Η σκωραμίς της Ρωμαϊκής Αγοράς

Μερικά λόγια από τον Γιώργο Κυριακόπουλο για την πόλη που βάζει... ωράριο στον πολιτισμό της και τα όσα παράλογα βίωσε

13 Μαΐου 2025, 3:57 μμ

Λέξεις: Γιώργος Κυριακόπουλος / Εικόνα: Γιώργος Νιάκας

Τελευταία μέρα στη Θεσσαλονίκη. Ξυπνήσαμε αργούτσικα και έτσι αναβάλαμε την επίσκεψη στον Μακεδονικό Τάφο του Αγίου Αθανασίου για την επόμενη φορά.

“Δεν πάμε στην Ρωμαϊκή Αγορά;”, είπαμε. Μπαίνουμε στον ΟΔΥΣΣΕΑ και στον σχετικό ιστότοπο του Χώρου, βρίσκουμε ότι ισχύει το χειμερινό ωράριο (όπως παντού στο Βασίλειο της κυρίας Μενδώνη, που θέλει τον Τουρισμό “εργαλείο οικονομικής ανάπτυξης”), δηλαδή κλείνει στις 15:30 αντί στις 20:00 από 1ης Απριλίου ενώ είναι ήδη μέσα Μαΐου.

“Δεν βαριέσαι”, λέμε, “προλαβαίνουμε μια βόλτα στην κρυπτή στοά και στο μουσείο.

Ως φιλύποπτος περί τα αρχαιολογικά, τηλεφωνώ στον αριθμό που υποδείκνυε ο ιστότοπος, αλλά καμία απάντηση (“ίσως ήμασταν στην τουαλέτα”, όπως μας εξήγησαν μετά. Όλοι ήταν στην τουαλέτα επί ημίωρον, κάποια δυσεντερία ασφαλώς θα ευθύνεται).

“Ας πάρουμε στην Εφορεία Πόλης Θεσσαλονίκης. “Επταπύργιο”, απάντησε μία ευγενέστατη φωνή. “Παρακαλώ είναι όντως ανοιχτός ο αρχαιολογικός χώρος της Ρωμαϊκής Αγοράς;”. “Βεβαίως”. “Και το Μουσείο;” “Μάλιστα”. Ο συνταξιδιώτης μου αγανάκτησε με την καχυποψία μου να ξανατηλεφωνήσουμε μισή ώρα μετά για να θέσουμε το ίδιο ερώτημα. “Πάρε εσύ”, του είπα. “Ποτέ δεν ξέρεις”. “Υστερικέ, Μενδωνοφοβικέ” και με άλλα πολλά παρόμοια με στόλισε, αλλά ξαναπήρε και επιβεβαιώσαμε οριστικά.

Πάμε στην Ρωμαϊκή Αγορά. Ανοιχτή! Ταμπελίτσες επιβεβαίωναν το ωράριο, όλα καλά. Βαδίζουμε προς τα εισιτήρια στην είσοδο του Μουσείου.

“Ο Χώρος είναι κλειστός, μόνο το μουσείο μπορείτε να δείτε” μας λέει η φύλακας, η οποία στον επακολουθήσαντα καβγά υπονόησε και την δυσεντερία που προανέφερα.

“Και τι σας κόστιζε να διορθώσετε το site ή να βάλετε ένα ηχογραφημένο μήνυμα στο τηλέφωνο που δεν σηκώνετε ή να κολλήσετε ένα αναθεματισμένο χαρτί στην είσοδο που να ανακοινώνει ότι ο χώρος είναι κλειστός εδώ και μήνες;”.

Δεν επιθυμώ να αναφερθώ στα ποταπά επιχειρήματα περί υπηρεσίας, ιεραρχίας, εντολών και λοιπών ανοησιών.

Αντ’ αυτών όλων, νομίζω ότι το υπέροχο μουσειάκι της ανασκαφής μας έδωσε την απάντηση από μόνο του λίγο αργότερα, όταν φτάσαμε στο αγγείο με το όνομα “σκωραμίς” (νομίζω του 1ου αι. π.Χ.) και διαβάσαμε τον διαφωτιστικό υπομηματισμό του, που θα βρείτε στις φωτογραφίες και ελπίζω να διαφωτίσει επαρκώς και εσάς.