Ηχορύπανση: Ο αόρατος επικίνδυνος εχθρός και το παράδειγμα του Παρισιού
Ένα σημαντικό, και συχνά παραμελημένο, ζήτημα δημόσιας υγείας στις πόλεις - Γράφει ο Άρης Καλαντίδης
Εδώ και καιρό με απασχολεί το ζήτημα της ηχορύπανσης στις πόλεις. Τελευταία είχα ανεβάσει και μια φωτογραφία που έδειχνε τα decibel μέσα στο μετρό της Αθήνας, τα οποία ξεπερνούσαν κατά πολύ το επιτρεπτό όριο.
Το Παρίσι έχει εφαρμόσει εδώ και κάποια χρόνια σύστημα «παρακολούθησης θορύβου» και έχει πλέον επεκτείνει το δίκτυο για να αντιμετωπίσει την ηχορύπανση από οχήματα, με πλήρη εφαρμογή να ξεκινά αυτό το καλοκαίρι.
Έχουν εγκατασταθεί ειδικά ραντάρ —συσκευές που συνδυάζουν πολλαπλά μικρόφωνα και κάμερες— για να εντοπίζουν οχήματα που υπερβαίνουν τα νόμιμα όρια θορύβου, εστιάζοντας κυρίως σε τροποποιημένες μηχανές και αυτοκίνητα με δυνατές εξάτμιση. Αυτά τα ραντάρ μετρούν τα επίπεδα θορύβου καθώς περνούν τα οχήματα, φωτογραφίζουν αυτόματα τις πινακίδες και επιβάλλουν πρόστιμα, όπως οι κάμερες ταχύτητας.
Το πρόστιμο για υπέρβαση των 85 ντεσιμπέλ είναι 135€ ανά παράβαση, μειωμένο σε 90€ αν πληρωθεί γρήγορα. Το πιλοτικό πρόγραμμα ξεκίνησε με εγκαταστάσεις σε επιλεγμένες γειτονιές και, μετά από επιτυχημένη δοκιμή, οι συσκευές εισέρχονται στη φάση αυτόματης έκδοσης προστίμων το 2025.
Κι άλλες πόλεις έχουν παρόμοια συστήματα (Λονδίνο, Σικάγο, Αμστερντάμ, Σιγκαπούρη), αλλά το Παρίσι φιλοξενεί το μεγαλύτερο αστικό σύστημα παρακολούθησης θορύβου στον κόσμο, με πάνω από 150 μόνιμους αισθητήρες που εντοπίζουν με ακρίβεια τις πηγές θορύβου και συλλέγουν δεδομένα για επιβολή νόμων και ανάλυση δημόσιας υγείας.
Οι πρωτοβουλίες με κάμερες και δίκτυο παρακολούθησης αποτελούν μέρος του ευρύτερου σχεδίου μείωσης θορύβου της πόλης (2021–2026), με στόχο τη μείωση των μέσων επιπέδων τουλάχιστον κατά 2 ντεσιμπέλ και τη σημαντική βελτίωση της ποιότητας ζωής.
Είναι βέβαια ακόμη αυτό ένα αποτελεσματικό μέτρο, γιατί ακόμη και αυτή η επιτήρηση έχει τα δικά της προβλήματα.
Η ηχορύπανση αποτελεί σημαντικό, και συχνά παραμελημένο, ζήτημα δημόσιας υγείας στις πόλεις, με μελέτες να δείχνουν ότι οι κάτοικοι μπορεί να χάσουν έως και οκτώ μήνες αναμενόμενης διάρκειας ζωής λόγω χρόνιας έκθεσης σε θόρυβο.
