Υπερηφάνεια και προκατάληψη
Ενόψει “Pride” σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ήρθε για ακόμη μια φορά στην επικαιρότητα το θέμα της ισότητας μεταξύ ανθρώπων. Mια ιστορία λίγο πολύ γνωστή, που οι συντηρητικοί κύκλοι λατρεύουν να μισούν, μια ιστορία γεμάτη φιλολογία και αντιδράσεις γύρω από το θέμα της παρέλασης των ομοφιλοφύλων. Πρέπει ή δεν πρέπει να γίνεται το “Gay pride”; Η […]
Ενόψει “Pride” σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ήρθε για ακόμη μια φορά στην επικαιρότητα το θέμα της ισότητας μεταξύ ανθρώπων. Mια ιστορία λίγο πολύ γνωστή, που οι συντηρητικοί κύκλοι λατρεύουν να μισούν, μια ιστορία γεμάτη φιλολογία και αντιδράσεις γύρω από το θέμα της παρέλασης των ομοφιλοφύλων. Πρέπει ή δεν πρέπει να γίνεται το “Gay pride”;
Η ελληνική κοινωνία παραμένει συντηρητική, σε μεγάλο βαθμό θεοκρατική και θεωρεί αδιανόητη μια παρέλαση διαφορετικότητας. Μπορεί κανείς να μην περίμενε ή να μην ήθελε η εκλλησία να ευγολογήσει την “σεμνή” τελετή, πολλοί όμως θεωρούσαν πως οι Έλληνες του 2013 και ειδικότερα οι νεαροί σε ηλικία, θα ήταν σε μεγαλύτερο βαθμό ανοιχτοί και θα έβλεπαν με καλύτερη διάθεση μια τέτοια εκδήλωση. Η έλλειψη ενημέρωσης και παιδείας γύρω από την διαφορετικότητα είναι ένα απο τα βασικά αίτια πρόκλησης του ρατσισμού που παρατηρείται εναντίον διαφόρων κοινωνικών ομάδων. Στην εποχή μας λοιπόν οι LGBT (lesbian, gay, bisexual, transgender) βρίσκονται παντού, είναι κομμάτι της κοινωνίας, ζούν ανάμεσα μας, πληρώνουν φόρους, εργάζονται, πηγαίνουν στο στρατό, κάνουν διακοπές, αναπνέουν και περπατάνε δίπλα μας. Είναι έλληνες πολίτες και έχουν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις με όλους. Δεν είναι μια ομάδα που στην πλειοψηφία της αποτελείται από ναρκομανείς, αρρωστιάρηδες, σεξομανείς και φορείς του Aids. Τα παραπάνω είναι μερικές από τις βασικές προκαταλήψεις που παρατηρούνται στην κοινωνία και πρέπει να ξεπεραστούν ώστέ να μπορέσει στη συνέχεια να γίνει ένα βήμα παραπάνω. Όλοι όσοι συναναστρέφονται με ομοφιλόφυλους γνωρίζουν πως δεν διαφέρουν σχεδόν καθόλου από τους straight. Δημιουργούν συντροφικές σχέσεις, ονειρέυονται, ερωτεύονται και αγαπάνε. Είναι όμοιοι με τους υπόλοιπους και διαφέρουν μονάχα στον σεξουαλικό προσανατολισμό. Ούτως ή άλλως σε μια προοδευτική κοινωνία, οι σεξουαλικές προτιμήσεις δεν είναι αυτές που ξεχωρίζουν και διακρίνουν τα άτομα.
Βέβαια οι αντιδράσεις δεν ξεκίνησαν μόνο εναντίον τον ομοφιλοφύλων ώς ομάδα αλλά κυρίως κατά του φεστιβάλ τους. Αντιδράσεις απέναντι σε ένα φεστιβάλ που διοργανώνεται απο Έλληνες πολίτες, δεν προσβάλει το κοινό άισθημα και δεν βάζει σε κίνδυνο τη δημόσια ασφάλεια. Το gay pride ή φεστιβάλ υπερηφάνειας είναι μια σειρά εκδηλώσεων και παρελάσεων που ξεκίνησε στην Νέα Υόρκη το 1969 και έχει ώς σκοπό την προώθηση της αυτό-επιβεβαίωσης, της αξιοπρέπειας, της διαφορετικότητας, της σεξουαλικής ισότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το “Pride” είναι ένας τρόπος διεκδίκησης του δικαιώματος στην διαφορετικότητα και έχει ώς στόχο την εξουδετέρωση αρνητικών στερεοτύπων τα οποια μπορεί να έχει υιόθετήσει η σκέψη και η πρακτική πολλών ανθρώπων. Σε καμία περίπτωση δεν είναι ένα φεστιβάλ που κατά τη διάρκεια του μια κοινωνική ομάδα διαδηλώνει εις βάρος μιας άλλης, ούτε είναι ένα party γεμάτο προσβλητικά δημόσια όργια και αίσχη. Είναι ένα φεστιβάλ ελευθερίας και μια διαμαρτυρία στην οποία όλοι μπορούν να συμμετέχουν ανεξαρτήτως σεξουαλικών προτιμήσεων.
Στην εποχή της πληροφορίας, του internet και της αμεσότητας όλοι έχουν την δυνατότητα να ενημερωθούν, να μορφωθούν και να ξεπεράσουν τις προκαταλήψεις τους. Πάντα υπάρχει χώρος για κάτι νέο. Δεν είμαστε πανομοιότυποι, πάντα θα υπάρχουν ανάμεσα μας κάποιοι που διαφέρουν και πρέπει να τους αγκαλιάσουμε, και αν δεν θέλουμε να τους αγκαλιάσουμε τότε ας τους σεβαστούμε και ας τους αφήσουμε ελεύθερους.
* To Gay Pride θα γίνει στην Θεσσαλονίκη την Παρασκεύη και το Σάββατο 14 – 15 Ιουνίου.
*H φωτογραφία είναι της Ελένης Βράκα από το περσινό Gay Pride