Η μεγάλη των εξαπατημένων σχολή
Έχοντας στρέψει απέναντί της τόσες κοινωνικές ομάδες, και πολύ άργησε η κυβέρνηση να στραφεί και προς τους καλλιτέχνες.
Λέξεις: Άγγελος Πλιάκος
Ότι στη σημερινή κυβέρνηση έχουν μαύρα μεσάνυχτα για τα προβλήματα της κοινωνίας είναι γνωστό και το βλέπουμε καθημερινά. Δε χρειάζεται να ψάξει κανείς καμιά δημοσκόπηση και κανένα ρεπορτάζ για να αντιληφθεί ότι η κυβέρνηση έχει χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα που ζει η κοινωνία.
Ότι παραδοσιακά έχει μια απέχθεια και αποστροφή για καθετί που μπορεί να εκφέρει αντίθετη άποψη απ’ αυτή είναι επίσης γνωστό.
Αν πάρουμε τα δύο προαναφερθέντα στοιχεία ως δεδομένα μπορούμε να βρούμε την εξήγηση στο γιατί η κυβέρνηση αποφάσισε να περάσει το διάταγμα για τα πτυχία των καλλιτεχνικών σχολών. Μα για να στρέψει εναντίον της ΚΑΙ τον καλλιτεχνικό κόσμο. Γιατί να το κάνει αυτό; Μα γιατί αποστρέφεται καθετί που μπορεί να έχει διαφορετική άποψη, ελευθερία λόγου και τη δυνατότητα να απευθύνεται σε κοινό και να το επηρεάζει.
Η δημοκρατία, να πω την αμαρτία μου, έχω τις αμφιβολίες μου για το αν έχεις τις ρίζες της στην Ελλάδα , αλλά για τον πολιτισμό είμαι παραπάνω από βέβαιος ότι ΔΕΝ γεννήθηκε εδώ.
Ή ακόμα και να γεννήθηκε εδώ, πρόλαβε να πεθάνει προτού δει ότι συνεχιστές του έμελλε να είναι θρησκόληπτοι, βιαστές και φίλοι βιαστών που υποκρίνονται ότι δε τους ήξεραν.
Για να αντιληφθούμε καλύτερα τι συζητάμε αυτές τις ημέρες σχετικά με το διάταγμα: μια κυβέρνηση, στον κόλπο της οποίας υπάρχουν (κυριαρχούν;) χουντικοί, φιλοβασιλικοί, θρησκόληπτοι και εθνικιστές, που δεν έχει επαφή με τον κόσμο, μισεί την ελευθερία του λόγου και όποιον φωνάζει όταν βλέπει την αδικία, «σφιχταγκαλιάζεται» με την εκκλησία, «χαϊδεύει» την αστυνομία και αδιαφορεί για την αισχροκέρδεια στην πλάτη του λαού αποφάσισε να περάσει ένα διάταγμα που υποβαθμίζει τους ανθρώπους των τεχνών και του πολιτισμού που, για να κάνουμε τη σύνδεση, όπως αναφέραμε νωρίτερα, απεχθανόταν έτσι κι αλλιώς. Ξαναδιαβάζοντας όλα αυτά την ώρα που γράφω το κείμενο, απορώ και πως δε το’κανε νωρίτερα. Έχοντας στρέψει απέναντί της τόσες κοινωνικές ομάδες, και πολύ άργησε να στραφεί στους καλλιτέχνες.
Έτσι κι αλλιώς, για να τα λέμε όλα, δε χρειαζόταν κανένα διάταγμα και καμιά επίσημη δήλωση ούτε του πρωθυπουργού ούτε κανενός απ’την σημερινή κυβέρνηση για να καταλάβουμε το βαθμό αποστροφής τους για τον καλλιτεχνικό κόσμο και τη βαθιά τους άγνοια για το ρόλο που αυτός έχει στην κοινωνία. Αρκεί μόνο να σκεφτεί κανείς ποιο ήταν για χρόνια το αντιπροσωπευτικό δείγμα του καλλιτεχνικού χώρου για τον πρωθυπουργό και την υπουργό Πολιτισμού.
Στα δικά μου μάτια, και πολλών άλλων ,η ανυπακοή του καλλιτεχνικού χώρου στις κυβερνητικές υποδείξεις ήταν αυτή που «προκάλεσε» την εκδικητική πολιτική με αποτέλεσμα να φτάσουμε στο σήμερα.
Είπε, μεταξύ πολλών, σε μία συγκλονιστική ομιλία της η, ηθοποιός, Δώρα Χρυσικού ότι «μέσω του κλαδικού μας οργάνου, του ΣΕΗ, είμαστε κοντά σε κάθε ομάδα και κάθε άνθρωπο που υφίσταται αδικία, ρατσισμό και κακοποίηση. Δίπλα στην οικογένεια του Ζακ, του Νίκου Σαμπάνη, του Βασίλη Μάγγου, δίπλα στη Μάγδα Φύσσα και τον τιτάνιο αγώνα που δίνει κατά του Φασισμού, δίπλα στους φυλακισμένους, αρωγοί στις διεκδικήσεις της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και στον αγώνα της για ορατότητα και αποδοχή(…)»
Να μη προκαλούσατε, λοιπόν, με επευφημίες στα συνθήματα «Λιγνάδη βιαστή» να σας αφήναμε στην ησυχία σας. Να μη στήριζε το Σωματείο σας (Σ.Ε.Η.) δράσεις ενάντια στην αδικία, το ρατσισμό, το φασισμό και τις κρατικές δολοφονίες, να μην ήσασταν στο πλευρό της Μάγδας Φύσσα, της οικογένειας του Ζακ, του Μάγγου, να μη στηρίζατε τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, να κοιτούσατε τη δουλειά σας. Αυτή είναι η οπτική, αυτή και η τακτική αυτής της «σχολής». Να κοιτούσατε τη δουλειά σας.
Να διασκεδάσετε τον κόσμο δυο ώρες με την παράσταση, την ταινία, τη συναυλία σας και μέχρι εκεί. Αυτό που παρέλειψαν στους υπολογισμούς τους, όπως φάνηκε, ήταν η στήριξη του κόσμου που αγαπάει τους καλλιτέχνες γιατί αναγνωρίζει στο ρόλο τους κάτι πολύ παραπάνω από αυτό που τους αναγνωρίζει η ελληνική κυβέρνηση.
Αλλά είπαμε, μη περιμένετε πολλά από ανθρώπους που είχαν ως δείγμα υψηλού καλλιτεχνικού επιπέδου άνθρωπο που τους «εξαπάτησε με το υποκριτικό του ταλέντο».
Υ.Γ.: Δεν υπάρχουν ηθοποιοί, είναι όλοι απόφοιτοι λυκείου.