Η Τρανς ορατότητα οι οπαδοί του «Αρκεί να μην προκαλούν» και μια δολοφονία
Λίγα λόγια με αφορμή την άγρια δολοφονία της τρανς γυναίκας στην Κυψέλη
Για πρώτη φορά μετά από αγώνες χρόνων οι κατακτήσεις της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας στην χώρα μας είχαν κάποια θετικά αποτελέσματα. Για κάποιους ήταν υπερβολικά τα «υποτιθέμενα προνόμια» των ΛΟΑΤΚΙ γιατί ένιωσαν ότι η ισότητα έρχεται να απειλήσει τα δικά τους δικαιώματα, το δικό τους δεδομένο status στην κοινωνία. Όλο και συχνότερα ακούμε πως οι γκέι δεν πρέπει να προκαλούν, ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν στο κρεβάτι τους χωρίς να χρειάζεται να το διατυμπανίζουν, ότι η ελευθερία έκφρασης πρέπει να έχει ένα όριο.
Αυτή η κοινωνία θεωρεί δεδομένο πως οι υποχρεώσεις είναι για όλους τα δικαιώματα όμως όχι. Όσο και αν ακούγεται παράλογο υπάρχουν άνθρωποι που διαφωνούν με τους γάμους ανθρώπων του ιδίου φύλου ή με νόμους για την προστασία των δικαιωμάτων των τράνς άσχετα αν η όποια νομοθέτηση δεν τους επηρεάζει στο ελάχιστο απλά δίνει λύσεις σε προβλήματα, προκλήσεις, ανάγκες, προσδοκίες μιας κοινωνίας στην οποία οι ανθρώπινες σχέσεις συνεχώς αλλάζουν.
Σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας το γράμμα Τ ήταν και συνεχίζει να είναι το λιγότερο αποδεκτό και το περισσότερο περιθωριοποιημένο. Οι τράνς άνθρωποι στην Ελλάδα μπορούν να κάνουν χρήση του νόμου 4491/2017 που περιέχει ρυθμίσεις για την νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου και μιας σειράς άλλων προνομίων που με πολύ κόπο γίνεται προσπάθεια να κατακτηθούν όμως η ζωή τους πολύ λίγο έχει βελτιωθεί άσχετα αν υπάρχει η εντύπωση πως συμβαίνει το αντίθετο.
Από την μια πλευρά οι τράνς άνθρωποι προβάλλονται εντελώς διαφορετικά από ΜΜΕ μακριά από την καρικατούρα του παρελθόντος , ο τρανσφοβικός λόγος καταδικάζεται στις περισσότερες των περιπτώσεων, οι τράνς κοινότητα έχει φωνή, αναδύονται τράνς μοντέλα που συμμετέχουν σε reality, drag queens εμφανίζονται στο θέατρο, στον κινηματογράφο, στην Εθνική Λυρική σκηνή, σε διαφημιστικά σπότ στην τηλεόραση, στα μουσικά βραβεία MAD επάνω στην σκηνή με επώνυμα ποπ είδωλα, φτάνουν να αφηγούνται ακόμα και παραμύθια σε μικρά παιδιά παρά τις όποιες αντιδράσεις.
Όλα αυτά είναι θετικά βήματα όμως ο ακραίος τρανσφοβικός λόγος δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως. Αυτό το αποδεικνύουν και οι στατιστικές των δολοφονημένων τράνς -κυρίως γυναικών σεξεργατριών που αδυνατούν πολλές φορές να βγουν από το φαύλο κύκλο της πορνείας ή από τον κίνδυνο που ενέχει η κατ επιλογή εργασία τους. Οι δολοφονίες τράνς γυναικών στις ΗΠΑ για το 2022 ήταν 22 και για το 2023 είναι μέχρι σήμερα 10 και αυτό αν λάβουμε υπόψη πως οι χώρες με το μεγαλύτερο ποσοστό είναι η Βραζιλία, το Μεξικό και ο αριθμός των δολοφονημένων τράνς ανθρώπων ξεπερνά ετησίως τα 350.
Στην Ελλάδα καταγράφονται συνεχώς περιστατικά λεκτικής η σωματικής βίας κατά τρανς ανθρώπων, αρνητικά και στερεοτυπικά δημοσιεύματα, με την απρόσκλητη βία να έχει ανησυχητικά αυξηθεί. Και ενώ η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα δεν έχει καταφέρει ακόμα να διαχειριστεί το τραύμα της δολοφονίας του ακτιβιστή – drag artist Ζακ Κωστόπουλου η σημερινή ημέρα που ξεκίνησε με μια τράνς γυναίκα να κατακτά τον τίτλο της Μis Ολλανδία κλείνει με μια δολοφονία.
Η Ιβάνκα με καταγωγή από την Κούβα ήρθε στην Αθήνα πριν από περίπου 4 χρόνια. Πολλοί την γνώριζαν μέσα από τα show της στις πασίγνωστές πλέον «Κούκλες». Ανέβαζε συχνά βίντεο στις διαδικτυακές πλατφόρμες και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ήταν πάντα χαμογελαστή, ευδιάθετη, έδειχνε πολύ χαρούμενη και ευτυχισμένη στην νέα της ζωή. Μάλιστα παρέλασε επάνω στο άρμα του φετινού Athens Pride που είχε ως σύνθημα το «Μια φορά και έναν καιρό διεκδίκησα και πέτυχα». Χθες βρέθηκε άγρια δολοφονημένη στο διαμέρισμά της στον Άγιο Παντελεήμονα.
Μια ακόμα τράνς προστίθεται στον ετήσιο κατάλογο των νεκρών. Άγνωστο μέχρι στιγμής αν το κίνητρο του δράστη ήταν η ληστεία, αν ήταν ρατσιστικό μίσος κάτω από ποια συνθήκη συνέβη. Το σίγουρο είναι πως το Τ στο ακρωνύμιο ΛΟΑΤΚΙ συνεχίζει να είναι το πιο ευάλωτο, αυτό που κινδυνεύει περισσότερο είτε για το επάγγελμα που επέλεξε είτε γιατί δεν είχε επιλογή να κάνει κάτι άλλο, είτε γ αυτό που είναι και χωρίς φόβο υποστηρίζει είτε απλά γιατί υπάρχει και καταλαμβάνει χώρο. Φαίνεται πως μέχρι και αυτό ενοχλεί. Το κείμενο είναι αφιερωμένο σε όσους αρνούνται πως υπάρχουν διακρίσεις, σε όσους δεν βρίσκουν χρήσιμη την ορατότητα, την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία, την συμπερίληψη, το σεβασμό και τα δικαιώματα. Σε όλους τους « δεν έχω πρόβλημα, αρκεί να μην προκαλούν» που δεν μπορούν να καταλάβουν πως δεν γίνεται να προκαλείς επειδή απλά θέλεις να υπάρχεις.
Υ.Γ Όταν ακόμα και οι δημοσιογράφοι δεν καταφέρνουν να διαχειριστούν με σεβασμό έναν φόνο. Τα ΜΜΕ που αναδημοσιεύουν την είδηση κάνουν λόγο για δολοφονημένο άντρα σε διαμέρισμα στο κέντρο της Αθήνας.
Η Κουβανή τρανς γυναίκα δολοφονήθηκε άγρια στο σπίτι της στον Άγιο Παντελεήμονα.
