Η καλύτερη αφίσα των τελευταίων ετών στο φετινό Φεστιβάλ Καννών

Ίσως η καλύτερη-για μένα τουλάχιστον- αφίσα των τελευταίων ετών του φετινού Φεστιβάλ Καννών. 

Kαι ΝΑΙ: L’amour est bien plus fort que nous ❤

Ένας άντρας.

Μια γυναίκα.

Μια ερημική παραλία.

Ένας ταραγμένος ουρανός.

Μιά Μεθυστική μουσική του Francis Lai

Μια ιδέα 3 μηνών.

Γύρισμα 3 εβδομάδων.

Σκηνή 20 δευτερολέπτων.

Η Αιωνιότητα διαρκεί μόνο μια Στιγμή στο τέλος.

Ήταν πριν από 60 χρόνια. Το 1965, δύο κατακερματισμένες ανθρώπινες οντόπτητες που έπαιζαν οι Anouk Aimée και Jean-Louis Trintignant συναντήθηκαν, γοήτευσαν ο ένας τον άλλον, αντιστάθηκαν και τελικά στροβιλίστηκαν κάτω από την κάμερα του Claude Lelouch.

Ο Χρυσός Φοίνικας στις Κάννες το 1966, τα δύο Όσκαρ στο Χόλιγουντ το 1967 και τα δεκάδες βραβεία σε όλο τον κόσμο ωχριούν σε σύγκριση με αυτήν τη μεγαλειώδη στιγμή τρυφερότητας, απλότητας και ομορφιάς.

Επειδή είναι αναμφίβολα η πιο διάσημη αγκαλιά της 7ης Τέχνης (“étreinte” στα γαλλικά, επειδή ο άντρας χωρίζει τη γυναίκα και η γυναίκα τον αγαπά, γιατί αγαπούν ο ένας τον άλλον, γιατί δεν μπορείτε να διαχωρίσετε αυτόν τον άντρα από εκείνη τη γυναίκα, το Φεστιβάλ των Καννών επέλεξε για ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ να παρουσιάσει μια διπλή επίσημη αφίσα. Ένας άντρας και μια γυναίκα.

Πλάι πλάι.

Ξανά μαζί.

“— Αυτός: Όταν κάτι δεν είναι σοβαρό, λέμε ότι είναι σαν ταινία. Γιατί δεν λαμβάνονται σοβαρά υπόψη οι ταινίες, πιστεύετε; — Εκείνη: Ίσως επειδή πηγαίνουμε σινεμά μόνο όταν όλα πάνε καλά; — Εκείνος: Δηλαδή πιστεύεις ότι πρέπει να πάμε όταν όλα πάνε στραβά; — Αυτή: Γιατί όχι; ”

Σε περιόδους που μοιάζουν να θέλουν να χωρίσουν, να κατακερματιστούν ή να υποτάξουν, το Φεστιβάλ των Καννών θέλει να ξανα-ενωθεί. να φέρει τα σώματα, τις καρδιές και τις ψυχές πιο κοντά. να ενθαρρύνει την ελευθερία και να απεικονίσει την κίνηση για να τη διαιωνίσει· να ενσαρκώσει τον ανεμοστρόβιλο της ζωής για να το γιορτάσουμε, ξανά και ξανά.

Αυτός ο άντρας και αυτή η γυναίκα που κέρδισαν και οι δύο βραβεία στις Κάννες —Καλύτερος Ηθοποιός ( στο Z του Κώστα Γαβρά, το 1969),

Καλύτερη Ηθοποιός ( στο Salto nel vuoto του Marco Bellocchio το 1980)— δεν υπάρχουν πια.

Αυτές οι δύο αφίσες αποτίουν επίσης φόρο τιμής.

Οι υπέροχοι ήρωες της ομορφιάς και της αποπλάνησης, η Anouk Aimée και ο Jean-Louis Trintignant φωτίζουν για πάντα την ταινία της ζωής μας, όπως αυτές οι δύο αφίσες, των οποίων τα χρώματα εκφράζουν την ένταση μιας παθιασμένης αγάπης που θριαμβεύει πάνω στην απόγνωση.

Αυτό το φως δεν έρχεται πια από τους ουρανούς, σήμερα ταραγμένο από όλες τις πλευρές από σκοτεινά σύννεφα. αναδύεται από τη λαμπερή συγχώνευση δύο όντων που μας συμφιλιώνουν με τη ζωή.

78ο Φεστιβάλ των Καννών επίσημοι τίτλοι αφίσας: © “A Man and a Woman” του Claude Lelouch (1966)