Η λεωφορειολωρίδα στη Θεσσαλονίκη – Ποιοι κερδίζουν, ποιοι χάνουν

Από τη δεκαετία του ’90 και μετά εμφανίστηκαν οι λεωφορειολωρίδες στην πόλη μας. Πρώτα η Τσιμισκή και η Μητροπόλεως και ακολούθησαν κι άλλες. Αποτέλεσαν και αποτελούν μια καλή λύση για την κίνηση των λεωφορείων. Σε ιδανικές συνθήκες προσφέρουν καλύτερες ταχύτητες, ασφάλεια και αξιοπιστία στα λεωφορεία.

Στην πορεία απλώθηκαν οι λεωφορειολωρίδες σε πολλούς δρόμους του δήμου. Η Εγνατία το 2000 και μετά πήραν σειρά η Στρατού, η Γ. Παπανδρέου, η Αγγελάκη, η Παπαναστασίου τη δεκαετία του 2010 και ένα μέρος της Εθνικής Αντιστάσεως στην Καλαμαριά.

Για να δούμε τι μεσολάβησε και πλέον δε λειτουργεί σχεδόν πουθενά το μέτρο.

Στην οδό Τσιμισκή το μέτρο δουλεύει σχετικά καλά. Τα κύρια σημεία που έχουν πρόβλημα είναι κοντά στην Αγ. Σοφίας και στην Αριστοτέλους όπου και δημιουργείται πιάτσα ταξί. Παράλληλα η αριστερή λωρίδα της οδού αποτελεί, με την ανοχή και την αδιαφορία του δήμου και της τροχαίας, χώρο στάσης και στάθμευσης, γεγονός που μειώνει τη χωρητικότητα του δρόμου σε ποσοστό που αγγίζει το 50%.

Στη Μητροπόλεως η λεωφορειολωρίδα έχει καταργηθεί στην πράξη. Μια προσπάθεια που έγινε με την τοποθέτηση πλαστικών εμποδίων καταργήθηκε με την παρούσα διοίκηση, η οποία εξαργύρωσε υποσχέσεις προς φίλους και γνωστούς, χωρίς φυσικά να έχει συμπεριλάβει στο πρόγραμμα της τη συγκεκριμένη δράση.

Η κατακαημένη Εγνατία αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή. Αν και το 2006 και 2007 με την έναρξη των έργων του μετρό, η κίνηση και η διέλευση ήταν άψογη, με τη βοήθεια της τροχαίας και της δημοτικής αστυνομίας, σήμερα η λεωφορειολωρίδα αποτελεί χώρο στάθμευσης. Η αδιαφορία των υπευθύνων έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που την προηγούμενη εβδομάδα η τροχαία μετέφερε οχήματα από την περιοχή της Ροτόντας και τα άφηνε στη λεωφορειολωρίδα της Εγνατία.

Στις οδούς Παπανδρέου, Παπαναστασίου και Εθνικής Αντιστάσεως δεν έχει γίνει ποτέ η παραμικρή προσπάθεια να λειτουργήσει το μέτρο. Ούτε ο δήμος, ούτε η τροχαία και φυσικά ούτε ο ΟΑΣΘ και το ΣΑΣΘ έκαναν κάτι. Η Αγγελάκη (θαύμα θαυμάτων) λειτουργεί σχεδόν άψογα. Όχι δεν έκανε κάποιος κάτι αλλά δε βολεύει για παράνομη στάθμευση το σημείο.

Στη Στρατού βλέπουμε τα αποτελέσματα κακού σχεδιασμού, υλοποίησης και πολιτικής. Η μελέτη έγινε πρόχειρα και δεν έγιναν τα απαραίτητα τεχνικά έργα στις κάθετες οδούς. Ίσως ήταν προτιμότερη η δημιουργία ποδηλατόδρομου που θα απέτρεπε τη στάθμευση και θα εξυπηρετούσε τη ροή των ΙΧ και των λεωφορείων. Η σημερινή διοίκηση επέλεξε τη χειρότερη δυνατή λύση. Έβγαλε τα κολωνάκια και άφησε το δρόμο στην κακή του τύχη.

Από την αρχή τα λάθη στη διαχείριση των λωρίδων ήταν τεράστια. Οι κάμερες που τοποθετήθηκαν λειτουργούσαν με φιλμ, την ώρα που η ψηφιακές αποτυπώσεις κατακτούσαν τον κόσμο. Η Θεσσαλονίκη ως ρομαντική, κράτησε το φιλμ το οποίο απαιτούσε διαρκείς προμήθειες και εξασφάλιζε τη μη λειτουργία των καμερών. Ξεκίνησε μια προσπάθεια επαναλειτουργίας τον τελευταίο καιρό, όμως η Εγνατία εξαιρείται, εξαιτίας των έργων του μετρό (αυτή η ανοησία για να καλύψουν κάποιοι την ανεπάρκεια τους δεν έχει τελειωμό).

Η αστυνόμευση στα σημεία διέλευσης των λεωφορείων ήταν σχεδόν πάντα πλημμελής. Τοπικοί άρχοντες εξαργύρωναν υποσχέσεις σε συγκεκριμένες ομάδες συμφερόντων, εις βάρος του συνόλου της πόλης. Η τροχαία αδιαφορούσε και αδιαφορεί. Ασκεί «κοινωνική πολιτική» κάνοντας εξυπηρετήσεις, χωρίς φυσικά να είναι αυτή η δουλειά της. Το υπουργείο, ξεκινώντας από τον κ. Λιάπη (αυτόν με τις πλαστές πινακίδες) βγάζει νόμους και τροπολογίες για την είσοδο των ταξί ανεξέλεγκτα ως το πέρας των εργασιών του μετρό. Η επέκταση του μετρό δε θα σταματήσει ποτέ, οπότε βλέπουμε τον τρόπο που θεσμικά απαξιώνεται το μέτρο από τους αρμόδιους.

Ποιοι χάνουν από τη σωστή χρήση των λεωφορειολωρίδων;

• Πρώτοι οδηγοί ταξί. Ή τουλάχιστον αυτό πιστεύουν κάποιοι. Η σωστή λειτουργία των λεωφορειολωρίδων εξασφαλίζει ομαλή ροή της κίνησης, γεγονός που σωρευτικά ευνοεί την χρήση των ταξί από τους πολίτες.

• Τα καταστήματα γιατί δεν προσεγγίζουν εύκολα οι πελάτες. Λάθος. Οι παράνομες σταθμεύσεις και τα υποβαθμισμένα μέσα μεταφοράς κάνουν αποτρεπτική την κατάσταση για τους εν δυνάμει πελάτες. Τα παρκαρισμένα μπροστά στα καταστήματα είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα οχήματα των ιδιοκτητών των καταστημάτων και όχι των πελατών. Ο καλύτερος πελάτης είναι ο πεζός.

• Οι διανομείς εμπορευμάτων. Όχι. Μέσα στην κίνηση τις ώρες αιχμής οι διανομές καθυστερούν και το κόστος τους ανεβαίνει. Διανομή το βράδυ θα μείωνε κατακόρυφα το κόστος για όλους.

• Οι αδιάφοροι όντως χάνουν. Μια μειοψηφία που επιμένει να θεωρεί ότι μπορεί να σταθμεύσει όπου θέλει, ας χάσει.

Ποιοι κερδίζουν από την σωστή χρήση των λεωφορειολωρίδων;

• Ο ΟΑΣΘ. Με τις φοβερές καθυστερήσεις οι οδηγοί δεν καταφέρνουν να ολοκληρώσουν το πρόγραμμα τους. Αν για παράδειγμα ένας οδηγός πρέπει να κάνει 5 διαδρομές στη βάρδια του και κάνει 3, τότε χάνει ο ΟΑΣΘ έσοδα. Στην αντίθετη περίπτωση…

• Το περιβάλλον και οι άνθρωποι. Αν δουλεύουν σωστά οι λεωφορειόδρομοι μειώνεται η ρύπανση και ο θόρυβος.

• Η πόλη. Μια πόλη με σωστή οργάνωση και χρήση των ΜΜΜ κερδίζει σε ποιότητα ζωής και ελκυστικότητα.

• Οι κάτοικοι και οι επισκέπτες. Οι λεωφορειολωρίδες, αν λειτουργήσουν σωστά, εξασφαλίζουν ταχύτητα, οικονομία και ασφάλεια στις μετακινήσεις.

Ο δήμος αγόρασε λεωφορεία (….) από τη Λειψία. Δεν κάνει να μπούμε σε λεπτομέρειες για την αγορά και τη διαχείριση. Την ίδια στιγμή έκλεισε τις διόδους των λεωφορείων στην πόλη. Είναι περίπου σαν να αγοράζει παπούτσια δύο νούμερα μικρότερα και να περιμένει να μικρύνει η πατούσα του.

Ας κάνουμε κάτι ως πόλη. Είναι κρίμα να υποβαθμίζουμε τη ζωή όλων μας λόγω της ανεπάρκειας των υπευθύνων. Η τροχαία και ο δήμος έχουν ευθύνες. Ας τις αναλάβουν.