Γυμναστήριο και στερεότυπα

 Λέξεις: Σταμάτης Σκιφαλίδης 

Ποιος θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι η γυμναστική, εξαιρώντας τα ομαδικά αθλήματα ή ατομικά τύπου στίβου, είναι κάτι αρνητικό. Μόνο καλά έχει να προσφέρει και ψυχολογικά (σε δύσκολες εποχές) και σωματικά. Ένα παραδοσιακό γυμναστήριο άλλοτε μάζευε ένα 15% του «ενεργού» πληθυσμού. Τα τελευταία χρόνια όμως έχει συντελεστεί μια ακραία στροφή προσέλκυσης ενδιαφέροντος σχεδόν σε όλες τις ηλικιακές ομάδες. Αυτό που πρέπει να εξεταστεί όμως (κόντρα στην μάζα) είναι το κίνητρο πλέον που οδηγεί μεθοδικά στο εντυπωσιακά καλογυμνασμένο σώμα. Είναι η ειλικρινής αγάπη για την προσωπική άθληση κ τα οφέλη της (που προανέφερα) ή πιθανόν έχει να κάνει και με ένα νέο παγκόσμιο life style, το οποίο με αρκετή προώθηση από νέα πρότυπα μέσω social media, tv, ταινιών κλπ και αναλόγων περιοδικών κατευθύνει σχεδόν άπαντες να είναι αν όχι «φουσκωμένοι» τουλάχιστον πιστοί σε έντονους κοιλιακούς κλπ, με «μανίκια» τατουάζ (συνήθως πάνε πακέτο) προκαλώντας μοιραία ένα είδος απαξίωσης σε όποιον σήμερα έχει πχ κοιλιά (σκεμπέ) και μέτριους δικεφάλους και τρικέφαλους. Το να γυμνάζεται κάποιος ανεπηρέαστος από τα νέα στερεότυπα είναι ιδανικό και σαφώς υγιές. Το να μπαίνει όμως στο τριπάκι να μπλέκει με πάσης φύσεως κρεατίνες και συναφή σκευάσματα, πρωτίστως για το «φαίνεσθαι», την αποδοχή και εν τέλει τον ύπουλο ναρκισσισμό καταντά πέρα από νοσηρό εμμονικό και επισφαλές για την υγεία.

Βλέποντας πιτσιρικάδες να πλακώνονται και να ποζάρουν πωρωμένοι στον καθρέφτη μέχρι 50ρηδες να αγχώνονται για το look τους, ως εικόνα προκαλεί κάποιον προβληματισμό. Δεν έχει πλέον να κάνει με το καλοκαίρι και την παραδοσιακή μόστρα στην παραλία αλλά σε μία εθιστική μαζική μανία αρκετά καταπιεστική. Τα άνωθεν αφορούν κυρίως για τους άντρες.

Στην αντίπερα όχθη, το παράδοξο είναι ότι στο τριπάκι έχουν μπει πολλές γυναίκες, με επίσης στρεβλά πρότυπα, που σε φάσεις τις βλέπεις και τρομάζεις. Άλλο ένα γυμνασμένο σώμα, καλλίγραμμο, τόσο όσο, και άλλο η υπερβολή. Διαχρονικά, ειδικά το γυναικείο φύλο, αποτελούσε και αποτελεί ένα «ευαίσθητο» άνθος, κρύβοντας μια δυναμική αόρατη και θηλυκότητα. Η σταδιακή μεταμόρφωση της σύγχρονης γυναίκας, η οποία διαθέτει πεταχτούς μυς, μπράτσα, κοιλιακούς κλπ διαταράσσει μια κάποια ανόθευτη μέχρι «χθες» φυσική ισορροπία. Πέρα από δογματισμούς άλλο η χειραφέτηση και άλλο η υπερβολή, ο καταναγκασμός που υποβόσκει και υπαγορεύει πανομοιότυπα πρότυπα, οδηγώντας στην έλλειψη κάποιας λογικής φυσικής διαφορετικότητας. Το Instagram κυριαρχεί και προτάσσει το «ορθό», που δεν χωράει αμφισβήτηση. Τα πιο trend οπίσθια, ένα προκλητικό σώμα με πόζες, με συνοδεία κάποιο προϊόν (Η γκρίζα διαφήμιση στο απόγειο της). Αυτό ζούμε σήμερα.

Κακά τα ψέματα. Τα παραπάνω είναι «δικαιολογημένα» στην εποχή της εικόνας, του κάθε πχ Instagram κλπ. Η δύναμη τους ξεπερνάει την όποια προσωπική αντίσταση. Άλλο όμως ένας άνδρας που ξυρίζει στήθος κλπ επειδή η «τρίχα για πουλόβερ» και τελείως άλλο το ξύρισμα σχεδόν σε όλο το σώμα, οι κρέμες για την επιδερμίδα και το χειρότερο άλλο η χρήση σκευασμάτων που ενίοτε επηρεάζουν ακόμα και τον χαρακτήρα (δηλ. τσίτωμα, νεύρα, επιθετικότητα περιττή και άλλα πιο δυσάρεστα). Η αρρενωπότητα δεν αναδεικνύεται αποκλειστικά από ένα τρίγωνο και «τσαμπουκαλεμένο» σώμα, αλλά και από άλλους παράγοντες, πιο ουσιαστικούς.

Κλείνοντας, αν και είναι πολύ δύσκολο να υποστηρίξει κάποιος το γεγονός ότι θα είναι καλά χωρίς να νοιώθει παρακατιανός – καθώς μένοντας στην απ΄έξω οποιοσδήποτε πιθανών σωματικά «εξωστρακισμένος», ίσως να βιώσει ένα είδος απόρριψης από την μάζα και αυτό πέρα από θλιβερό φαλτσάρει και με έναν ιδιότυπο σιωπηλό ρατσισμό. Οι σύγχρονες μόδες πλέον είναι πιο αυστηρές και στερούνται πλουραλισμού σε σχέση με το παρελθόν, όπου υπήρχε σχετικά ένας χώρος για όλους. Υπήρχε και το λεγόμενο φλερτ ανάμεσα στα 2 φύλα καθώς μετρούσε κυρίως η γοητεία, η προσωπικότητα και λιγότερο ως κριτήριο ο «απόλυτος σωματότυπος». Σήμερα το φλερτ θεωρείται κιτς – ηττοπαθές κλπ. Η κοπέλα στον χ μπαρ θα αποφύγει να δείξει μια προτίμηση κομπλάροντας μήπως και φανεί εύκολη. Ο άντρας από την άλλη βρίσκεται σε σύγχυση καθώς ότι σώμα και να διαθέτει θα χρειαστεί και να μιλήσει.

ΥΓ. Επαναλαμβάνω ότι το κείμενο δεν αφορά την «ανόθευτη» και υγιή ενασχόληση στο γυμναστήριο αλλά στοχεύει στην άκριτη υποταγή σε πρότυπα, με ημερομηνία λήξης. Κάποιοι πλουτίζουν δημιουργώντας αχρείαστα κόμπλεξ και εμμονές για το φαινομενικά κυρίως «τέλειο» σώμα, το οποίο στην συνέχεια (που απέφυγα) πλέον οφείλει και να ντύνεται με στενά ρούχα, στον βωμό του κομψού και της φινέτσας. Κοιλίτσα και περιφέρεια ανήκουν στο περιθώριο.

ΥΓ2. Υπήρχαν και υπάρχουν και άλλα αθλήματα, τα παραμελημένα πλέον ομαδικά όπως μπάσκετ, μπάλα πχ (5 επί 5) τα οποία προσφέρουν συν τις άλλοις έναν υγιή και μοναδικό ανταγωνισμό. Και πρόκειται για αθλήματα στα οποία ως χώρα έχουμε αποδείξει παγκοσμίως ότι «υπάρχουμε» ενίοτε αξιοπρεπώς. Το σημαντικότερο βοηθούν το μυαλό να αποδράσει από τη όποια βάσανο του ναρκισσισμού, της ατομικότητας και του καθρέφτη.

ΥΓ3. Πιθανόν όμως και το όλο «άρθρο», να αφορά κάποια πιθανή προσωπική κρυφή φοβία και προσωπικό κόμπλεξ καθώς είναι γεγονός ότι πλέον στο γυμναστήριο οι περισσότερες γυναίκες σηκώνουν μεγαλύτερα βάρη από εμένα, με άνεση, προκαλώντας προσωπικά πιθανή αίσθηση κατωτερότητας. Όλα παίζουν. Διαλέξτε ελεύθερα. Απλά δεν γίνεται να γκρινιάζουμε για την πολιτική και τις αδικίες καθημερινά όταν δίνουμε ενέργεια και προτεραιότητα στην ασημαντότητα ενός τιγκαρισμένου στα «σκευάσματα» σωματότυπου, ο οποίος μην ξεχνάμε αν αφεθεί για κάνα μήνα (διατροφικά) ο τρίγωνος θα γίνει οχτάγωνος, μιας και όλα τα άνωθεν απαιτούν πέρα από τα σέικερ και ειδικές διατροφές. Με απλά λόγια μιλάμε για ένα είδος ναρκομανίας με αποδεδειγμένα προβλήματα υγείας μεγαλώνοντας (πχ καρδιοπάθειες, στυτική λειτουργία και άλλα πολλά). Απλά βλέπω εδώ κ 2,3 χρόνια και περιγράφω.