Η Γκρέτα του πλανήτη μας

Λέξεις: Μαριαλένα Γκογκίδη

Η ενοχή και η ευθύνη μπορούν εύκολα να αποφευχθούν χάρη στην απόλυτη συγκάλυψη που παρέχουν τα social media. Αρκεί ένας λογαριασμός e-mail και ένας κωδικός, ώστε να συμμετάσχει κανείς σε ένα τέλειο έγκλημα, που θέλει να ονομάζεται «κριτική».

Η Γκρέτα είναι ένα κορίτσι, του οποίου η παιδική ηλικία δεν είναι καθόλου αυτονόητη, όπως καθόλου αυτονόητη και ανέμελη δεν είναι και η ίδια της η ζωή, από το πρώτο κιόλας δευτερόλεπτο που ήρθε σε αυτόν τον κόσμο.

Η καθημερινότητά της με τις όποιες δυσκολίες κουβαλά, ίσως να μην είναι ζηλευτή. Παρόλα αυτά, δεν στέκεται εμπόδιο στο να κυνηγήσει το δικό της όνειρο– ένα όνειρο που οι υγιείς κοινωνίες θα έπρεπε να παλεύουν για να πραγματοποιηθεί- , να σώσει ό,τι μπορεί από τα απομεινάρια του πλανήτη μας, να μαζέψει τα ασυμμάζευτα.

Το χυδαιότερο βέβαια, δεν είναι η μοναξιά της σε αυτό το ταξίδι, αλλά ο αδίστακτος πόλεμος που δέχεται από ανθρώπους και συστήματα που και τι δεν θα έδιναν για την «αριστεία» της.

Η διαφορά όμως, είναι πως η Γκρέτα δεν έχει ιδιαίτερη ανάγκη από πτυχία και διακρίσεις.

Ούτως ή άλλως των ονείρων η δίψα είναι η πίστη. Θα έπρεπε να θυμώνει κανείς, όχι μονάχα γιατί μέσα από τις οθόνες, πλήθος ψεκασμένων μυαλών γεννούν μίσος και αηδία για ένα αυτιστικό παιδί, αλλά και γιατί στο όνομα κάποιας δήθεν πολιτικής ορθότητας δίνεται μια άνιση μάχη απέναντι σε ό,τι βρίσκεται έξω από την περίμετρο του καναπέ.

Φυσικά και μπορεί κανείς να μην ενστερνιστεί συγκεκριμένους τρόπους ζωής και σκέψης.

Όμως, από πότε η κριτική ταυτίστηκε με τη χυδαιολογία; Με ποιο ακριβώς δικαίωμα η Γκρέτα και η κάθε Γκρέτα χαρακτηρίζεται γραφική εξαιτίας του αυτισμού της; Και τελικά, έχει απομείνει καθόλου τσίπα σε όλους τους χορηγούς αυτής της αξιολύπητης επίθεσης;

Η σωτηρία του πλανήτη δεν εξαρτάται από την Γκρέτα, όμως η δυναμική της παρουσία στη μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει ο κόσμος μας είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητη. Όχι γιατί είναι αυτιστική και δίνει ένα μάθημα ζωής σε όλους μας, ούτε γιατί σε αντίθεση με άλλους συνομήλικούς της -υποτίθεται υγιείς- έχει αφήσει τον καναπέ, τις τηλεοράσεις και το ίντερνετ και προσφέρει ουσιαστικό έργο. Αλλά γιατί ονειρεύεται και αυτό το δικαίωμα δεν έχει κανείς το δικαίωμα να της το στερήσει.