HIV: Ένα διαφορετικό πρόσημο και ένας άγνωστος κόσμος, τόσο μακριά τόσο κοντά

της Χριστίνας Σακαλή

Γράφω αυτό το κείμενο με αφορμή μια σχετικά δυσάρεστη προσωπική μου εμπειρία. Και με αφορμή τη 1η Δεκέμβρη, Παγκόσμια Ημέρα για τον HIV.

Το καλοκαίρι που μας πέρασε έμαθα ότι ένας πολύ καλός μου φίλος που αγαπώ πολύ είναι οροθετικός. Μου το είπε με ένα μήνυμα στο fb και όταν το διάβασα έπεσα από τα σύννεφα. Ξέρεις, είναι από αυτά τα πράγματα που καμιά φορά ανησυχείς ότι μπορεί και να τα πάθεις εσύ ή κάποιος που αγαπάς, αλλά στην πραγματικότητα δε φαντάζεσαι ποτέ ότι θα σου συμβεί στ’ αλήθεια. Γιατί είναι από αυτά που έχουμε μάθει να φοβόμαστε, να θεωρούμε ότι συμβαίνουν μόνο στους άλλους, ότι βρίσκονται μακριά από τα τακτοποιημένα μας σπίτια και τις βολικά κλειστές μας πόρτες.

Έπεσα λοιπόν από τα σύννεφα, αν και προσπάθησα να μην το δείξω γιατί δεν ήθελα να τον επιβαρύνω περισσότερο. Φοβήθηκα, στενοχωρήθηκα, αναρωτήθηκα. Πολλά συναισθήματα μαζί, σε μια στιγμή που είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις ποιο απ’ όλα υπερισχύει. Ήθελα να το μοιραστώ, να το φωνάξω. Άρχισα να σκέφτομαι ότι αφού μπορεί να συμβεί σε κάποιον που ξέρω, θα μπορούσε να συμβεί και σε μένα. Εγωιστικό το ξέρω να σκέφτεσαι τον εαυτό σου, όταν κάποιος άλλος έχει το πρόβλημα. Αλλά είναι τα αντανακλαστικά της επιβίωσης και ίσως να είναι και καλό που υπάρχουν. Φυσικά στενοχωρήθηκα πολύ για τον φίλο μου και ένιωσα μια έντονη ανάγκη να είμαι κοντά του, να του συμπαρασταθώ. Και εδώ οφείλω να τονίσω το πόσο αξιοπρεπής ήταν. Δεν άφησε κανένα περιθώριο για λύπηση, αν και δεν υπήρχε λόγος άλλωστε για κάτι τέτοιο. Απλώς μου περιέγραψε τα συναισθήματά του και το πώς ένιωθε εκείνη την περίοδο. Με καθησύχασε επίσης ότι δεν ανήκω σε ομάδα υψηλού κινδύνου και άρα δεν υπάρχει λόγος να φοβάμαι ότι θα το πάθω επειδή το έπαθε κάποιος που γνωρίζω.

Μου έλυσε επίσης τις πρώτες απορίες μου και πρέπει να ομολογήσω ότι πολλά με εξέπληξαν. Συνειδητοποίησα πόσα λίγα γνωρίζω για τον HIV. Αμέσως πήρα τηλέφωνο να κλείσω ραντεβού για εξέταση στο Thess Checkpoint, μια οργάνωση που έχει φέρει την επανάσταση σε αυτόν τον χώρο με την ενημερωτική και πρακτική της δράση. Έκλεισα ραντεβού για την επόμενη ημέρα για ένα τεστ που είναι ανώνυμο και δωρεάν, με το αποτέλεσμα να εμφανίζεται αμέσως (κάτι σαν το τεστ εγκυμοσύνης), αφαιρώντας την αγωνία και την ταλαιπωρία που συνόδευε τους παραδοσιακούς τρόπους εξέτασης μέχρι σήμερα. Το σημαντικότερο απ’ όλα όμως ήταν τα όσα έμαθα από την επίσκεψή μου. Συζήτησα με τους εθελοντές για πάρα πολύ ώρα σε μια στιγμή που δεν μπορούσα να μιλήσω σε κανέναν άλλον και μου μετέδωσαν απόλυτη εμπιστοσύνη και διακριτικότητα. Σήκωσαν ένα μεγάλο βάρος από πάνω μου. Και εγώ τους είπα την ιστορία που δεν είπα σε κανέναν άλλον μέχρι σήμερα που γράφω αυτές τις λέξεις. Με άκουσαν ανάλαφρα, αλλά με σοβαρότητα και ενδιαφέρον. Και μου εξήγησαν τα πάντα. Τους τρόπους μετάδοσης, τα πρώτα συμπτώματα, τη θεραπεία.

Τι έμαθα λοιπόν από αυτήν την εμπειρία; Έμαθα ότι είναι κάτι που μπορεί να συμβεί στον καθένα, έμαθα ότι υπάρχει ένα μέρος όπου μπορείς να εξεταστείς ανώνυμα, γρήγορα και δωρεάν 5 μόλις εβδομάδες μετά την επικίνδυνη επαφή, έμαθα ότι ο HIV δεν μεταδίδεται με το σάλιο και ότι πεθαίνει μόλις έρθει σε επαφή με τον αέρα, έμαθα ότι η μολυσματικότητα του οροθετικού ατόμου εκμηδενίζεται σχεδόν όταν παίρνει θεραπεία, έμαθα πόσο ακριβή είναι η θεραπεία αλλά ότι καλύπτεται πλήρως από το δημόσιο σύστημα υγείας. Έμαθα ότι μεταδίδεται και μέσω του στοματικού έρωτα αλλά οι πιθανότητες είναι πολύ μικρότερες απ’ ότι με άλλους τρόπους έρωτα. Έμαθα ότι η προφύλαξη οφείλει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι κάθε ερωτικής πράξης. Γιατί απλά μπορεί να συμβεί στον καθένα. Μα πάνω απ’ όλα έμαθα να σέβομαι και να μη φοβάμαι τους οροθετικούς ανθρώπους. Τώρα ξέρω ότι μπορώ να τους αγκαλιάσω, να τους φιλήσω, και να κάνω παρέα μαζί τους χωρίς να τους βαρύνει ένα διαφορετικό πρόσημο. Όπως απλά συνέχισα να κάνω με τον καλό μου φίλο που αγαπώ και είναι οροθετικός.

Για όλα αυτά που έμαθα και για όσα περιέγραψα αποφάσισα να συμμετέχω σε μια πολύ ιδιαίτερη εκδήλωση για τον HIV στο Θέατρο Φλέμιγκ την Παρασκευή 28 Νοεμβρίου. Πρόκειται για την εκδήλωση ΓΥΜΝΟ ΓΕΥΜΑ, στα πλαίσια της οποίας πραγματοποιείται έκθεση φωτογραφίας που θα διαρκέσει μέχρι τις 21/12, ενώ με τους δύο πειραματιστές του αστικού γυμνισμού θα πραγματοποιήσουμε συμβολική performance για τον HIV, τον κοινωνικό στιγματισμό, το σεβασμό και την αποδοχή. Τα έσοδα από τις πωλήσεις των φωτογραφιών θα διατεθούν στη ΘΕΤΙΚΗ ΦΩΝΗ (POSITIVE VOICE), το σύλλογο οροθετικών Ελλάδας. Καθ’ όλη τη διάρκεια της βραδιάς θα υπάρχει ενημέρωση για την πρόληψη, αλλά και τον αγώνα κατά του AIDS από εκπροσώπους της Θετικής Φωνής, του Thess Checkpoint και του ΚΕΕΛΠΝΟ.

Και θα ήθελα να κλείσω λέγοντας ότι όταν μίλησα στον φίλο μου για τη σκέψη μου να γράψω αυτό το κείμενο και ζήτησα τη άδειά του για να το δημοσιεύσω, μου απάντησε: Το καλύτερο δώρο θα μου κάνεις. Όπως μου έκανε κι εκείνος το δώρο της κινητοποίησης και της ενημέρωσης. Όπως ελπίζω να κάνει και το κείμενό μου στον κόσμο και στους αναγνώστες του.