«Greenwave», «πράσινα» προϊόντα και … πράσινα παπαγαλάκια
της Βαγγελιώς Χρηστίδου Εικόνες: Βαγγελιώ και Θωμαή Χρηστίδου Ένα πάρκο που ξαναζωντάνεψε μετά από καιρό, εκατοντάδες παραγωγοί, χειροτέχνες, καλλιτέχνες, αλλά και συλλογικότητες που ως άξονά τους έχουν την προστασία του περιβάλλοντος, θέατρο, μουσική, παιδικά παιχνίδια, περιστέρια και… παπαγαλάκια, είναι ένας σύντομος απολογισμός του φετινού τετραήμερου «Greenwave Festival», που διήρκεσε από την Πέμπτη έως και την […]
της Βαγγελιώς Χρηστίδου Εικόνες: Βαγγελιώ και Θωμαή Χρηστίδου
Ένα πάρκο που ξαναζωντάνεψε μετά από καιρό, εκατοντάδες παραγωγοί, χειροτέχνες, καλλιτέχνες, αλλά και συλλογικότητες που ως άξονά τους έχουν την προστασία του περιβάλλοντος, θέατρο, μουσική, παιδικά παιχνίδια, περιστέρια και… παπαγαλάκια, είναι ένας σύντομος απολογισμός του φετινού τετραήμερου «Greenwave Festival», που διήρκεσε από την Πέμπτη έως και την Κυριακή στο κέντρο της πόλης. Το πάρκο της Χ.Α.Ν.Θ., που μέχρι τη δεκαετία του ‘80 φιλοξενούσε το ζωολογικό κήπο της Θεσσαλονίκης, γέμισε χιλιάδες κόσμου – συμμετέχοντες στην τέταρτη κατά σειρά διοργάνωση και κοινό – και ξύπνησε αναμνήσεις, αλλά κι ευχές για ακόμη μεγαλύτερη αξιοποίησή του από εδώ και πέρα. Το μήνυμα που πέρασε, «Δεν πωλείται το Μέλλον μας», αλλά και η εμπιστοσύνη σε παραγωγούς και μεταποιητές κάθε είδους, που χρησιμοποιούν όσο το δυνατόν φυσικές ή βιολογικές πρώτες ύλες κι εμπορεύονται προϊόντα που προέρχονται από βιολογική καλλιέργεια. Κι αυτό, με ένα εύρος συμμετοχών από τη Θεσσαλονίκη μέχρι το Πάικο, τη Χαλκιδική, την Κατερίνη, τη Ζάκυνθο και την Κρήτη!
Απόγευμα της Πέμπτης «άνοιξαν» οι… φυσικές πόρτες του «Greenwave Festival», οπότε και οι συμμετέχοντες κατοχύρωσαν ο καθένας τον… πάγκο του. Από τον πεζόδρομο μπροστά από το πάρκο, μέχρι και το σημείο όπου αυτό συναντά ξανά την παραλιακή, στο ύψος του αγάλματος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, απλώθηκαν χρώματα, αρώματα, γεύσεις και πολύτιμα από κάθε άποψη φυτά, αντικείμενα και χειροτεχνήματα. Ο κόσμος αρχικά λίγος, για να αυξηθεί κατακόρυφα μέσα στο Σαββατοκύριακο, οπότε κι ο καιρός ήταν ήδη καλύτερος.
Τα προϊόντα… δια χειρός παραγωγών
Πάγκοι τύπου «έκθεσης βιβλίου» για τους φορείς και τις συλλογικότητες που ασχολούνται με εκδόσεις και δράσεις γύρω από το περιβάλλον, εμπνευσμένοι και ξεχωριστά διακοσμημένοι από τον καθένα πάγκοι των χειροτεχνών – μεταποιητών. Όποιος ενδιαφερόταν κυρίως για το «καλλιτεχνικό» κομμάτι του Φεστιβάλ, μπορούσε να βρει γαντόκουκλες και κούκλες Κουκλοθεάτρου, κεραμικά σκεύη, χειροποίητο ξύλινο ράφι αφιερωμένο ειδικά στη… «Γριά Βάθρα» της Σαμοθράκης, μπρελόκ από μολύβια, ζωγραφισμένες νεροκολοκύθες, δέντρα από… ασήμι, μπλουζάκια μπατίκ, χειροποίητα φωτιστικά από νήμα ή ύφασμα, λεπτεπίλεπτα κομπολόγια και μπεγλέρια, κάθε είδους κόσμημα με πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους, ακόμη και σκουλαρίκια φτιαγμένα από… παλιές ακτινογραφίες!
Πιο… λιτοί και κυρίως «πράσινοι», οι πάγκοι των παραγωγών βιολογικών προϊόντων, αλλά και κεραλοιφών και βοτάνων. Η χαρά του λάτρη της φυσικής κι εναλλακτικής ιατρικής και των πιο γευστικών προϊόντων, κατευθείαν από το χωράφι, το μελίσσι, την κουζίνα! Βιολογικό αλεύρι διαφόρων τύπων, φασόλια βιολογικής παραγωγής, μαρμελάδες με βάση το κάστανο και δυνατότητα επιλογής γεύσεων από πορτοκάλι μέχρι σοκολάτα, ανθόμελο από το Πάικο, χειροποίητα πιροσκί, πλιγούρι, σάλτσες έτοιμες για μαγείρεμα από απλή κόκκινη μέχρι pesto, τσίπουρο, καρπούζια, τομάτες, πιπεριές κι άλλα κηπευτικά, βιολογικά κρασιά, πολλά από τα οποία με δυνατότητα γευσιγνωσίας για τον κόσμο. Μαζί με τους αγρότες και οι καλλιεργητές βοτάνων – εκεί, πραγματικά «κολλούσε» κανείς – θεραπευτικών φυτών και παράλληλα παρασκευαστές αιθέριων ελαίων, κεραλοιφών, κρεμών για το σώμα και το πρόσωπο…Οι μυρωδιές και οι συσκευασίες τους, ήταν δύσκολο να αφήσουν ασυγκίνητο τον οποιονδήποτε.
Οι εκδηλώσεις και τα εργαστήρια
Οι παράλληλες εκδηλώσεις ξεκίνησαν με πρωτοβουλία της διοργανώτριας Οικολογικής Κίνησης Θεσσαλονίκης που περιλάμβανε ομιλία των αρχηγών των δημοτικών παρατάξεων για το μέλλον της πόλης μέχρι το 2020, αλλά και με έκθεση φωτογραφίας για τα «ΜΜΕ στην περίοδο της κρίσης» και των αγώνα των εργαζομένων στην ΕΡΤ, που διοργάνωνε η ΕΡΤ3. Από εκεί και πέρα εκδηλώσεις για τα μεταλλαγμένα από τους χορτοφάγους Θεσσαλονίκης, προβολή ταινίας για το συνεταιριστικό παντοπωλείο «Bios Coop» και αφιέρωμα της Reggae κοινότητας στον Παύλο Φύσσα. Λόγω των ημερών, το πανό εις μνήμην του τελευταίου, παρέμεινε αναρτημένο στο χώρο της έκθεσης, μέχρι και την τελευταία μέρα.
Είναι δύσκολο να γραφούν σε ένα κείμενο όλες οι εκδηλώσεις του τετραημέρου. Ωστόσο, εν συντομία, όποιοι και όποιες πέρασαν από εκεί, είχαν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν σε εργαστήρια σε σχέση με το περιβάλλον, εργαστήρια κατασκευής και μεταποίησης προϊόντων και παιχνιδιών διαφόρων ειδών, στα οποία μοιράζονταν τις γνώσεις και τις τεχνικές τους οι ίδιοι οι εκθέτες, σε «πράσινες» διαδρομές με δωρεάν διάθεση ειδικών ποδηλάτων από τους διοργανωτές, σε συζητήσεις για την Κοινωνική Οικονομία, τις ιαματικές ιδιότητες της Κάνναβης, τον ακτιβισμό, το ρατσισμό, κ.ά., αλλά και να παρακολουθήσουν βιβλιοπαρουσιάσεις, προβολές ντοκιμαντέρ και εικαστικές εκθέσεις.
Εντυπωσίασε η παράσταση «Η καρδιά ενός σκύλου», σε θεατρική διασκευή Γιώργου Κιμούλη, από τη Θεατρική Ομάδα του Σχολείου Αλληλεγγύης «Οδυσσέας». Και κάθε βράδυ, η μουσική σκηνή που είχε στηθεί στο ύψος της παραλιακής, γέμιζε όργανα και φωνές. Τότε ήταν που μαζευόταν και ο περισσότερος κόσμος και που όλο το πάρκο δονούνταν σε ρυθμούς από τα σύνολα κρουστών της πόλης, έντεχνο ελληνικό τραγούδι και ηλεκτρονικό ήχο, αλλά και latin, jazz και ποτ-πουρί από musical. Ενδεικτικά, συμμετείχαν οι: «Κρουστόφωνο», «Κρούση», «Ούτε σπόντα», «Sol y Azycar», «The Medleys», «Deep in the Top», «The Meanwhiles», «Los Tre». Με εξαίρεση την Κυριακή, οπότε και το γλέντι ξεκίνησε από το μεσημέρι, στα γρασίδια, με έντεχνα από τους «Από Πριν Και Από Μετά» από την Αριδαία και παλιά λαϊκά και σμυρνέικα τραγούδια από τους «Για.Για.Κω». Τραπεζάκια έξω, ουζάκια και σουβλάκια, αλλά και πολλά vegan εδέσματα, από τους χορτοφάγους μάγειρες, το σκηνικό της μεσημεριανής και τελευταίας συναυλίας.
Το γλέντι κράτησε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες και σήμερα το πρωί όλοι ξεκουράζονταν. Ο Μιχάλης Τρεμόπουλος, ιδρυτικό μέλος της Οικολογικής Κίνησης Θεσσαλονίκης, δήλωσε σε τηλεφωνική μας επικοινωνία για τη φετινή διοργάνωση: «Η εξαιρετική επιτυχία του “Greenwave”, αποδεικνύει ότι υπάρχει μια αυξανόμενη ευαισθησία για τις εναλλακτικές λύσεις, για τις οικολογικές προτάσεις, η οποία γεμίζει με αισιοδοξία, όλους όσους κάθε χρόνο ετοιμάζουν αυτή τη συνάντηση των εναλλακτικών κινημάτων, των πρωτοβουλιών πολιτών. Ταυτόχρονα δείχνει ότι, εν μέσω των σημερινών συνθηκών και την ώρα που κάποιοι αντιμετωπίζουν την οικολογία ως το “παντεσπάνι της ζωής”, η κρίση είναι πολύπλευρη κι απαιτεί ταυτόχρονες οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές αλλαγές. Ο εναλλακτικός τρόπος ζωής, η κοινωνική κι αλληλέγγυα οικονομία, η αποτύπωση της δημιουργικής διάθεσης και της ανάγκης να παραχθούν ποιοτικά αντικείμενα και προϊόντα βιολογικής και φυσικής καλλιέργειας, είναι σημαντικές κατευθύνσεις αναζήτησης του Greenwave, που “αγκαλιάζονται” και από τους συμμετέχοντες σε αυτό…».
…και τα κουνούπια!
Το μόνο που – κατά κοινή ομολογία – ταλαιπώρησε τους συμμετέχοντες στο Φεστιβάλ και πολλούς από τους επισκέπτες του, τα άφθονα κι … αιμοβόρα κουνούπια, που έκαναν επιθέσεις ακόμη και το πρωί. Και με αφορμή την προστασία και φροντίδα του περιβάλλοντος (φυσικού, οικιστικού, χωριού, πόλης) – που περικλείει και την προστασία των κατοίκων του, παραθέτω και κάτι που πρόσεξα μόλις προχτές και μου έκανε εντύπωση: Κοιτώντας στο meteo.gr για τον καιρό, είδα τα…κουνουπάκια που εδώ και λίγο διάστημα αναρτώνται μαζί με τις πληροφορίες για ηλιοφάνεια, βροχή, ομίχλη, κλπ. Και θυμήθηκα και πάλι το ότι οι ψεκασμοί φέτος, κάπου … ξεχάστηκαν, αφήνοντας ειδικά όσους είναι αλλεργικοί κι ευαίσθητοι, τελείως ακάλυπτους.
Να’ ναι καλά δηλαδή τα δελτία καιρού (τι άλλο θα δούμε ως προς την υγεία μας;), να’ ναι καλά κυρίως όσοι παρήγαγαν τις κεραλοιφές με βότανα κι «εξόπλισαν» έτσι και τους υπόλοιπους με «ασπίδα» για πριν και μετά τα τσιμπήματα! Άντε και του χρόνου με λιγότερα…
Κι αφού αναφέρω τις …κεραλοιφές και τα κουνούπια, ένας σύντομος απολογισμός του… «κλεισίματος» της γιορτής: η ανταλλαγή προϊόντων και η αλληλεγγύη μεταξύ των ίδιων των συμμετεχόντων, οι χαρούμενες γνωριμίες, τα δωράκια που ανταλλάχθηκαν, το ενδιαφέρον και η αγάπη που υπήρχαν διάχυτα στους διαδρόμους του πάρκου. Η ιστορία που κουβαλούσε ο καθένας πίσω του και που συχνά περιλάμβανε τη συμμετοχή σε ομάδες οικολογικής δράσης στο παρελθόν ή στο σήμερα. Αλλά και τα περιστέρια που αφέθηκαν ελεύθερα στον ουρανό της πόλης από τους διοργανωτές το μεσημέρι της Κυριακής και τα …πράσινα παπαγαλάκια που πετούσαν από δέντρο σε δέντρο κι έκαναν όλους να κοιτούν…ψηλά! Θυμίζοντας την παλιότερη χρήση του πάρκου ως ζωολογικού κήπου και προκαλώντας το θαυμασμό μικρών και μεγάλων…