Η παλιά Ελλάδα

Χτες άκουσα μια έκφραση από έναν εικοσιπεντάχρονο. Η Παλιά Ελλάδα, μου είπε. Στην αρχή Νόμιζα ότι μιλούσε για τα πριν το 1821, άντε, για τα χρόνια πριν το 1940, με τη βία το έφτανα στο μυαλό μου στα ΄70ς. Δεν ήταν έτσι. Μιλούσε για τα προηγούμενα δέκα χρόνια.

Με το παράδειγμα του Αρναούτογλου που προβάλει σε επανάληψη η τηλεόραση αυτό το καλοκαίρι και του εθνικού θέματος που θα χέσει μια αγελάδα, μου περιέγραψε την παλιά Ελλάδα που τέλειωσε. Άδοξα και γρήγορα.

Δεν είχε άδικο. Δεν είναι μακριά οι εποχές που η Ελλάδα το καλοκαίρι έβλεπε τη Ρούλα στα σκαλιά της Σύρου με μακριές τουαλέτες να χαριεντίζεται με τον Ασλάνη. Τα Καγιέν να διαγκωνίζονται στα μπιτς μπαρ για το ποιος θα παρκάρει πιο κοντά στη θάλασσα. Τα περιοδικά να απαθανατίζουν το Γαβαλά να λάμπει στη Μύκονο. Αυτή είναι η παλιά Ελλάδα.

Και μετά, το σήμερα. Χτες το μεσημέρι στην έρημη Παύλου Μελά, ένας εικοσάχρονος μελαμψός νεαρός, μπροστά στα μάτια μου έκανε βουτιά μέσα σε ένα κάδο απορριμμάτων και έβγαλε δυο ρούχα πεταμένα. Κάπου πρόχειρα θα τα έπλυνε μετά και θα τα κατέβασε στον πεζόδρομο, πλάι στη Ρωμαϊκή αγορά για πούλημα. Εκεί που συνωστίζονται αυτό το καλοκαίρι οι νέοι ‘’Άθλιοι’’ της πόλης. Σε μια γειτονιά του κέντρου που μεταμορφώνεται σε γκέτο μέρα με τη μέρα.

Η αστυνομία ανακοίνωσε ότι μόνο τον Ιούλιο συνέλαβε στη Θεσσαλονίκη 1998 άτομα για εγκληματικές ενέργειες. Όχι ριφιφί και άλλα ευφάνταστα. Εμπόριο πρέζας, ληστείες για δέκα ευρώ, απελπισμένους που δεν έχουν να φάνε. Δεν συνέλαβε όμως κανέναν από τους 625 που έπαιρναν παράνομα στη Ζάκυνθο επίδομα τυφλότητας ενώ δεν ήταν τυφλοί! Και τους ξέρει όλο το νησί με τα ονόματα τους. Φυσικά κάνεις δεν πρόκειται να τους ζητήσει πίσω τα χρήματα που έπαιρναν παράνομα. Εκατομμύρια ευρώ. Ούτε από αυτούς ούτε από τους βουλευτές που τους έβγαζαν τις συντάξεις για να εκλέγονται. Ίσως όμως ρίξει κανένα γιαούρτι κάποιος στον τοπικό βουλευτή. Μπορεί και ο ίδιος ο τυφλός που είδε το φως του και ανένηψε. Επίσης, κάνεις δεν πρόκειται να κλείσει φυλακή όσους ας πούμε πήραν τα προηγούμενα χρόνια πλαστά πτυχία. Ακόμα και γιατρών. Και ζούσαν μέσα στην αναξιοπρέπεια παριστάνοντας το ντόκτορα-κομπογιανίτη. Ούτε καν τους μεγαλοεπώνυμους που πτώχευσαν αιφνιδίως με τον 99, αφού για χρόνια έζησαν ζωές κροίσων από το πουθενά και κάνεις δεν αναρωτήθηκε που τα έβρισκαν. Αυτή είναι η παλιά Ελλάδα.

Στην παραλιακή λεωφόρο για πρώτο καλοκαίρι οι μεγάλες καφετέριες κατέβασαν ρολά για ένα μήνα. Πληρώνουν που πληρώνουν τα ενοίκια των χιλιάδων ευρώ ας μην πληρώνουν τουλάχιστον τους υπαλλήλους που πήραν αναγκαστικές άδειες. Στα life style περιοδικά εφαρμόζεται το εκ περιτροπής σύστημα εργασίας. Σήμερα δουλεύεις εσύ, αύριο εγώ. Με 400 ευρώ έρχεσαι γράφεις με ποια τα ”έχει’’ ο Ρέμος αυτό το καλοκαίρι και πας σπίτι σου δυο μέρες. Μόνο που πια δεν ενδιαφέρει κανέναν με ποια τα έχει ο Ρέμος.

Στην παλιά Ελλάδα τέτοια εποχή στα παραθεριστικά μέρη δεν έβρισκες να καθίσεις στα εστιατόρια. Σήμερα όλοι παίρνουν το φραπέ από το σπίτι στην παραλία και επιστρέφουν στο ενοικιαζόμενο για καμιά σαλατούλα το μεσημέρι.

Στο facebook τα παιδιά που γεννήθηκαν στην παλιά Ελλάδα αλλάζουν άρον άρον τις πληροφορίες στα βιογραφικά τους. Δηλώνουν πόσες γλώσσες ξέρουν, ποια πανεπιστήμια τέλειωσαν ή θα τελειώσουν, τι πείρα έχουν σε δουλειά. Όλα διογκωμένα προς τα πάνω, όλα τσιμπημένα. Κάνουν την τρίχα τριχιά, για να μπορέσουν να πουλήσουν όπως όπως τους εαυτούς τους. Να φύγουν μια ώρα αρχύτερα από δω. Να γλιτώσουν. Όμως ξαφνικά τα σύνορα υψώνονται παντού. Μοιάζει μέρα με τη μέρα σαν το Truman Show που παίζαμε να ήταν παγκόσμιο. Καταρρέει το ένα μετά το άλλο σκηνικό. Το Λονδίνο καίγεται κάθε νύχτα από απελπισμένους εικοσάρηδες της Βρετανίας. Στην Αμερική ο Ομπάμα απευθύνει εκκλήσεις στις αγορές για να κρατήσει λίγο ακόμα το Αμερικάνικο όνειρο. Πουθενά δεν έχει διαφυγή θαρρείς.

Πίσω στην παλιά Ελλάδα αδυνατούμε να διαχειριστούμε την αμηχανία μας. Κάθε μέρα ένας δικός μας απολύεται, κάθε μέρα κάποιος ζητάει δανεικά να βγάλει το μήνα. Άνθρωποι που η ζωή τους τρία χρόνια πριν έμοιαζε βγαλμένη από τα παραμύθια. Που συνέλεγαν σπίτια, αυτοκίνητα, τσάντες, ρολόγια. Και τώρα κυκλοφορούν με το λεωφορείο, έχοντας κρύψει το τζιπ σε υπόγειο πάρκινγκ αφού κάνεις δεν θέλει να το αγοράσει. Η παλιά Ελλάδα πέθανε γρήγορα και τα σαράντα της θα μοιάζουν με έκρηξη σε αγορά της Βαγδάτης