Parallax View

Καλύτερα με σκούρα ζελατίνα;

του Άκη Δήμου Στα βήματα του Βλαντιμίρ Πούτιν και της ρώσικης Βουλής, που ποινικοποίησαν πρόσφατα την «προπαγάνδα υπέρ των μη παραδοσιακών σεξουαλικών σχέσεων» επικυρώνοντας την ομοφοβική υστερία της χώρας τους, στο μικρό κρατίδιο του Κουβέιτ ξενυχτάνε εδώ και λίγο καιρό πάνω σε μία κλινική δοκιμή που θα αποκαλύπτει τον σεξουαλικό προσανατολισμό όσων προσπαθούν να μπουν […]

Άκης Δήμου
καλύτερα-με-σκούρα-ζελατίνα-17102
Άκης Δήμου
stranger_by_the_lake.jpg

του Άκη Δήμου

Στα βήματα του Βλαντιμίρ Πούτιν και της ρώσικης Βουλής, που ποινικοποίησαν πρόσφατα την «προπαγάνδα υπέρ των μη παραδοσιακών σεξουαλικών σχέσεων» επικυρώνοντας την ομοφοβική υστερία της χώρας τους, στο μικρό κρατίδιο του Κουβέιτ ξενυχτάνε εδώ και λίγο καιρό πάνω σε μία κλινική δοκιμή που θα αποκαλύπτει τον σεξουαλικό προσανατολισμό όσων προσπαθούν να μπουν στην χώρα. Σύμφωνα με αξιωματούχους, σκοπός του πειράματος είναι η απαγόρευση της εισόδου των ομοφυλόφιλων σε όλες τις χώρες του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου, προκειμένου να εμποδίσουν την αύξηση του γκέι πληθυσμού της χώρας. Σε τι ακριβώς συνίσταται το πείραμα δεν έχει καταλάβει κανείς. Και δεν φαίνεται καθόλου να τους προβληματίζει το γεγονός ότι ανάλογα πειράματα (όπως εκείνο ενός ερευνητή στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, για παράδειγμα, που ισχυρίστηκε ότι η ομοφυλοφιλία μπορεί να διαπιστωθεί με βάση κάποια φυσικά χαρακτηριστικά του προσώπου) αποδείχθηκαν ανακριβή, αναξιόπιστα, σαχλά εν τέλει, λεφτά πεταμένα για μια ρατσιστική εμμονή, που αποδεικνύεται χωρίς εθνικότητα.

Παρακάτω.

Στην πρεμιέρα της ταινίας του «Ο άγνωστος της λίμνης» στη Θεσσαλονίκη, ο σκηνοθέτης της Αλαίν Γκιροντί κλήθηκε από κάποιους θεατές, μετά το τέλος της προβολής, να τοποθετηθεί σε μια σειρά από απροσχημάτιστα ομοφοβικά σχόλια. «Δεν έχει ξαναγίνει ταινία με τόσο σεξ χωρίς ούτε μια γυναίκα», παρατήρησε κάποιος κι ένας άλλος δεν δίστασε να το χοντρύνει ακόμα περισσότερο, ρωτώντας τον εμβρόντητο σκηνοθέτη αν η ταινία του «προάγει τον περιορισμό του υπερπληθυσμού της γης δεδομένου ότι η ομοφυλοφιλία βοηθάει σε αυτό» (ο πρόεδρος Πούτιν πάντως κατηγορεί τους ομοφυλόφιλους πως ευθύνονται για την υπογεννητικότητα.).

Δε νομίζω να υπάρχουν απορίες. Το βλοσυρό ταγκό της ομοφοβίας το χορεύουν εδώ και καιρό δυστυχώς όλο και περισσότεροι με κάθε (αντίθετου φύλου, εννοείται) παρτενέρ που δέχεται να τους συνοδεύσει. Παρόλο που στην Ελλάδα είμαστε όλοι άντρες από πολύ παλιά, χρειάζεται (αν δεν επιβάλλεται) να το θυμίζουμε συχνά και σε κείνους που δεν κυκλοφορούν στάζοντας τεστοστερόνη. Μπορούμε, ωστόσο, να είμαστε ήσυχοι: η χώρα μας συγκεντρώνει βαθμολογία 28 με άριστα το 100 και κατατάσσεται στην 24 η θέση της ετήσιας έκθεσης του ευρωπαϊκού τμήματος της ILGA (Διεθνούς Ομοσπονδίας Ομοφυλόφιλων, Αμφιφυλόφιλων και Διεμφυλικών ατόμων) που βαθμολογεί αναλυτικά τη νομοθεσία και τις πολιτικές 47 ευρωπαϊκών κρατών απέναντι στις σεξουαλικές μειονότητες, σ’ ένα πεδίο αναφορών που περιλαμβάνει από την αναγνώριση των ζευγαριών ίδιου φύλου και της ομογονεϊκότητας στο οικογενειακό δίκαιο και την πολιτική του κράτους ως προς την καταπολέμηση των διακρίσεων στην οικονομική σφαίρα (απασχόληση, παροχή υπηρεσιών κ.λπ.) μέχρι τις νομικές διαδικασίες που προβλέπονται σχετικά με την αλλαγή φύλου και τον κολασμό της διέγερσης μίσους και των εγκλημάτων με ομοφοβικό κίνητρο.

Από την άλλη πλευρά βεβαίως, υπάρχουν πάντα κάποιοι, προφανώς λιγότερο άντρες από μας, για να μας θυμίζουν ότι καμιά διάκριση δεν μένει χωρίς συνέπειες: πολύ πρόσφατα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μετά από προσφυγή του Γρηγόρη Βαλλιανάτου και άλλων επτά πολιτών, καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κρίνοντας παράνομο τον αποκλεισμό των ομόφυλων ζευγαριών από το Σύμφωνο Συμβίωσης, αναγνωρίζοντας δηλ. τον ρατσιστικό χαρακτήρα του νόμου 3719/08 του Κώστα Καραμανλή (τον οποίο κανείς έκτοτε δεν μπήκε στον κόπο ν’ αλλάξει.) Αλλά εντάξει, δεν έγινε και τίποτα. Θα πληρώσουμε το πρόστιμό μας και θα συνεχίσουμε(;). Δεν είναι το πρώτο πρόστιμο που πληρώνουμε εξάλλου. Και σίγουρα δεν θα είναι το τελευταίο. Λεφτά, άλλωστε, έχουμε.

Γενικώς (και ειδικότερα), το ‘χουμε υπό έλεγχο το θέμα. Κάποιοι κουνιούνται λίγο παραπάνω, κάποιοι τους κράζουν και κάποιοι τους παρενοχλούν λεκτικά (και όχι μόνο). Κι άμα πολυκουνηθούν και ζαλίσουν τον πανικόβλητο αντρισμό μας, τους ρίχνουμε και καμιά μπουνιά στα τυφλά, σίγουροι ότι, αν μας πιάσουν, όλο και κάποιος «πραγματικός» άντρας, θεματοφύλακας της οικογένειας και των παραδοσιακών σχέσεων, θα μας καλύψει.

Πάνε κι έρχονται λοιπόν άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε και πράσινα τα καραβάκια στα ρηχά της ελληνικής κοινωνίας, που προτιμάει να κοιτάει αλλού κάθε φορά που το βλέμμα της σκοντάφτει στο τρομαγμένο βλέμμα ενός άντρα ή μιας γυναίκας εξορισμένων στην επικράτεια της απαγορευμένης επιθυμίας, που προσπαθεί καθημερινά να ισορροπήσει μεταξύ καλογυμνασμένων στερεοτύπων περί «παραδοσιακών σχέσεων» με ετεροφυλόφιλο πρόσημο, επικίνδυνων διαδεδομένων απόψεων (που συχνά μεταφράζονται σε πρακτικές) περί «αντρισμού» και «καθαρότητας» της φυλετικής ταυτότητας και μιας εξίσου επικίνδυνης γραφικότητας που ταυτίζει τους ομοφυλόφιλους άντρες και γυναίκες (όχι χωρίς ευθύνη μιας μεγάλης μερίδας απ’ αυτούς) με τις καρτουνίστικες φιγούρες του gay pride, τα ξεσαλώματα και τις επιθετικές υπερβολές και τη λυσσαλέα υπεράσπιση (δια της αντιγραφής) των στερεοτύπων του ετεροφυλόφιλου ζευγαριού. 

Κάπως έτσι, οι κοινωνίες οπισθοδρομούν, πολλές ζωές στεγνώνουν κι όσοι επιλέγουν ν’ αγαπάνε διαφορετικά, αγαπάνε στα μουλωχτά, βάζοντας υποθήκη την αλήθεια τους. Κάπως έτσι, τα δύο στα τρία ομοφυλόφιλα ζευγάρια υποχρεώνονται να μην μπορούν να κυκλοφορήσουν ανοιχτά μαζί, την ίδια στιγμή που μια καθόλου αμελητέα μερίδα ετεροφυλόφιλων (μέρη ενός ζευγαριού ενώπιον Εκκλησίας και ανθρώπων) ζει μια δεύτερη, κρυφή ζωή με τα μάτια κλειστά και τις κουρτίνες τραβηγμένες ψαχουλεύοντας σε διαδικτυακά και άλλα λαγούμια να βρει πού κρύβονται τα χάδια – τα οποία, ειρήσθω εν παρόδω, μπορεί και να ‘ναι μπροστά στα μάτια σου. Απλώς, συνηθίζεις με τα χρόνια να κυκλοφορείς με τις χούφτες σφιγμένες. Και χωρίς να βλέπεις.-

Y.Γ. Στην κυβέρνηση προωθείτο η επέκταση του συμφώνου συμβίωσης σε ομόφυλα ζευγάρια, με τροπολογία που επρόκειτο να προστεθεί στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Εν συνεχεία, και μετά από τις (αναμενόμενες) αντιδράσεις πολλών βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, η τροπολογία αποσύρθηκε. Για την ιστορία, θυμίζω ότι πρόταση νόμου με ανάλογο περιεχόμενο είχε καταθέσει και ο ΣΥΡΙΖΑ, προκαλώντας τις αντιδράσεις του Μητροπολίτη Άνθιμου, ο οποίος έκρινε την πρωτοβουλία ως «νομιμοποίηση επαίσχυντων πράξεων, που αλλοιώνουν την ζωή των ανθρώπων», καταλήγοντας εμφατικά: τα ζώα, τέτοια πράγματα δεν τα κάνουν. Αν τα κάνουμε εμείς θα είμαστε χειρότεροι από τα ζώα. (Μετά, έστρωσε την πιέτα στο άμφιο και αποχώρησε με το κεφάλι ψηλά.)

*Μαζική προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (ΕΔΑΔ) ετοιμάζουν ομόφυλα ζευγάρια της Ελλάδας, ύστερα από την άρνηση της κυβέρνησης να συμμορφωθεί με τη σχετική απόφαση του ΕΔΑΔ (7 Νοέμβρη 2013) και το νόμο για το Σύμφωνο Συμβίωσης, που καταδίκασε το ελληνικό κράτος και του επέβαλε πρόστιμο 5000 ευρώ, ποσό που πρέπει να δώσει το κράτος ως αποζημίωση σε κάθε ομόφυλο ζευγάρι που θα προσφύγει στο δικαστήριο. η προσφυγή μπορεί να γίνει και ανώνυμα και είναι δωρεάν. Περισσότερες πληροφορίες εδώ  

*Αρχική φώτο: Από την ταινία “Ο Άγνωστος της λίμνης”

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα