ΗΠΑ: 20 πράγματα που μας χαλάνε

Είναι μια χώρα πληθωρική. Χ-large και στα καλά της και στ΄άσχημά της. Είναι αυτό που οι ίδιοι ονομάζουν επεκτατικά Αμερική και όχι Ηνωμένες Πολιτείες, κάνοντας κατάχρηση του ονόματος μιας ολόκληρης ηπείρου. Και τελικά, τις περισσότερες φορές μας εξοργίζει.

1. Φάε πρόχειρα

Η χώρα που ευθύνεται για τον απόλυτο ξεπεσμό των διατροφικών μας συνηθειών. Ένα γιγαντιαίο χάμπουργκερ, ένα πιάτο πλαστικές τηγανιτές πατάτες, μια γαβάθα ποπ κορν , ένα παγωτό με σαντιγί και χρωματιστά σιρόπια, τζέλι στο κοτόπουλο. Μεσημεριανό στα γρήγορα σ ένα φαστφουντάδικο, νυχτερινό ΤV dinner μπροστά στη τηλεόραση, την Κυριακή βγάζεις από την κατάψυξη πουτίγκα. Μεταλλαγμένη σόγια, κολοσσιαία μπρόκολα, φυστικοβούτυρο. Το στομάχι μας!

2. Movie trash

Αν το καλό Hollywood παρήγαγε μεγάλο σινεμά, τότε το κακό ευθύνεται για τη μεγαλύτερη προσβολή της αισθητικής του ανθρώπινου είδους. Η μαζική παραγωγή ταινιών αναγκαστικά έχει ως αποτέλεσμα να γυρίζονται κάθε χρόνο εκατοντάδες φιλμ δεύτερης και τρίτης διαλογής, που μέχρι πριν από πέντε χρόνια βλέπαμε και στις δικές μας αίθουσες, τώρα πια ευτυχώς, όμως, καταλήγουν στα κανάλια.

3. Το βασίλειο του κιτς

Μια μέρα στο Λας Βέγκας θα μπορούσε να προκαλέσει ακόμη και στον πιο αδιάφορο περί τα στιλιστικά θέματα τύπο ανεπανόρθωτο σοκ. Και δεν είναι η μόνη περίπτωση, στην οποία καλείται να επέμβει η αστυνομία του στιλ. Η αμερικανική μόδα, εξαιρουμένων δυο τριών υπογραφών τύπου DKNY, Calvin Klein, Tommy Hilfiger είναι ένα εφιαλτικό ταξίδι στην κακογουστιά. Αλλά και τα σπίτια με τα μεγάλα σύνθετα και τις μπερζέρες, οι επιγραφές από νέον, τα παγοδρόμια, τα μεγάλα ανοιχτά αυτοκίνητα, τα παντζούρια που δεν υπάρχουν πουθενά, οι κούκλες των παιδιών και εκατομμύρια άλλες λεπτομέρειες χαρίζουν στην Αμερική τον τίτλο της βασίλισσας του κιτς.

4. Η φτήνια τρώει τον παρά

Κοντινή και συναφής με την προηγούμενη κατηγορία του κιτς, τούτη εδώ, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως extra large μέγεθος, συμπυκνώνεται στην εικόνα της Πάμελα Άντερσον, των κοριτσιών του “Playboy” και του σαθρού κόσμου του Χιού Χέφνερ, της Ιβάνα Τράμπ, της Αν Νικόλ Σμιθ, της Κάρμεν Ηλέκτρα, των μαζορετών στα γήπεδα, της σιλικόνης που ξοδεύεται με τους τόνους για ανορθώσεις παντός είδους. Με ευαγγέλιο το σύνθημα “Plastic is fantastic” η χώρα των fake και γυαλιστερών προτύπων δείχνει το δρόμο προς την έκπτωση.

5. Πες με υποκριτή

Μια χώρα που η ελευθερία θριαμβεύει, θεωρεί υποχρέωσή της στον καιρό μας να εφαρμόζει τη θανατική ποινή ως μέθοδο τιμωρίας διανοητικά καθυστερημένων, πετάει τη σκούφια της να μειδιά με αηδία στη θέα του λεκέ του φορέματος της Μόνικα Λεβίνσκι, απαγορεύει το κάπνισμα σε απόσταση εκατό μέτρων από κάθε δημόσιο χώρο, καταδικάζει προέδρους γιατί τσιλημπούρδισαν, δείχνει ανωτερότητα τύπου Χίλαρι, αντιδρά στις εκτρώσεις, διατηρεί την παρθενιά της, βλέπει μερικά διάσημα σχολεία της να εφαρμόζουν μεσαιωνικές πρακτικές στα πρωτάκια, φρίττει με την ιδέα της καταστρατήγησης των politically correct θεωριών της.

6. Good Yuppie, dead yuppie

O Μπρετ ‘Ιστον ‘Ελις περιέγραψε πρώτος τον απατηλό κόσμο της ματαιοδοξίας τους. Οι τύποι έσκασαν μύτη στα 80s με Αρμάνι κοστούμια, καρτ ντε βιζίτ με υδατογραφήματα και κινητά σε εποχές που έμοιαζαν με παντόφλες. Ο ναός τους, η Wall Street, γνώρισε δόξες και παρακμή εναλλάξ και τα τελευταία χρόνια βρήκαν τη νέα Γη Χαναάν στη Silicon Valley. Το πιο αντιπαθητικό είδος αμερικάνου βρήκε μιμητές σε όλο τον κόσμο και αυτό είναι από τα μεγάλα τους εγκλήματα.

7. Βιετνάμ

Η εθνική πληγή. Παραμένει εδώ και τέσσερις δεκαετίες ένα ανοιχτό τραύμα, που όχι απλά δεν λέει να επουλωθεί, αλλά επιστρέφει με κάθε ευκαιρία. Ένα στραπάτσο ολκής, που το μισούν οι ίδιοι αλλά και ο υπόλοιπος πλανήτης, γιατί χάρη στο σινεμά, τις εφημερίδες και την τηλεόραση ζήσαμε εκατοντάδες φορές το εθνικό τους δράμα. Ωσάν να ήμασταν εμείς οι βετεράνοι που γυρίσαμε σαλταρισμένοι.

8. Τα άνθη του κακού

Αν υπάρχει κάτι που οι αμερικανοί θα ήθελαν να ξορκίσουν για πάντα, αυτό είναι η βία που υποβόσκει στη χώρα. Από την εποχή των ρατσιστικών επιθέσεων της Κου- Κλουξ- Κλαν μέχρι τα παιδιά που παίρνουν μια καραμπίνα και σαρώνουν τους συμμαθητές τους σε ακριβά προάστια. Από τους μανιακούς, που κλείστηκαν σε εκκλησία του Γουέικο προκαλώντας μακελειό μέχρι τα γκέτο νοτιοδυτικού Λος Άντζελες, που ο πόλεμος των drug dealers μαίνεται ανεξέλεγκτος. Τα όπλα στη χώρα κάνουν τρελές πωλήσεις και οι εκρήξεις βίας, από εκεί που δεν το περιμένεις, είναι συνεχείς.

9. Έτσι είναι γιατί έτσι νομίζουμε

Εκεί γεννήθηκε το ραδιόφωνο, η τηλεόραση, η δορυφορική. Η παγκόσμια κυριαρχία των αμερικάνικων μαζικών μέσων είναι δεδομένη και μαζί η δικτατορία της. Το CNN υπαγορεύει στο παγκόσμιο χωριό τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα και οι παθητικοί δέκτες δέχονται άκριτα εικόνες. Τα ριάλιτι σόου, που κατήργησαν την έννοια της ατομικότητας, εκεί γεννήθηκαν, και τα βλακώδη σίριαλ, που υποβάλλουν στάσεις ζωής, από εκεί έρχονται. Ευτυχώς που είναι και κάτι τύποι σαν αυτούς που αποκάλυψαν το Watergate και σώζουν τα προσχήματα.

10. Μαγκιά τους

Πόσες φορές δεν αγανάκτησες ακούγοντας για τις επεμβάσεις των αμερικανών σε διάφορα μέρη του κόσμου; Πόσες φορές δεν είδες μπανανίες να ονομάζονται δημοκρατίες, αεροπλάνα να ρίχνουν πακέτα με κορν φλέικς ύστερα από βομβαρδισμούς, προέδρους να χορεύουν με ιθαγενείς τοπικούς χορούς, διασκέψεις για το περιβάλλον να τορπιλίζονται γιατί βλάπτουν τα αμερικανικά συμφέροντα; Πόσες φορές δεν άκουσες στη ζωή σου τη λέξη κρουζ, πάτριοτ πέρσινγκ; Πόσες φορές δεν τρομοκρατήθηκες με την ιδέα των όπλων στο διάστημα, των πυρηνικών δοκιμών στη Νεβάδα; Πόσες φορές κάποια κορίτσια σε κάποια χώρα δε φώναξαν το εθνοσωτήριο «κορίτσια, ο στόλος», που φώναζαν και οι ελληνίδες πόρνες στα 60s; Η Pax American διευρύνεται και γίνεται ο απόλυτος νόμος του πλανήτη Γη.

11. Ψυχώσεις

«Ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι», «Το οτοστόπ του τρόμου», «Ο Χάνιμπαλ», το «Seven», «Η νύχτα με τις μάσκες» δεν είναι πλάσματα της φαντασίας των αμερικανών. Είναι τύποι που ζουν ανάμεσά τους και αποτελούν το μεγαλύτερο εφιάλτη τους. Οι παντός είδους ψυχώσεις και μαζικές υστερίες, που καταλαμβάνουν το λαό κατά καιρούς, υποβοηθούνται και από το έργο άρρωστων τύπων, που τρίβουν τα χέρια τους μέσα στην αναμπουμπούλα. Η πρόσφατη ιστορία με τον άνθρακα συνεχίζει το σίριαλ.

12. Η αβάσταχτη ελαφρότητα

Σε τούτη τη χώρα, περισσότερο από οπουδήποτε αλλού, η πλειοψηφία του κόσμου, από τον εκάστοτε πρόεδρο μέχρι τον τελευταίο υπάλληλο, μοιάζει να εκπλήσσεται διαρκώς με τα αυτονόητα, να πειθαρχεί υποδειγματικά στα πάντα,, να εκφράζεται πολλές φορές αφελώς.

13. Κλαυσίγελως

Οι αμερικανοί μοιάζουν πολλές φορές υπερβολικοί στην εκδήλωση των συναισθημάτων τους κάνοντας τη δυσκοίλια Ευρώπη να απορεί αλλά σύντομα να υιοθετεί κι εκείνη τη στάση τους. Σφιχταγκαλιασμένοι άνθρωποι, κλαίνε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου, πάντα on camera. Γείτονες συναντιούνται στο δρόμο και κάνουν σαν να είδαν τον καλύτερό τους φίλο. Η αίσθηση πως έχεις να κάνεις με μεγάλα παιδιά σε κάνει συχνά να μην παίρνεις τις αντιδράσεις ενός μεγάλου μέρους του λαού στα σοβαρά.

14. Στο κρεβάτι του ψυχαναλυτή

Στις ταινίες του Γούντι Άλεν το πιο χαρακτηριστικό σημείο είναι εκείνο που οι ήρωες ξαπλώνουν στο κρεβάτι του ειδικού. Εκείνος αρχίζει να ακούει δεκάδες ανούσιες ιστορίες από το παρελθόν, ψάχνοντας να βρει τις αιτίες των νευρώσεων. Η ψυχανάλυση ως εθνικό χόμπι χαρακτηρίζει την καθημερινότητα μιας χώρας, που δεν έπαψε την ενδοσκόπησή της, μπας και καταλάβει τι πραγματικά της συμβαίνει. Η ανυπαρξία αληθινών κοινωνικών σχέσεων εξηγεί ως ένα βαθμό την προσφυγή στο γιατρό της ψυχής.

15. Γιορτάστε

Αμερική η χώρα που ανακαλύπτει γιορτές εκεί που δεν υπάρχουν. Η μέρα της μαρμότας, η μέρα του χρυσού τσίζμπεργκερ, η γιορτή των καντηλαναφτών. Παράλληλα, οι αποφοιτήσεις των κολλεγίων και οι χοροί με τις γαλάζιες τουαλέτες, η βασίλισσα της βραδιάς και άλλα τέτοια εξωφρενικά που στολίζουν μια βαρετή καθημερινότητα.

16. Ένστολος κόσμος

Η λατρεία του uniform αποτελεί σε τούτη τη χώρα υπέρτατη αρετή. Οι ειδικές δυνάμεις, που τις αποχαιρετούν κάθε τόσο μανάδες περήφανες, σε αεροπλάνα που αναχωρούν για να σώσουν τον πλανήτη, οι πυροσβέστες στο Μανχάταν, οι γιατροί στα σίριαλ, ο καπετάνιος στου πλοίου της αγάπης, όλοι τους είναι σύμβολα της λατρείας της στολής που αποτελεί μέρος του καθημερινού καρναβαλιού.

17. Οι παράδεισοι

Τα μπαρ του Μαιάμι, το νησί Martha’s Vineyard, το χιονοδρομικό κέντρο στο Ασπεν του Κολοράντο, τα πολύ χάι εστιατόρια της Καλιφόρνια, τα γραφεία των στελεχών των πολυεθνικών. Ένας κόσμος φτιαγμένος από καράτια που λάμπουν επιδεκτικά δημιουργώντας στερητικά σύνδρομα στο πλήθος, που δε μπορεί να τον γευτεί. Το μιμητικό σύνδρομο μας κάνει να υιοθετούμε το συγκεκριμένο lifestyle. Απωθημένα…

18. Οικογενειακή γιορτή

Κάθε φορά που μια μαμά φιλάει ένα παιδί πριν κοιμηθεί, σε αμερικάνικη ταινία, κάθε φορά που στολίζεται ένα τεράστιο δέντρο με κραυγές χαράς κάθε φορά που ο μπαμπάς ξυπνάει πρώτος με την τσίμπλα στο μάτι για να στύψει φρέσκο χυμό για όλους, κάθε φορά που ένα μικρό σχολικό παράπτωμα κανακάρη γίνεται αιτία οικογενειακής τραγωδίας, νομίζω πως έχεις την ανάγκη μιας σακούλας από αυτές που δίνουν στα αεροπλάνα για τον ίλιγγο.

19. Καθημερινά

Οι τσιχλόφουσκες, τα σπίτια χωρίς παντζούρια, οι μπάρμπι, τα action man, το φυστικοβούτυρο, οι τήβεννοι, τα ρολά, τα station wagon, το άστρο του σερίφη, το βλέμμα του πράκτορα του FBI, η κάντρι, τα silver dollars, το ρέστλινγκ, οι σειρές που κρατάνε χρόνια, η σοβαροφάνεια, ο πουριτανισμός, τα κωμικά σόου, οι αστικοί μύθοι, τα χρωματιστά παγωτά, το American pie, το εύκολο κλάμα. Το να χάνει την παρθενιά της όλη η τάξη την ίδια μέρα. Στο χορό αποφοίτησης!

20. Ο αμερικανικός εφιάλτης

Επειδή το αμερικανικό όνειρο συχνά πυκνά εξοστρακίζεται, τότε μπορεί και να γίνει εφιάλτης για πολλούς. Οι άνεργοι, οι homeless, οι γιάπις που στέρεψαν από ιδέες και βρέθηκαν στο δρόμο σε μια νύχτα να κοιμούνται σε χαρτόκουτα, όσοι εξοστρακίστηκαν από το Τζουλιάνι στις παρυφές της Νέας Υόρκης για να μη χαλάσουν την όμορφη εικόνα της πόλης, τα φριχτά ανέκδοτα για τους Πολωνούς, οι αόρατοι απόκληροι της ενδοχώρας που μένουν σε τροχόσπιτα είναι παιδιά της ίδιας χώρας που γεννά το όνειρο. Ο ρατσισμός στο Νότο, οι αποφάσεις αθώωσης για όσους αστυνομικούς που σκοτώνουν νεαρούς μαύρους, τα παιδιά serial killers στα σχολεία είναι συμπτώματα της ίδιας χώρας της ευημερίας.  Για μερικούς γόνους της η Αμερική φροντίζει και να το σβήνει το όνειρο. Πριν γεννηθούν.

Διαβάστε ακόμη ΗΠΑ: 20 πράγματα που μας φτιάχνουν