H καλοσύνη των ξένων…

Η είδηση για τα παιδιά στην Άρτα από τη βουτιά ενός ανθρώπου που αψήφησε τον κίνδυνο για να βουτήξει στα ορμητικά νερά του ποταμού και να τα σώσει έκανε χθες το γύρο των media.

“Έπινα καφέ εκεί κοντά. Ήρθε ένα παιδί,ζήτησε βοήθεια. Έβγαλα πρώτα το ένα παιδί. Μετά γύρισα για το δεύτερο.Έκανα βουτιά, αλλά δεν το έβρισκα. Πήδηξα από τη βάρκα, ήταν πολύ βαθιά, 5-6 μέτρα. Το είδα ξαπλωμένο στον πάτο, το έπιασα και με δυσκολία το έβγαλα έξω. Είμαι ξένος, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Έκανα απλώς το καθήκον μου.Σκέφτηκα τα δικά μου παιδιά εκείνη τη στιγμή.Εύχομαι να ζήσουν, να ξυπνήσουν και να προχωρήσουν στη ζωή τους. Είμαι πολύ συγκινημένος. Το ένα είναι ίδια ηλικία με την κόρη μου. Ήρθαν και είπαν βοήθεια. Εγώ έπινα καφέ, άκουσα “βοήθεια” και πήρα το αυτοκίνητο. Είπαν “βοήθεια πνίγονται δύο παιδιά” και ήρθα. Μπήκα μέσα, έβγαλα το ένα και μετά μου είπαν πως υπάρχει και άλλος. Πήγα για να το βρω, έκανα βουτιά και δεν το βρήκα. Μετά πήδηξα από την βάρκα μέσα, ήταν πολύ βαθιά, πέντε-έξι μέτρα. Είδα ξαπλωμένο το παιδί, το έπιασα, με το ζόρι να το βγάλω έξω να πάρει ανάσα», είπε ο Γκόγκα Λεβιάν στο Arttv Channel. «Έκανα καλό. Τίποτα άλλο. Μόνο σκέφτομαι τα παιδιά. Και τώρα τα παιδιά μου κλαίνε, πρέπει να πάω σπίτι. Κρίμα…Για τον Θεό τα παιδιά είναι… Εγώ ξένος είμαι, έκανα καλό, ότι ράτσα είναι δεν με ενδιαφέρει. Μακάρι να ζήσουν τα παιδιά, κάναμε προσπάθεια όλοι μαζί. Ο Θεός βοηθός, η Παναγία να είναι μαζί τους να βοηθήσει να ξυπνήσουν να κάνουν τη ζωή τους. Κρίμα…», συμπλήρωσε.

To όνομα του είναι Γκόγκα Λεβιάν. Σε ελάχιστα μέσα αναφέρθηκε το όνομα του και το γεγονός ότι είναι ξένος. Θα αναφερόταν εύκολα η καταγωγή του αν η πράξη του συνδεόταν με παραβατικότητα. Εκεί θα ξεκινούσε το διαδικτυακό μαρτύριο της σταύρωσης. O Αλβανός θα έλεγαν…Όμως εδώ επρόκειτο για μια πράξη γενναιότητας.

Δεν υπήρχε ο λόγος του επαίνου, ούτε της σύστασης. Δεν χρειαζόταν να ξέρουμε ποιος είναι. Ήταν ένας άνδρας…Εκεί τελειώνουν όλα.

Μέτρα και σταθμά…