Οι συνομιλίες του fb

Του Γιάννη Τσολακίδη 

(αντί οποιουδήποτε σχολίου ή δικής μου σκέψης για το «μαύρο» στην ΕΡΤ)

12 Ιουνίου 2013 1:39 μ.μ.

Αγαπητέ μου φίλε Γιάννη, με το θάρρος τώρα πια και της “σχέσης μας” μέσω fb, αν και γνωριζόμαστε όχι προσωπικά αλλά μέσω του ραδιοφώνου χρόοοονια τώρα, θέλησα να σου γράψω. Χθες λοιπόν που έμαθες εσύ για το κλείσιμο της ΕΡΤ, χάνοντας εσύ και άλλοι 2500 χιλιάδες εργαζόμενοι την δουλειά τους, εγώ λοιπόν έμαθα οτι έχω καρκίνο στο πάγκρεας με μεταστάσεις στο ήπαρ. Φυσικά δεν γίνεται κανένας παραλληλισμός αλλοίμονο, αλλά σκέψου όταν μιλάμε για θάνατο της ΕΡΤ πού βρίσκεται ο πραγματικός θάνατος!! Χε χε!!! Απο σήμερα λοιπόν εγώ ξεκινάω έναν αγώνα ζωής αλλά θέλω να στείλω μέσω αυτού του μηνύματος κουράγιο και δύναμη στον αγώνα σας που δεν θα είναι μόνο δικός σας γιατί τα δημόσια μέσα επικοινωνίας είναι όλων μας. Καλό αγώνα, χαιρετισμούς σε όλα τα παιδιά στην Φωτεινή, την Ελένη, την Αναστασία, τον Γιώργο, τον Θανάση, τον Πάρι και όλους όλους που τους άκουγα μέσω του 958 ή 102. Πριν δύο χρόνια είχα βρεθεί άνεργη μετά απο τριάντα χρόνια δουλειάς στον ιδιωτικό τομέα. Καταλαβαίνω απολύτως τα συναισθήματά σας. Χθες θα σου έγραφα άλλα πράγματα σήμερα όμως έχω να σου πω ότι στην ζωή μας προτεραιότητα έχει η ίδια η ζωή. Πολλά φιλιά!!! Θα περιμένω να σας ακούσω και πάλι συντροφιά μου!!!

(απάντηση) Ευχές για δύναμη ψυχής… Θα τα λέμε αγαπητή Δήμητρα.

12 Ιουνίου 2014 πριν από 54 λεπτά

Αγαπητέ μου φίλε Γιάννη!!!

Ακριβώς ένα χρόνο μετά τα πράγματα δεν είναι ποτέ ίδια!!!

Εγώ παρόλο που μου δίνανε ελάχιστες ελπίδες ζωής ένα χρόνο λοιπόν μετά έχω καταφέρει να εξαφανίσω τον καρκίνο του παγκρέατος και απο τις πολλαπλές εστίες του ήπατος έχει μείνει μόνο μία που για μένα μετά απο αυτήν την δραματική εμπειρία θα την φάω ….αμάσητη!!!!

Σε αυτόν τον χρόνο το ραδιόφωνο με τους αγαπημένους μου φίλους χρόνων χάθηκε απο τις αγαπημένες μου συχνότητες αλλά όχι απο την καρδιά μου!!!

Ευτυχώς που… αυτοοργανωθήκατε και μας δώσατε και πάλι ανάσες ζωής πραγματικά!!!

Είστε πάλι η συντροφιά μου στα εύκολα και τα δύσκολα!!!

Σας αγαπώ πολύ όλους!!!

Μου δίνατε πολύ κουράγιο έστω και…. πειρατικά!!!!!!

Εύχομαι νίκη και για εσάς στον αγώνα σας!!!!

Εγώ νίκησα γιατί δεν ήμουν μόνη μου είμασταν πολλοί έτσι και εσείς δεν είστε μόνοι σας είμαστε και θα είμαστε πάντα μαζί σας!!!!

Πολλά φιλιά και …βέβαια αγωνιστικούς χαιρετισμούς!!!!!!!!!!!!!!!!!!

(απάντηση) Αγαπητή Δήμητρα, είδα το μήνυμά σου, μου δίνει, μας δίνει πολλή δύναμη και κουράγιο για την συνέχεια! Και φυσικά η …τελευταία εστία θα εξαφανιστεί… “αμάσητη”!!!  Venceremos!

Τέλος συζήτησης

Υ.Γ. Δεν ξαναμιλήσαμε με την φίλη Δήμητρα επί ένα χρόνο, μέχρι χθες. Η πραγματικότητα γράφει τα ωραιότερα σενάρια…