημα συνειδήσεων και ενός ανύπαρκτου εαυτού που δεν έχει ατομική βούληση αλλά επιθυμίες που τις καθορίζει «η έξωθεν καλή μαρτυρία» ενός Εγώ ετεροκαθοριζόμενου.

Εκείνοι που ζητούν τώρα από την μέση Ελληνίδα να κάνει παιδιά για να μην χαθούμε σαν έθνος είχαν φροντίσει να φτιάξουν τέτοιες συνθήκες που κανείς νοήμων δεν θα μπορούσε να παραμερίσει και να προβεί σε αναπαραγωγή.

Μάθε παιδί μου γράμματα να γίνεις μετανάστης, δούλευε σαν δούλος χωρίς να έχεις αξιοπρεπή διαβίωση, θα κάνεις τρεις δουλειές την ημέρα ήταν το μότο των κυβερνήσεων, που έλεγαν ανενδοίαστα σε όλα ναι για 10η χρονιά.

Η μεταρρύθμιση του γάμου έδωσε εδώ και κάποια χρονιά το δικαίωμα στην γυναίκα του δυτικού κόσμου να ζει μόνη της, να ζει ανύπαντρη να ζει χωρισμένη με δικαιώματα, να ζει την ζωή της όπως θέλει …

Και αυτό ήταν υπέροχο χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι κλειστές κοινωνίες όπως η ελληνική έχουν πάρει τα αδιάκριτα μάτια και τις απαιτήσεις από πάνω της…και ότι η αγωνία της έχει τελειώσει.

Συνεχίζοντας να θέτουμε τις λάθος ερωτήσεις και να αναπαράγοντας παραμύθια εθνικών και θρησκευτικών μύθων περί φυλής και καθαρότητας ενώ το dna μας δείχνει ότι είμαστε λίγο από παντού, αυτό που κάποτε μας ένωσε για να σταθούμε στα πόδια μας τώρα έχει γυρίσει εναντίον μας.

Συνεχίζοντας να πιέζουμε την Ελληνίδα να τεκνοποιεί άκριτα υπονομεύουμε την ίδια μας την κοινωνία που κάνει ένα βήμα μπροστά με το κίνημα Me Too και δέκα βήματα πίσω, όταν υποσυνείδητα την προτρέπουμε να προβεί σε μια επιλογή η οποία θα φέρει διπλάσια προβλήματα στο μέλλον.

Είναι στίγμα για τον Ευρωπαϊκό -δυτικό πολιτισμό για οποιαδήποτε αιτία έστω και δημογραφική να εισβάλει στην κρεβατοκάμαρα ή το μυαλό ενός ανθρώπου αφού είναι γνωστό ότι όλοι δεν έχουν τις ίδιες ψυχικές αντοχές και τις ίδιες ικανότητες αντίστασης σε αυτό που πλαγίως μας σερβίρουν.

Αν αλλάξουμε τις ερωτήσεις που κάνουμε θα ξετυλιχθεί το σφιχτό κουβάρι που υπάρχει μέσα μας και θα αμφισβητηθεί η βασική νοοτροπία που μας λέει ότι ο άνθρωπος αν δεν ζευγαρώσει είναι ένα τίποτα…

Διαβάστε επίσης: