Καλωσόρισες άνοιξη!

του Χρήστου Ελευθεριάδη

Διανύοντας τον τέταρτο μήνα του χρόνου έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνιση τα πρώτα σημάδια της Άνοιξης στην πόλη. Τα λιγοστά δέντρα βγάζουν μπουμπούκια. Οι αμυγδαλιές πρόλαβαν και άνθισαν από τον προηγούμενο μήνα. Τα χελιδόνια δεν φάνηκαν ακόμα αλλά η άφιξη τους θεωρείται βέβαιη.

Όμως το κυριότερο γνώρισμα της άνοιξης στο αστικό τοπίο είναι η εμφάνιση και η ανθοφορία των τραπεζοκαθισμάτων. Ως κήρυκες του ερχομού της πιο όμορφης εποχής του χρόνου κατέκλυσαν πλατείες, πεζοδρόμια και πεζόδρομους (ολοκληρωμένους και μη). Συνεπικουρούμενες από καλαίσθητα πάνελ και γλάστρες στη θέση κομμένων και ρημαγμένων δέντρων ολοκληρώνουν το ανοιξιάτικο πρόσωπο της πόλης.

Οι αρχές της πόλης, έχοντας βαθιά γνώση της εναλλαγής των εποχών, γνώριζαν από νωρίς ότι και φέτος θα έρθει η Άνοιξη και αργότερα το Καλοκαίρι. Ορμώμενοι λοιπόν από την κρυφή γνώση που κατείχαν, δημιούργησαν το νέο πλαίσιο οργάνωσης, κατανομής και διαχείρισης των κοινόχρηστων χώρων. Τέθηκαν ατσαλένια χάρτινοι περιορισμοί στην αυθαίρετη κατάληψη, γεγονός που κατατρόμαξε τους παρανομούντες καταληψίες των ελεύθερων χώρων.

Η άνοιξη λοιπόν ήρθε πρώτα στον πεζόδρομο της Αγ. Σοφίας. Καρέκλες, τραπέζια, πάνελ και ομπρέλες αποτελούν τα κύρια γνωρίσματα του φυσικού αυτού φαινομένου. Δίπλα στα μπάζα και στους κυβόλιθους κάποιοι ποτίζουν το δέντρο της παρανομίας που μεγαλώνει και απλώνεται στη θέση των δέντρων που κόπηκαν λόγω “ηλικίας”.

Βέβαια η άνοιξη ήταν παρούσα πάντα στην οδό Αριστοτέλους όπου οι ομπρέλες αγνοώντας τους νόμους και τις υπουργικές αποφάσεις ανθίζουν όλο το χρόνο. Στην προσπάθεια να μελετηθεί το φαινόμενο αυτό το ΔΣ της πόλης ζήτησε από τον αρμόδιο υπουργό να εξαιρέσει την οδό από τις περιοριστικές αποφάσεις προστασίας της, για να μελετηθεί χωρίς νομικούς περιορισμούς η εξάπλωση των ομπρελών-ζιζανίων και στην πορεία να αυτορρυθμιστεί από τις σοφές δυνάμεις της λευκής και μαύρης αγοράς.

Στο κέντρο και τις συνοικίες της πόλης τα τραπεζοκαθίσματα έχουν καταπατήσει τα πάντα. Οι όποιες αποφάσεις του δήμου βρίσκονται γραμμένες στους πάτους από τα παπούτσια των συμφερόντων που περίτεχνα στερούν τους ελεύθερους χώρους της πόλης. Ο δήμος από την πλευρά του παρακολουθεί τις εξελίξεις μη ασκώντας τα δικαιώματα αλλά και τις υποχρεώσεις του απέναντι στους πολίτες. Ο νόμος 1080/80 και μετέπειτα τροποποιήσεις του περιγράφει τις δυνατότητες της τοπικής αυτοδιοίκησης για τον έλεγχο και την καταστολή του φαινομένου (άρθρο 3, παρ. 1515). Χωρίς την εφαρμογή του νόμου η οποιαδήποτε απόφαση του δήμου αποτελεί ευχολόγιο και τίποτα παραπάνω…