Parallax View

Η μεγάλη ευκαιρία του 9.58

Για τον 9,58 έτυχε να γράψω ένα κείμενο στο  μπλογκ μου   πολλούς μήνες πριν ξεσπάσει η κρίση. Ήμουν φανατικός ακροατής του και δεν άντεχα να τον βλέπω να λειτουργεί με αυτόματο πιλότο και σχεδόν παρατημένος από Θεό και ανθρώπους. Σήμερα πρέπει να επανέλθω με ένα δεύτερο κείμενο, παρότι δε θέλω. Βαρέθηκα να γίνομαι κακός με […]

Άκης Σακισλόγλου
η-μεγάλη-ευκαιρία-του-9-58-8833
Άκης Σακισλόγλου
1.jpg

Για τον 9,58 έτυχε να γράψω ένα κείμενο στο  μπλογκ μου   πολλούς μήνες πριν ξεσπάσει η κρίση. Ήμουν φανατικός ακροατής του και δεν άντεχα να τον βλέπω να λειτουργεί με αυτόματο πιλότο και σχεδόν παρατημένος από Θεό και ανθρώπους. Σήμερα πρέπει να επανέλθω με ένα δεύτερο κείμενο, παρότι δε θέλω. Βαρέθηκα να γίνομαι κακός με συναδέλφους. Βαρέθηκα να το παίζω ξερόλας και να χαλάω τις βεβαιότητες των άλλων. Θα γράψω όμως γιατί μου το ζήτησε ο Γιώργος Τ. αλλά και γιατί βλέποντας την τεράστια κινητοποίηση όλων στο ενδεχόμενο κλεισίματος του 9,58 νιώθω κάτι όμορφο να γεννιέται.

Προσωπικά θεωρώ πως το ξεκαθάρισμα στα κρατικά Μέσα Ενημέρωσης όλης της Ελλάδας έπρεπε να έχει γίνει το 2004, όταν ανέλαβε την κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία. Τότε οι «σεμνοί και ταπεινοί» έπρεπε να διορθώσουν τις υπερβολές του καθεστώτος ΠΑΣΟΚ και να εξορθολογίσουν τη λειτουργία των Μέσων ώστε να κοστίζουν λιγότερα χρήματα. Αντ’ αυτού μετέτρεψαν σε αορίστου χρόνου τις συμβάσεις ΟΛΩΝ όσων είχαν δύο χρόνια συνεχούς εργασίας (ακόμη κι αν έκαναν μία ωριαία καθημερινή εκπομπή ή δύο ηχογραφημένες την εβδομάδα κλπ, κλπ) ενώ στη συνέχεια βόλεψαν όσους δικούς τους μπορούσαν. Και προχώρησαν και παρακάτω οι αθεόφοβοι: Ήθελαν ψηφιακές πλατφόρμες, κανάλια της Βουλής, Φεστιβάλ Τραγουδιού και Γιουροβίζιον. Έφυγαν όπως έφυγαν, ήρθαν ξανά οι άλλοι που νόμιζαν ότι λεφτά υπάρχουν και να τα αποτελέσματα: Το ΔΝΤ μετά το ταμείο των επιχειρήσεων και τις τσέπες μισθωτών και συνταξιούχων, μπήκε και στην ΕΡΤ.

Αν ρωτήσετε τον κόσμο, όλοι θα πουν ότι για τα Κρατικά Μέσα οι φορολογούμενοι πληρώνουν τσάμπα λεφτά. Όλοι επίσης θεωρούν πως η δουλειά θα μπορούσε να γίνει και με το μισό προσωπικό. Τι πιο λογικό λοιπόν να αρχίσει το τσεκούρωμα; Πάντα στα κλαδέματα και στα τσεκουρώματα την πληρώνουν και κάποια υγιή δένδρα από κεκτημένη ταχύτητα (ειδικά όταν αυτός που κλαδεύει είναι άσχετος). Τέτοια περίπτωση είναι ο 9,58 της ΕΡΤ. Μπορεί να διαφωνώ με την αυτοπαρουσίασή του ως ραδιόφωνο «του πολιτισμού» αλλά δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω πως στο άνυνδρο ραδιοφωνικό τοπίο των ημερών είναι μια όαση ενημέρωσης, γνώσης και αισθητικής. Ο σταθμός αυτός παρά τις απίστευτες δυσλειτουργίες του, έχει παρελθόν, ενεργό παρόν αλλά και μέλλον και πρέπει να επιζήσει.

Ίσως φανεί υπερβολικό ή κυνικό αλλά η κρίση αυτή είναι ευλογία για τον 9,58. Είναι η χρυσή του ευκαιρία να «ξεκουνηθεί». Να απαιτήσουν οι ταλαντούχοι εργαζόμενοί του (σε όλους τους τομείς) να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Είχαν εφησυχάσει επικίνδυνα όλα αυτά τα χρόνια. Πήγαιναν στην εκπομπή, έκαναν αυτό που θεωρούσαν επαρκές και επέστρεφαν σπίτι. Ξεχνούσαν ότι το ραδιόφωνο αυτό δεν είναι απλά μία δημόσια υπηρεσία. Είναι πρωτίστως δημιούργημα δικό τους και ταυτόχρονα περιουσία των ακροατών. Αφού οι κυβερνώντες δεν έχουν καταλάβει τι έργο έχει επιτελέσει ο 9,58 και τι προοπτικές έχει για το μέλλον, ας βγούνε στο δρόμο να το διατρανώσουν μαζί με το ακροατήριό τους. Ας υπογράψουν την μικρή τους επαναστατική διακήρυξη στην οποία δεσμεύονται (προς τον εαυτό τους) για το τι είναι διατεθειμένοι να κάνουν αν σωθεί ο 9,58. Δεν είναι ανάγκη να μας την δημοσιοποιήσουν. Ας την κρατήσουν μεταξύ τους. Εμείς θα είμαστε εδώ για να τους βοηθήσουμε με όποιο τρόπο μπορούμε. Με μία υπογραφή, με ένα «Save 9,58» στο facebook, με την παρουσία μας σε μία εκδήλωση διαμαρτυρίας. Ίσως κάποιοι να έχουν προσβάσεις κι ακόμη ψηλότερα και να μπορούν να πούνε σ’ αυτούς που αποφασίζουν πόσο άδικο είναι να σταματήσει να λειτουργεί ένα τέτοιο Μέσο.

Προσωπικά δηλώνω αισιόδοξος για την επόμενη μέρα στο αγαπημένο μας ραδιόφωνο. Αν πιέσουμε όλοι η συχνότητα θα παραμείνει ανοιχτή. Άλλωστε τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν με την ενδεχόμενη συγχώνευση 102, βραχέων και 9,58 θα είναι ελάχιστα. Το θέμα είναι τι θα γίνει μετά. Θα ασχοληθεί κανείς με το ασθενές σήμα του σταθμού; Θα ψάξει κανείς για διαφημίσεις για να αυξηθούν τα έσοδα; Θα σταματήσουν οι πολιτικοί να μπλέκονται; Θα σταματήσουν τα εσωτερικά προβλήματα; Θα δουλεύουν ΟΛΟΙ, όσες ώρες προβλέπει η σύμβασή τους; Θα βγει ο σταθμός παραέξω να συναντήσει την πραγματική ζωή της πόλης (κομμάτι της ταυτότητας της οποία διατείνεται ότι αποτελεί); Δεν ξέρω αν το έχουν καταλάβει οι συντελεστές του σταθμού αλλά με την αντίδρασή τους όλες αυτές τις μέρες που «σέρνεται» το κλείσιμο του 9,58 αναλαμβάνουν τεράστιες ευθύνες για την μετέπειτα πορεία του. Εύχομαι αυτό το ταρακούνημα να τους κάνει καλύτερους γιατί έτσι τους θέλουμε όλοι οι ακροατές τους.

Υ.γ.1: Κανένα κυβερνητικό πρόσωπο δεν πρόκειται για καταλάβει πόσο σημαντικό είναι να συνεχίσει να λειτουργεί ο 9,58. Για να μας βοηθήσει ο οποιοσδήποτε πολιτικός πρέπει να πειστεί ότι η ενέργειά του θα ευχαριστήσει μεγάλη μερίδα κόσμου, δηλαδή ψηφοφόρων.

2. Είναι τύχη που αυτό το διάστημα ο σημαντικότερος υπουργός της κυβέρνησης είναι ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Αυτό ίσως βοηθήσει αρκεί ο ευφυής πολιτικός να λάβει το μήνυμα από τους κατάλληλους ανθρώπους.

3. Σαφώς και δε θα χαθεί ο κόσμος αν τελικά συγχωνευτεί και κλείσει ο 9,58. Πολύ φοβάμαι ότι θα τον ξεχάσουμε και γρήγορα (άσε που κάποιοι θα χαρούνε μ’ αυτήν την εξέλιξη). Πρέπει να ξέρουμε τι διεκδικούμε κάθε φορά. Είναι καλό να μείνει στην μπάντα τον Fm αλλά σε καμία περίπτωση η επιβίωσή του δεν είναι αντίστοιχη της επιβίωσης ενός νοσοκομείου ή ενός σχολείου που κι αυτά κινδυνεύουν λόγω παρατεταμένης κρίσης.

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα