Η δραματική αλλαγή της γαλλικής βουλής
Δεν πρόκειται για μια απλή και μικρή αλλαγή αλλά για σημαντική αναδιάταξη δυνάμεων.
Αυτό που βλέπετε παρακάτω είναι η αποτύπωση της σύνθεσης της Γαλλικής Βουλής το 2017 (πάνω) και το 2022 (κάτω).
Δεν πρόκειται για μια απλή και μικρή αλλαγή αλλά για σημαντική αναδιάταξη δυνάμεων. Η τριχοτόμηση που είδαμε στις προεδρικές, εκφράζεται όλο και πιο καθαρά και στις βουλευτικές.
Δεν κατανοούμε το αποτέλεσμα, αν το διαβάζουμε με ελληνοκεντρικούς φακούς ή έχοντας υπόψη ελλιπή στοιχεία.
1. O Macron κέρδισε 246 έδρες και έχασε την απόλυτη πλειοψηφία (289), χάνοντας παράλληλα 104 έδρες από την προηγούμενη φορά. Έχασε, δηλαδή, σχεδόν το 1/3 των εδρών του προεδρικού μπλοκ. Για να βρούμε τόσο κακό αποτέλεσμα, νομίζω πως, πρέπει να πάμε πίσω στο 1993.
2. Πολλοί σχολιάζουν ως αρνητικό το αποτέλεσμα της Αριστεράς. Είναι σίγουρα χαμηλότερο των προσδοκιών και των στόχων που είχαν τεθεί. Είναι, όμως, ένα κακό αποτέλεσμα; Σίγουρα όχι.
Φαίνεται από την εικόνα, μπορούμε να το δούμε και με νούμερα.
Η NUPES, η ενωμένη Αριστερά, διπλασίασε τις έδρες της στη Βουλή, φτάνοντας τις 142. Στη λαϊκή ψήφο, η άνοδος είναι ραγδαία, ξεπερνώντας τα 6,5 εκ. ψήφους (από περίπου 2,5 εκ. το 2017) και φτάνοντας στο 32,6% (από περίπου 14%).
3. Κομβική άνοδος για την ακροδεξιά. Ο Εθνικός Συναγερμός εκλέγει 89 βουλευτές από τους 8 που είχε το Εθνικό Μέτωπο στη Βουλή, με 17,3% (έναντι 8,8%) και με 3,5 εκ. ψήφους (έναντι 1,5 εκ. το 2017). Το κόμμα πέρασε στον δεύτερο γύρο σε 208 περιφέρειες, προηγούνταν από τον πρώτο γύρο σε 110 από αυτές και κατάφερε να κερδίσει τις 89. Ποσοστό επιτυχίας στο 43% αν μετρήσουμε όλες τις έδρες που διεκδίκησε και 81% σε αυτές που προηγούνταν.
Το λεγόμενο “ρεπουμπλικανικό μέτωπο” κατέρρευσε και αυτό θα έχει συνέπειες δυνητικά και για το μέλλον. Η ευθύνη βαραίνει περισσότερο τον Macron και το κόμμα του που απέτυχε να στηρίξει επαρκώς τις αριστερές υποψηφιότητες απέναντι στη Le Pen, μπροστά στον φόβο να χάσει την πλειοψηφία από την Αριστερά.
4. Το αποτέλεσμα ‘στρεβλώνεται’ από το εκλογικό σύστημα. Το καλύτερο παράδειγμα είναι ο δεκαπλασιασμός εδρών της Λεπέν. Σου δημιουργείται μια αίσθηση γιγαντιαίας, μετεωρικής ανόδου που δεν είναι ακριβώς αληθινή.
Ας δούμε τη στρέβλωση:
Enseble-Macron: 38,6% των ψήφων, 42,6% των εδρών
NUPES-Melenchon: 32,6% των ψήφων, 24,6% των εδρών
RN-Le Pen: 17,3% των ψήφων, 15,4% των εδρών
5. Η αποχή ήταν και πάλι πλειοψηφική. Πάνω από τα 3/4 της λεγόμενης Generation Z (18-25) απείχαν ξανά. Εάν η Αριστερά έχει κάποια βασικά καθήκοντα για τα επόμενα χρόνια, η κατανόηση της αποχής (κυρίως των νέων και των λαϊκών στρωμάτων) είναι ένα από τα βασικότερα που πρέπει να αναλάβει.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ