Ηλιθιοκρατία

Ο όρος ηλιθιοκρατία (idiocracy) δεν είναι καινούριος, είναι τίτλος ταινίας επιστημονικής φαντασίας του 2005 που διαδραματίζεται στο 2505, όπου στον κόσμο υπάρχουν μόνο βλάκες. Το πρόβλημα στη δική μας περίπτωση είναι οτι τελικά το 2505 ήρθε λίγο νωρίτερα και το ζούμε τώρα, αν όχι εδώ και μερικά χρόνια. Είμαστε πολύ προχωρημένοι…

Αναμφίβολα τα σκήπτρα και τον θώκο της ηλιθιοκρατίας κατέχει επάξια ο υποψήφιος για την αμερικανική προεδρία, Ντόναλντ Τραμπ. Είναι ο βασιλιάς της ηλιθιότητας. Βέβαια, μπορεί οι αμερικανοί να έχουν τον Τραμπ για υποψήφιο πρόεδρο, εμείς όμως έχουμε φροντίσει να έχουμε τους δικούς μας Τραμπ σε κάθε νευραλγική θέση.

Η ηλιθιοκρατία στηρίζεται από το σύνολο της ελληνικής κυβέρνησης. Ας φανταστούμε τώρα οτι αυτή η κυβέρνηση είναι μια πυραμίδα που αποτελείται από τέσσερα οριζόντια διαζώματα. Αυτό το μοντέλο μπορεί να αποδείξει την έκταση της ηλιθιοκρατίας στην Ελλάδα. Βρίσκεται παντού!

Στη βάση της πυραμίδας βρίσκονται οι σύμβουλοι της κυβέρνησης. Είμαι βέβαιος οτι υπάρχουν πολλοί ικανοί άνθρωποι σε αυτή τη θέση, όμως για την ώρα μάλλον τους έχουν κλεισμένους στα κάτεργα και επιτρέπουν μόνον στους αποδεδειγμένα ηλίθιους να συμβουλεύουν τον πρωθυπουργό. Ένα παράδειγμα συμβούλου εν δράσει είναι ο γνωστός λάτρης των υποδημάτων γνωστής παρουσιάστριας, που ελπίζω να συμβουλεύει τον πρωθυπουργό μόνον για τα παπούτσια του…

Ένα διάζωμα πιο πάνω βρίσκουμε τους βουλευτές που στηρίζουν την κυβέρνηση. Αυτοί στηρίζουν με νύχια και με δόντια την ηλιθιοκρατία στην Ελλάδα. Η βασική ικανότητα τους, και το καλύτερο που μπορούν να κάνουν, είναι να κρατούν τα στόματα τους ερμητικά  κλειστά… μούγκαφον. Δεν ομιλούν, δεν αντιδρούν πια οι άλλοτε λαλίστατοι εθνοσωτήρες, καθώς τώρα έχουν πάρει προαγωγή σε καρεκλοσωτήρες, μιας και προσπαθούν πάση θυσία (του ιδιωτικού τομέα) να σώσουν τις καρέκλες τους.

Η πιο δημιουργική και πιο σκληρά εργαζόμενη ομάδα για την διατήρηση της ηλιθιοκρατίας στη χώρα μας είναι τα στελέχη της κυβέρνησης, βλέπε υπουργοί. Αυτοί όχι μόνο κρατάνε σταθερό το οικοδόμημα, αλλά ανά τακτά χρονικά διαστήματα το τροφοδοτούν με κάθε δυνατή ηλιθιότητα προκειμένου να το εξελίξουν και να το αναπτύξουν.

Από δηλώσεις για φόρους που μπαίνουν, αλλά δεν μπαίνουν, όμως μπαίνουν, σε υπογραφές που έπεσαν, αλλά δεν έπεσαν, όμως έπεσαν. Αυτό το τμήμα της πυραμίδας διαρκώς τροφοδοτεί την ελληνική κοινωνία με κάθε λογής ηλιθιότητα τέτοιου βαθμού που πια οι πολίτες αδυνατούν να πιστέψουν αυτά που ακούν και ως αποτέλεσμα δεν αντιδρούν καθώς αντιλαμβάνονται τον μέγεθος της ηλιθιότητας.

Λίγο πριν την κορυφή βρίσκεται ο κυβερνητικός εταίρος που από τις κωλοτούμπες θα πάσχει από μόνιμους ιλίγγους. Αυτός τη στήριξη της ηλιθιοκρατίας την παρέχει μόνιμα -by default, αγγλιστί- και αποτελεί ειδική περίπτωση κωμικής φιγούρας σε δράμα.

Στην κορυφή της πυραμίδας βρίσκεται φυσικά, ο ένας και μοναδικός πρωθυπουργός που κινείται μονίμως κάπου ανάμεσα στη μη πραγματικότητα και την καρεκλο-ουτοπία καθώς έχει γαντζωθεί από την καρέκλα -μαζί με όλους τους άλλους- και δεν πρόκειται να την αφήσει ο κόσμος -η Ελλάδα- να χαλάσει! Σε στήριξη της ηλιθιοκρατίας προσπαθεί να πείσει οτι για όλα τα δεινά των Ελλήνων φταίνε οι “μένουμε Ευρώπη”, ενώ στην πραγματικότητα φταίνε οι “μένουμε καρέκλα”!

Το συνολικό οικοδόμημα της ηλιθιοκρατίας χρειάζεται και μια βάση πάνω στην οποία να πατήσει. Αυτή η βάση είναι το έδαφος στο οποίο βρίσκεται η πυραμίδα. Το έδαφος είναι οι πολίτες-ψηφοφόροι οι οποίοι μπορούν με πολύ μεγάλη ευκολία να γκρεμίσουν κάθε οικοδόμημα αποσύροντας τη στήριξη τους όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή. Αναμένωμεν το τέλος της ηλιθιοκρατίας στη χώρα μας!