Η Θεσσαλονίκη μέσα από τα μάτια των ξένων: Kathryn Lukey-Κουτσοκώστα
Συγγραφέας, εκπαιδευτικός, δημοσιογράφος & συντονίστρια του Συλλόγου Ελληνοκαναδικής Φιλίας και από το 1994 στην πόλη. Τι είναι αυτό που λατρεύει;
Όταν επιλέγεις ή σε επιλέγει μια πόλη, γίνεσαι κομμάτι της. Αλληλεπιδράς μαζί της, με τους ανθρώπους της.
Σου δίνει και της επιστρέφεις. Αφομοιώνεσαι. Με την καλή έννοια, συνήθως. Η Θεσσαλονίκη είναι μια τέτοια πόλη, καθώς στο DNA της έχει την κουλτούρα των διαφορετικών πολιτισμών κι εθνικοτήτων που έχουν συναντηθεί κι ακόμα συνυπάρχουν.
Κάποιοι ζουν εδώ δεκαετίες. Άλλοι μερικά μόνο χρόνια. Οι περισσότεροι μιλάνε σπαστά ελληνικά, αλλά καλά, ενώ μερικοί δε γράφουν παρά στη γλώσσα τους ή αγγλικά. Έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει σε χώρες εντελώς διαφορετικές από τις δικές μας, με κόντρα κουλτούρες, άλλους πολιτισμούς, αλλά η αναζήτηση μιας διαφορετικής ζωής, επαγγελματικής πορείας, έρωτα ή η πολιτική κατάσταση τους έφεραν εδώ. Όλοι ξένοι στην ίδια πόλη, όλοι κοινωνοί και δέκτες νέων εμπειριών, εικόνων, συνηθειών. Όλοι κριτές, αλλά και παντοτινά γοητευμένοι μαζί της.
Kathryn Lukey-Κουτσοκώστα, συγγραφέας, εκπαιδευτικός, δημοσιογράφος & συντονίστρια του Συλλόγου Ελληνοκαναδικής Φιλίας
Γενέτειρά της είναι η επαρχία του Saskatchewan του Καναδά, όπου ζει και η οικογένειά της, η οποία της λείπει ιδιαίτερα. Γνωρίστηκε με τον έλληνα σύζυγό της στον Καναδά και φύγανε το 1978 για την Αθήνα. Το 1994, μετακόμισαν στη Θεσσαλονίκη, ενώ τα συνεχή δρομολόγιά τους Θεσσαλονίκη-Αθήνα δεν έχουν τελειώσει ακόμα.
Η μετακόμιση σε μια νέα πόλη, όπου ένα άτομο δεν έχει οικογένεια ή φίλους, είναι πάντα μια πρόκληση. Όταν σχεδιάζαμε να μετακομίσουμε στη Θεσσαλονίκη, το πρώτο πράγμα που έμαθα ήταν ότι λειτουργούσε ο μη κερδοσκοπικός σύλλογος υποστήριξης για ξένες γυναίκες (ο Διεθνής Σύλλογος Γυναικών Ελλάδος – IWOG), www.iwog.gr. Οργανώσεις όπως αυτή είναι πολύ σημαντικές για την ενσωμάτωση, επειδή παρέχουν έναν άμεσο κύκλο φίλων που ήδη γνωρίζουν «τον δρόμο τους» στην πόλη.
Λατρεύω που η Θεσσαλονίκη αγκαλιάζει τη θάλασσα -αν χαθείς κάπου, απλώς κατευθύνεσαι προς τη θάλασσα. Το «μυστικό μέρος» μου είναι το Hondos Center Apollonia Politia. Μπορείτε να ψωνίσετε για όλες τις προσωπικές σας ανάγκες εκεί και μετά να πιείτε καφέ με τις φίλες σας στην καφετέρια με θέα στη θάλασσα. Το πιο σημαντικό -κι αυτό μου θυμίζει πόλεις του Καναδά- είναι ότι υπάρχει άπλετος χώρος στάθμευσης και δωρεάν.
Σε όλους τους ξένους της πόλης πρέπει να δείξουμε την υπέροχη περιοχή του κέντρου. Υπάρχουν πολλά εντυπωσιακά αξιοθέατα, κατά τη γνώμη μου, όπως η Πλατεία Αριστοτέλους, η Προκυμαία, ο Λευκός Πύργος, το Αρχαιολογικό Μουσείο, η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου και μετά για φαγητό στα Λαδάδικα.
Αυτό που χρειάζεται η πόλη είναι οι άνθρωποί της να σέβονται τους δημόσιους χώρους, όπως σέβονται τα σπίτια τους.
Για να αποκτήσει ένα ευρωπαϊκό προφίλ, χρειάζεται περισσότερες δημοτικές υπηρεσίες, όπως σύγχρονες βιβλιοθήκες σε κάθε προάστιο. Είναι, επίσης, ζωτικής σημασίας να ολοκληρωθεί γρήγορα το υπό κατασκευή μετρό. Θα βοηθήσει την εύκολη μετακίνηση στο κέντρο και με μεγάλο οικολογικό όφελος.
Την πόλη θα τη χαρακτήριζα φινετσάτη!