Η περιβαλλοντολογική υποβάθμιση της Δυτικής Θεσσαλονίκης

του Σάκη Λαζαρίδη

Η νύφη του Θερμαϊκού όπως αποκαλείται η Θεσσαλονίκη, έχει τα παιδιά και τα αποπαίδια της. Μεγαλώνοντας στη δυτική πλευρά της πόλης, θυμάμαι στα όμορφα χρόνια της νιότης τις αντιζηλίες των νεαρών μεταξύ της δυτικής και ανατολικής Θεσσαλονίκης. Πίστευα ότι όλο αυτό έχει να κάνει μόνο με τον τρόπο ζωής και διασκέδασης και κάποια στιγμή έπαψε να με απασχολεί. Τα τελευταία χρόνια ωριμάζοντας και έχοντας μία πιο σφαιρική αντιμετώπιση των πραγμάτων, λόγω και των παιδιών μου που μεγαλώνουν, αντιλήφθηκα ότι τελικά η Θεσσαλονίκη αρνείται να προχωρήσει περιβαλλοντικά ισόνομα, καταδικάζοντας τη δυτική πλευρά της. Στη Δυτική Θεσσαλονίκη το πλέον υποβαθμισμένο περιβαλλοντικά κομμάτι της πόλης, νιώθεις να σε πνίγει το δίκαιο με αυτά που γίνονται τα τελευταία χρόνια.

Ξεκινώντας από την περιφερειακή οδό, που βλέπουμε τους ανισόπεδους κόμβους να ξεκινάνε τώρα στη δυτική πλευρά μετά από είκοσι χρόνια και δυστυχώς χωρίς ηχοπετάσματα για τις κατοικημένες περιοχές. Η παραλία μετά το λιμάνι δεν είναι προσβάσιμη και βρίσκεται μόνιμα εκτός σχεδίων αναβάθμισης και ανάπλασης. Τα πρώην στρατόπεδα, πέντε στον αριθμό περιμένουν καρτερικά τη μέρα που θα αποδοθούν στους εργολάβους στο όνομα της ανάπτυξης αντί να γίνουν ελεύθεροι χώροι πρασίνου. Τα έργα στο γιγάντιο Σταθμό Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων στην Ευκαρπία συνεχίζονται, αν και η τοπική κοινωνία είναι καθολικά αντίθετη. Η άδεια καύσης δευτερογενών απορριμμάτων που πήρε πρόσφατα το ΤΙΤΑΝ, παρακάμπτοντας όλες τις τοπικές αρμόδιες υπηρεσίες. Και τέλος η ατμοσφαιρική ρύπανση και η αιθαλομίχλη που πνίγει τη δυτική πλευρά, χωρίς να έχουν ξεκινήσει ακόμα τα έργα του μετρό.

Μέσα σε όλα αυτά δημιουργούνται περιβαλλοντικές ανάγκες, που ενώνουν συλλόγους, φορείς και πολίτες για να διεκδικήσουν τα αυτονόητα, μέσα από τα κινήματα πόλης. Ένα από αυτά είναι το Δίκτυο 50 κατά του ΣΜΑ Ευκαρπίας, που τα τελευταία δύο χρόνια με αγώνες και δράσεις προσπαθεί να γνωστοποιήσει το πραγματικό ζήτημα της ορθής διαχείρισης των απορριμμάτων, που κατά παράδοξο τρόπο η πολιτεία και οι αρμόδιοι φορείς συνεχίζουν να αγνοούν. Όταν σε όλη την Ευρώπη η διαχείριση των απορριμμάτων είναι η τρίτη κατά σειρά αναπτυσσόμενη βιομηχανία με χιλιάδες θέσεις εργασίας και έσοδα, στην Ελλάδα ψάχνουμε ακόμα πού και πώς θα θάψουμε ή θα κάψουμε τα σκουπίδια. Και όλα αυτά αγνοώντας τις ευρωπαϊκές οδηγίες που οδηγούν σε μεγάλα πρόστιμα και καταστροφή του περιβάλλοντος. Στο Δίκτυο 50 δεν ήμασταν ποτέ κατά της κατασκευής ΣΜΑ, απλά ζητάμε να τηρηθούν όλα τα στάδια της ορθής διαχείρισης, όπως ακριβώς προβλέπονται από τις Ευρωπαϊκές οδηγίες. Συγκεκριμένα μείωση στην πηγή, διαλογή στην πηγή, κομποστοποίηση στην πηγή, ανακύκλωση, επαναχρησιμοποίηση και ό,τι περισσεύει να οδηγείται στους Σταθμούς Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων που θα είναι κινητοί και διασκορπισμένοι σε όλους τους Δήμους, για να ακολουθήσει η υγειονομική ταφή ή ενεργειακή αξιοποίηση.

Στο ΣΜΑ που κατασκευάζεται τον τελευταίο καιρό στην Ευκαρπία με συνοδεία αστυνομικών δυνάμεων, θα καταφθάνουν το 60 τις εκατό των απορριμμάτων όλης της πόλης. Σε ένα χώρο δίπλα στο ΤΙΤΑΝ και 600 μέτρα από τα τελευταία σπίτια της Ευκαρπίας, τα ερωτήματα που γεννιούνται είναι πολλά.

1) Γιατί δεν κατασκευάζεται το Κέντρο διαλογής Ανακυκλώμενων Υλικών δίπλα στο ΣΜΑ που ενώ ήταν στον αρχικό σχεδιασμό, αφαιρέθηκε στη συνέχεια. 2) Γιατί οι Δήμοι δεν προχωρούν στο σύστημα των τεσσάρων διαφορετικών πολύχρωμων κάδων, που θα βοηθήσει την ορθή διαχείριση και χρηματοδοτείται άμεσα (διαφορετικός κάδος για γυαλί, αλουμίνιο, χαρτί, πλαστικό); 3) Πώς είναι δυνατόν η περιοχή της Ευκαρπίας που περιτριγυρίζεται από περιφερειακή και εξωτερική περιφερειακή οδό, ΤΙΤΑΝ, βιομηχανική ζώνη, παλιά νταμάρια, παλιά χωματερή που συνεχίζει να ξερνάει σκουπιδόζουμο, να πήρε την υψηλότερη βαθμολογία στη Μ.Π.Ε., ως η πιο καθαρή περιοχή της Θεσσαλονίκης; 4) Ένα τόσο μεγάλο έργο γιατί γίνεται χωρίς να υπάρχει διαβούλευση και συναίνεση από την τοπική κοινωνία και με συνεχείς αποφάσεις αντίθετες από το Δημοτικό Συμβούλιο Παύλου Μελά; 5) Γιατί το έργο είναι σχεδόν τέσσερις φορές πιο μεγάλο από τις πραγματικές ανάγκες; 6) Μήπως ο ΣΜΑ Ευκαρπίας είναι ο προθάλαμος της καύσης σκουπιδιών; Όπως φαίνεται η περιβαλλοντική αδικία μεγαλώνει, γιγαντώνεται και πλέον ξεπερνά τα όρια του πολύπαθου Δήμου Παύλου Μελά. Ας αναλογιστούμε τις ευθύνες μας για τα τραγικά νούμερα που έχουμε στη διαχείριση των απορριμμάτων, που θάβουμε το 90% των σκουπιδιών μας, όταν στη Δ. Ευρώπη το ποσοστό αυτό είναι μονοψήφιο. Τελικά ο ΣΜΑ Ευκαρπίας μήπως αφορά όλη την πόλη της Θεσσαλονίκης και είναι η ευκαιρία για να αλλάξουμε τρόπο σκέψης, δράσης και αντιμετώπισης των απορριμμάτων πριν αρχίσουμε να ψάχνουμε για τη νέα Ευκαρπία των επόμενων χρόνων;

*Ο Σάκης Λαζαρίδης είναι μέλος Συντονιστικού του Δικτύου 50

Μπείτε και κάντε like εδώ για να ενημερώνεστε για όλα τα γραμμένα αποκλειστικά για το parallaximag.gr άρθρα.