Καλά, δε χωράει μία ώρα για τα ζώα στην ελληνική τηλεόραση;

Τη στιγμή που από τη μία τα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια δίνουν εκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσουν ξανθές, μελαχρινές παρουσιάστριες ή «μεγαλοδημοσιογράφους» που το μόνο που μπορούν και θέλουν είναι να αναδεικνύουν ένα τοξικό περιβάλλον επωνύμων και ανώνυμων ανθρώπων και από την άλλη, η δημόσια τηλεόραση της ΕΡΤ απασχολείται τα τελευταία δύο χρόνια με το πώς θα κερδίσει τηλεθεατές, χτυπώντας την τηλεθέαση με την μυθοπλασία (που καλά κάνει σε αυτό) αλλά απαξιώνει σταδιακά και ένα πιο ποιοτικό κοινό που, στην τελική, είναι το εναλλακτικό κοινό μίας χώρας που έχει μπουχτίσει από το επιφανειακό ενός lifestyle που με την γέννηση της ιδιωτικής τηλεόρασης στη χώρα μας, διαμόρφωσε μία συγκεκριμένη κατάσταση, έρχεται ακόμα μία είδηση που θέλει να μένει εκτός προγράμματος αυτή τη σεζόν ο τρίτος κύκλος της εκπομπής «Πλάνα με ουρά» που, με σκηνοθεσία του Παναγιώτη Κουντουρά και παρουσίαση της δημοσιογράφου Τασούλας Επτακοίλη αποτέλεσε όαση για τον τηλεθεατή και ειδικά εκείνος που αγαπάει τα ζώα.

Την είδηση έκανε γνωστή η ίδια η δημοσιογράφος με ανάρτηση της που αναφέρει: “Τα «Πλάνα με ουρά» δεν θα είναι φέτος στην ΕΡΤ. Στο πρόγραμμά της δεν χώρεσε μια ώρα την εβδομάδα για τη συνύπαρξή μας με τα ζώα, για τις φιλοζωικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις. Το λέω γιατί τα μηνύματά σας είναι πολλά και δεν μπορώ να μην απαντώ. Δεν έχω μάθει να μασάω τα λόγια μου. Ευχαριστώ τους ανθρώπους της δημόσιας τηλεόρασης, ειδικά τον Κωνσταντίνο Ζούλα και τη Λίνα Παπαδάκη για την (αρχική) εμπιστοσύνη και, κυρίως, όλους εσάς που σταθήκατε στο πλευρό μας σ’ αυτή την προσπάθεια. Θέλαμε τα πρώτα μας καινούργια επεισόδια να είναι στη Δαδιά και στην Αλεξανδρούπολη. Από τη Χρυσούπολη εθελοντές μας έστειλαν ένα συγκινητικό βίντεο για να μας προσκαλέσουν να δούμε το νέο τους καταφύγιο. Θα πηγαίναμε και στις πλημμυρόπληκτες περιοχές της Θεσσαλίας. Τι συμβαίνει, άραγε, σήμερα στα ρημαγμένα καταφύγια; Τι απέγιναν τόσα ζώα; Ποιος ξέρει… Στενοχωριέμαι αλλά αυτό συμβαίνει, όχι μόνο στην τηλεόραση αλλά και στη ζωή: οι κύκλοι ανοίγουν και κλείνουν. Ο κύκλος αυτής της εκπομπής ίσως ανοίξει ξανά. Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε γι’ αυτό» αφήνοντας έτσι ανοικτό το ενδεχόμενο να δούμε κάπως, κάπου το επόμενο διάστημα την εξαιρετική τους εκπομπή για τους τετράποδους φίλους μας.

Με αφορμή ωστόσο, αυτή την είδηση, ανοίγει υποθέτω ένα τεράστιο θέμα που κάποια μέρα θα πρέπει να συζητηθεί σε βάθος σχετικά με το τι προβάλει η ελληνική τηλεόραση, τι είναι αυτό που θέλει ο τηλεθεατής, ποιος είναι τελικά αυτός ο τηλεθεατής και για ποιον λόγο τελικά θα πρέπει να ορίζονται τα προγράμματα τόσων πολλών τηλεοπτικών σταθμών από έναν τηλεθεατή – Εννοώντας ασφαλώς πως δεν θα πρέπει να αγνοούνται τα υπόλοιπα κομμάτια τηλεθεατών που επιθυμούν να παρακολουθήσουν και άλλα θεάματα εκτός από τους τσακωμούς Μικρούτσικου – Καινούριου, τηλεμάγειρες, έγκλειστους νέους και τηλεδικαστήρια.

Κι αυτή την υποχρέωση, αν δεν την έχει θεσμικά κάποια τηλεοπτική επιχείρηση μεγάλου επιχειρηματία, οφείλει να την έχει η δημόσια τηλεόραση. Να δημιουργεί προγράμματα για μικρότερες ομάδες τηλεθεατών, να φτιάχνει απαιτητικές εκπομπές θεματικά, να μπορεί να εκπαιδεύσει και να ενημερώσει και για άλλα θέματα της ζωής.

Τα ζώα λοιπόν, σε μία γενικότερη απαξίωση των κοινωνιών απέναντι τους, αλλά πολλές φορές και απαξίωση απέναντι και σε εκείνους τους ανθρώπους που τα φροντίζουν, πάντα είχαν από ελάχιστη έως μηδενική παρουσία στον προγραμματισμό των καναλιών. Ελάχιστες εκπομπές μπορούμε να θυμηθούμε να γίνονται κατά καιρούς για εκείνα στην τηλεόραση, κι αυτές ήταν χορηγία και πρωτοβουλία ίσως συγκεκριμένων επιχειρήσεων που εμπορεύονται προϊόντα για ζώα, χωρίς αυτό να είναι ασφαλώς κακό.

Τα τελευταία δύο χρόνια, ίσως η πιο σοβαρή και αξιόλογη παραγωγή που έβγαλε ποτέ η ελληνική τηλεόραση, προβλήθηκε από την ΕΡΤ με ιστορίες ανθρώπων και ζώων και κέρδισε ένα δικό της κοινό που ανυπομονούσε για κάθε επόμενο επεισόδιο.

Στην αναμονή λοιπόν της νέας σεζόν για την εκπομπή «Πλάνα με ουρά», έρχεται η είδηση πως κόβεται η εκπομπή από το πρόγραμμα της δημόσιας τηλεόρασης, σκορπώντας λύπη για ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα που αποτελούσε όαση μέσα στην μπουρδολογία που προωθείται συχνά μέσα από τις τηλεοράσεις μας.

Προς το παρόν, την επίσημη εξήγηση της διοίκησης της ΕΡΤ δεν την γνωρίζουμε, ωστόσο ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει πλέον τις προθέσεις της δημόσιας τηλεόρασης, όσο πυκνώνουν οι ειδήσεις για κομμένες εκπομπές, νέα συμβόλαια, έναν περίεργο προγραμματισμό σαν κάτι να θέλει να αλλάξει αλλά να μη βλέπουμε κάποια αξιόλογη διαφορά και μία εκκωφαντική σιωπή για το μέλλον.

Δε λέω, ωραίες οι σειρές και μπράβο σε όσα κατάφερε η δημόσια τηλεόραση τον τελευταίο καιρό, όμως δε γίνεται να μην υπάρχει μία ώρα για να αφιερωθεί στα ζώα σε ένα πρόγραμμα 24ώρου. Δε γίνεται να μην περισσεύει μία ώρα που να μπορεί να μιλήσει για όσα ενδιαφέρουν μία μερίδα του κοινού. Είτε αυτά είναι ζώα, είτε είναι βιβλία, είτε είναι ταινίες, είτε είναι η διαφορετικότητα σε όλα τα επίπεδα, είτε είναι οτιδήποτε. Όλα όμως, σε σωστές δόσεις και με ισορροπία.

Το ίδιο βέβαια, θα μπορούσα να πω και για τα ιδιωτικά κανάλια, όπως – αν το πάμε πιο πέρα – και για τα ραδιόφωνα που μέσα σε ένα 24ωρο μπορούν να αναδείξουν ένα σωρό, διαφορετικά είδη θεμάτων. Δυστυχώς όμως, ζούμε σε μία εποχή που από τη μία μπορεί να μιλούν όλοι για διαφορετικότητα, από την άλλη όμως είναι αυτοί οι ίδιοι που θα φροντίσουν να μείνουν στην «αγέλη». Με την ίδια μάρκα παπούτσια, το ίδιο κινητό, το ίδιο μπαράκι που γεμίζει κόσμο.

Η τηλεόραση δυστυχώς, καθρέφτης μίας κοινωνίας είναι και όσο κι αν δεν θα έπρεπε, δεν έχει την τόλμη να προτείνει ή να δώσει θέαμα και σε ομάδες που έχουν άλλα ενδιαφέροντα από το «μεγάλο κοινό».

Τα «Πλάνα με ουρά» ενδεχομένως να βρουν τηλεοπτική στέγη και να δούμε επιτέλους και αυτά τα σπουδαία που προανήγγειλε η Τασούλα Επτακοίλη για την τρίτη σεζόν. Ευχόμαστε ωστόσο να μη χρειάζεται κάθε φορά να υπάρχει αντίδραση ώστε μία τηλεόραση που ονομάζεται «δημόσια» να χρειάζεται να διαμορφωθεί ανάλογα. Χρέος της είναι αυτή να διαμορφώνει και να κρατάει μία ποιότητα, αν όχι σε όλο το πρόγραμμα της, σε ένα μέρος θα μπορούσε, ειδικά όταν μιλάμε για τέσσερα διαφορετικά κανάλια εκπομπών.