Καπιτώλιο: Μια άλλη 11η Σεπτεμβρίου – Οι συντάκτες της Parallaxi γράφουν
Επτά διαφορετικοί άνθρωποι έγραψαν την γνώμη τους.
Η εβδόμη Ιανουάριου καταγράφεται στην Αμερικάνικη Ιστορία σαν μια από τις χειρότερες μέρες των νεότερων χρόνων της. Η προσπάθεια κατάλυσης της δημοκρατίας με την εισβολή, μετά από σαφή παρότρυνση του Τραμπ, οπαδών του που είχαν έρθει από όλη τη χώρα, στο Καπιτώλιο, είναι μια πράξη ντροπής και οδύνης για τη δημοκρατία. Οι συντάκτες της parallaxi γράφουν την γνώμη τους.
Ο χειρότερος τρόπος να φύγει ο χειρότερος πρόεδρος
Το βράδυ της εισβολής των… «Αμερικανών πολιτών» στο Καπιτώλιο έβλεπα τις εικόνες και δεν πίστευα στα μάτια μου. Αυτή η κουστωδία ρεμπεσκέδων με το τραγελαφικό ντύσιμο, ύφος και φρασεολογία, υπό κανονικές συνθήκες δε θα περνούσε, όχι έξω από τον «οίκο της Αμερικανικής Δημοκρατίας» αλλά ούτε έξω από τοπικό δημαρχείο οποιασδήποτε Αμερικανικής πόλης.
Ωστόσο τελικά οι τύποι αυτοί μπήκαν στο Καπιτώλιο. Φωτογραφήθηκαν, έκαναν δηλώσεις, βανδάλισαν γραφεία, απέσπασαν εξοπλισμό και… έφυγαν ανενόχλητοι. Το πως και το γιατί αυτού του γεγονότος θα το εντοπίσουν οι ίδιοι οι Αμερικανοί το επόμενο διάστημα, από την σύλληψη και την απαγγελία κατηγοριών στους πρωταγωνιστές μέχρι την συζήτηση για τη θωράκιση της δημοκρατίας (τους).
Μεγάλος πρωταγωνιστής όλων αυτών των γεγονότων, δεν είναι άλλος από τον απερχόμενο πρόεδρο, Ντόναλντ Τραμπ. Τον άνθρωπο που κατάφερε μέσα σε μια θητεία να κερδίσει τον τίτλο του «χειρότερου πλανητάρχη». Δικά του «παιδιά» ήταν όλες αυτές οι καρικατούρες πολιτών, οι «αξιολύπητοι», όπως (ατυχώς) είχε χαρακτηρίσει στην προεκλογική της εκστρατεία το 2016 η Χίλαρι Κλίντον. «Σάρκα από τη σάρκα του» είναι. Ομοϊδεάτες και μιμητές του ανθρώπου που είναι «μαλωμένος με την αλήθεια».
Κι ενώ οι «αυθορμήτως ενεργούντες» οργισμένοι Αμερικανοί, δείχνουν να «έρχονται» στα πολιτικά πράγματα για να αποτελέσουν ένα νέο «φαινόμενο», εντούτοις, ακριβώς όπως και ο «μέντορας» του ηγέτης τους, τελικά «απέρχονται» της πολιτικής σκηνής παίρνοντας απλά μια θέση στο κεφάλαιο της ιστορίας στο οποία θα καταχωρηθεί και ο Ντόναλντ Τραμπ με μια σειρά από αστερίσκους και υποσημειώσεις.
Μέσα σε όλα όσα συνέβησαν τα προηγούμενα «τραγικά» χρόνια της προεδρίας του Τραμπ, έμελλε να προστεθούν ως επίλογος, εντυπωσιακός και κραυγαλέος, αυτές οι εικόνες «επιθεώρησης» ώστε να μην έχουν καμία αμφιβολία οι Αμερικανοί πολίτες πως έκαναν καλά που ξεμπέρδεψαν με αυτόν τον ανεκδιήγητο τύπο.
*Άκης Σακισλόγου
https://www.youtube.com/watch?v=c8ORZ_iwO3w
Αμερικανικοί θεσμοί σε κρίση
Και εκεί που λέγαμε ότι τα είχαμε δει όλα τη χρονιά που έφυγε, το 2021 είπε να μας κάνει ποδαρικό με σκηνές πρωτόγνωρες για την πολιτική σκηνή των ΗΠΑ. Η παγκόσμια υπερδύναμη έμοιαζε ξαφνικά «νάνος» και μάλιστα σε live μετάδοση σε όλο τον πλανήτη. Οι σκηνές χάος που εκτυλίχτηκαν στο Καπιτώλιο αποτελούν ακόμη μία «μαύρη» σελίδα, με την ελπίδα όλων να είναι και η τελευταία, στην περίοδο διακυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ. Ένας Πρόεδρος που από το ξεκίνημα της θητείας του, ίσως καλύτερα και από την προεκλογική του εκστρατεία, επιχειρούσε να περάσει το μήνυμα ότι μόνο αυτός εκπροσωπεί τον αμερικανικό λαό, βαδίζοντας στα όρια της κατάχρησης εξουσίας.
Η επικοινωνιακή πολιτική που επέλεξε να ακολουθήσει αμφισβητώντας ανοιχτά το αποτέλεσμα των εκλογών πείθοντας τους υποστηρικτές του και οδηγώντας τους σε ακραίες συμπεριφορές τις οποίες ζήτησε να κατευνάσουν κατόπιν εορτής, αποδεικνύουν το ναρκισσιστικό προφίλ του απερχόμενου Αμερικανού προέδρου. Οι αμερικανικοί θεσμοί δέχτηκαν ένα σοβαρό πλήγμα και για τον Μπάιντεν αποτελεί ένα μεγάλο στοίχημα να καταφέρει κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του να αποκαταστήσει τη φήμη τους.
Η μετά-Τραμπ εποχή ξεκινάει από το μηδέν για τις ΗΠΑ, αφού είναι δεδομένο ότι πολλά θα αλλάξουν τόσο ως προς την εσωτερική πολιτική της χώρας, αλλά κυρίως στο κομμάτι των διεθνών σχέσεων, που τίθενται πλέον σε νέα βάσεις. Πριν φτάσουμε όμως εκεί και πριν κλείσει οριστικά το κεφάλαιο Τραμπ για τη χώρα. Θα είχε νόημα τυχόν αποπομπή του πριν την ολοκλήρωση της θητείας του; Η απάντηση είναι δύσκολο να δοθεί. Συμβολικά θα αποκτούσε τεράστιο νόημα μια τέτοια απόφαση, ενώ πολιτικά θα «γκρέμιζε» τα σχέδια του Τραμπ για εκ νέου διεκδίκηση της προεδρίας το 2024. Είμαστε όμως σίγουροι ότι δεν θα δούμε νέες ακραίες σκηνές;
https://www.youtube.com/watch?v=hoLqsHbw05E
Περί Βίκινγκ με προβιές και άλλων «ψεκασμένων»…
Ένας Βίκινγκ, ημίγυμνος οπαδός του ακροδεξιού κινήματος “QAnon”, ντυμένος με κέρατα, προβιά, κόκκινη, λευκή και μπλε βαφή προσώπου. Με αμερικανική σημαία δεμένη λίγο κάτω από τη λεπίδα και για την… επίγευση με δόρυ μήκους περίπου 1.8 μέτρου. Ένας ακόμη με φορτηγάκι γεμάτο όπλα και δοχεία με «λιωμένο φελιζόλ και βενζίνη». Ένας άλλος που δήλωνε ότι σκεφτόταν «να φυτέψει μια σφαίρα στο κεφάλι της Προέδρου της Βουλής, Νάνσι Πελόζι, σε ζωντανή σύνδεση. Και πόσες άλλες τέτοιες προσωπικότητες. Δεν πρόκειται για κάποιου είδους αστείο.
Οι ανωτέρω αποτελούν μια χαρακτηριστική μερίδα «ψεκασμένου» κόσμου που υποστηρίζει με κάθε της δύναμη τις σοφηστείες του Ντόναλντ Τραμπ. Κι όμως, η επικινδυνότητά της φάνηκε να μην σχολιάζεται από διεθνή και εγχώρια μέσα τόσο όσο θα έπρεπε συγκριτικά με την κατάδειξη των κινήσεων και των δηλώσεων του πρώην προέδρου. Θέλω να πω, σίγουρα ο ηγητής φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη, διαμορφώνει γνώμες, κινήσεις και πεπραγμένα, όμως, πάντοτε σε καιρό δημοκρατίας και αντίστοιχου πολιτεύματος, υπάρχει και εκείνο το πλήθος που έχει επίσης ευθύνη και που εκλέγει με την ψήφο του αυτόν που θεωρεί κατάλληλο για να τον αντιπροσωπεύει.
Ποιο είναι, λοιπόν, το ακριβές προφίλ αυτού του πλήθους; Ακόμη, πόσο διετεθειμένο είναι να προβεί εκ νέου σε εγκληματικές ενέργειες όπως αυτή που ζήσαμε σαστισμένοι το βράδυ της 6ης Ιανουαρίου; Xρειάζεται αναμφίβολα περαιτέρω διερεύνηση. Όπως διερεύνηση χρειάζεται και για εκείνο το 20% των ψηφοφόρων που σε σχετική δημοσκόπηση απήντησε πως τάσσεται υπέρ της εισβολής στο Καπιτώλιο. Εάν η Αμερική δεν λάβει τις σχετικές απαντήσεις άμεσα, πιθανόν να καταγράψει στις σελίδες της ιστορίας της ένα ακόμα σκληρό πάθημα.
*Στέλλα Παϊσανίδη
https://www.youtube.com/watch?v=c8ORZ_iwO3w
Μη μου κάνετε τη χάρη να φύγετε…
Πολλά περιμένουν τα μάτια μας να δούμε. Ήδη έχουν δει αρκετά για να μην μπορούν να τα διαχειριστούν. Ειδικά όσον αφορά τις Ηνωμένες Πολιτείες. Δολοφονίες, οδομαχίες, αμφισβήτηση εκλογικών αποτελεσμάτων, πύρινες διχαστικές δηλώσεις, και πολλά άλλα. Εκεί που η φαντασία ή ο φόβος τελειώνουν, όμως, αρχίζει η ξέφρενη στρατηγική του Τραμπ προς την απελευθέρωση της επικίνδυνης αγέλης που τον υποστηρίζει. Της όχι και τόσο δημοκρατικής αγέλης που απλώνεται σε όλη την βασανισμένη αμερικανική επικράτεια.
Ζήσαμε όμως να δούμε εισβολή στο Καπιτώλιο. Ιστορικά θλιβερό γεγονός, από αυτά που τα διηγείσαι σε μακρινούς απογόνους σου και σοκάρονται. Το 2021 ξεκίνησε με τις χειρότερες εξελίξεις, οι οποίες αφενός έμοιαζαν δρομολογημένες και αφετέρου μοιάζουν προφητικές. Δυστυχώς. Ήταν δρομολογημένες αν κοιτάξει κανείς την ρητορική του Τραμπ από τον Οκτώβρη μέχρι σήμερα. Χωρίς να υπολογίζουμε τις άγνωστες, αόρατες παρασκηνιακές διεργασίες. Ήταν επίσης προφητική διότι η τομή που άνοιξε κατά μήκος του σώματος της αμερικανικής κοινωνίας, θα κλείσει μετά κόπων και βασάνων, και μέχρι να κλείσει θα δημιουργήσει και άλλες πληγές. Κοινός παρανομαστής είναι σίγουρα ο εύσωμος εκκεντρικός και αδίστακτος απερχόμενος πρόεδρος. Ο οποίος την ώρα των επεισοδίων δεν είπε τίποτα λιγότερο από γυρίστε σπίτια σας, αυτό θέλουν να πω, αλλά εσείς μην με ακούτε.
Ήταν ήδη υπερβολικά επικίνδυνος, οπότε με αυτή τη δήλωση δεν άλλαξε κάτι. Δεν πρόκειται να έλεγε ποτέ κάτι λογικό, κάτι ειρηνικό. Η κοινωνία πλέον είναι διχασμένη. Ένα μέρος της είναι “περήφανοι” Αμερικάνοι εθνικιστές (ακόμα κι αν είναι μετανάστες 4ης γενιάς) και από την άλλη ένα μέρος ακροβατεί ανάμεσα στο φόβο και την προσπάθεια ήρεμης αντίστασης. Η εισβολή στο Καπιτώλιο είναι πρωτάκουστο γεγονός και αν οδηγήσει σε χειρότερες εξελίξεις, τότε και αυτές θα είναι εξίσου πρωτάκουστες. Η δημοκρατία των ΗΠΑ θα αντέξει, σίγουρα θα αντέξει. Μένει να δούμε πόσες πληγές θα μετρήσει στο τέλος.
*Bαγγέλης Θεοδωράκης
Mήπως υπάρχουν συγγενείς των υποστηρικτών του Τραμπ στην Ελλάδα;
Την προηγούμενη Τετάρτη είχα βουλιάξει στον καναπέ και έβλεπα ΕΡΤ, ”Μουσικό Κουτί”. Είναι η εκπομπή που περιμένω κάθε εβδομάδα. Στα πρώτα δέκα λεπτά λοιπόν, σκάει έκτακτο, με τίτλο υποστηρικτές του Τραμπ εισβάλλουν στο Καπιτώλιο, την ώρα εκείνη που καταμετρούνταν οι ψήφοι για την επικύρωση της νίκης του Τζο Μπάιντεν στις Προεδρικές εκλογές. Εικόνες τραγελαφικές, άνθρωποι με προβιές και τζόκερ καπέλα που πάνω γράφουν ”Trump 2020”.
Στιγμιότυπα που μου θύμισαν σκηνικά αντίστοιχα στην χώρα μας πριν μια δεκαετία, όταν ομάδες παρακινούμενες από ακροδεξιούς χώρους προσπαθούσαν να επιβάλλουν το δικό τους νόμο σε ομάδες πληθυσμών μέσω του φόβου. Ομοιόμορφα ντυμένοι όπως το τάγμα εφόδου της Νίκαιας της Χρυσής Αυγής, το οποίο και είχε τυπική ενδυμασία-μπλούζα μαύρη Χ.Α. και παντελόνι παραλλαγής να τιμωρούν όποιον δεν χωρούσε στο κλειστό τους σύμπαν.
Η εικόνα του Καπιτωλίου μου έφερε στο νου οικίες καταστάσεις, όπως αυτές οι εκτός λογικής στη συγκέντρωση τα Θεοφάνεια στην Παραλία της Θεσσαλονίκης.
Δεν είναι τυχαίο ότι λίγες μέρες αργότερα οι ομοϊδεάτες τους στην Ελλάδα ακόμα και μέσα από τη φυλακή πανηγύριζαν την προσπάθεια ανατροπής της δημοκρατίας στην Αμερική. Εκλεκτικές συγγένειες βλέπετε…
*Μυρτώ Τούλα
Ο Τραμπ έγραψε στις μαύρες σελίδες της ιστορίας …
Τετάρτη 6 Ιανουαρίου του 2021, όλη η ανθρωπότητα παρακολουθεί συγκλονισμένη τα έκτακτα δελτία ειδήσεων για την εισβολή στο Καπιτώλιο. Την εισβολή σε ένα από τα πιο προστατευόμενα κτίρια, την ώρα μάλιστα που καταμετρούνται οι ψήφοι για την επικύρωση της νίκης του Τζο Μπάιντεν στις Προεδρικές εκλογές.
Νωρίτερα, ο Τραμπ αποφασίζει να ασκήσει για ακόμα μία φορά τους τραμπουκισμούς του. Μέσω της αγαπημένης του πλατφόρμας -που πλέον τον έχει απαγορεύσει- προτρέπει τους οπαδούς του ή μάλλον πατριώτες σύμφωνα με την Ιβάνκα Τραμπ να διαμαρτυρηθούν στην Ουάσινγκτον. Η κατάσταση ξεφεύγει, πέντε άνθρωποι κατέληξαν από τα τραύματα τους, εικόνες χάους μεταδίδονται από το Καπιτώλιο, ένας υποστηρικτής του Τραμπ φωτογραφίζεται με το αναλόγιο της Πελόζι, επεισόδια εκτυλίσσονται και σε άλλες πολιτείες. Μέσα σε τέσσερα χρόνια, ένας Πρόεδρος δίχασε όλη την Αμερική, έστρεψε τους πολίτες εναντίον του ενός, δημιούργησε τόσο μίσος για οτιδήποτε δεν υποστηρίζουν ή θεωρούν διαφορετικό. Μία Αμερική που μέσα σε λίγους μήνες έχει δεχθεί τόσα χτυπήματα.
Μία Αμερική που τους προηγούμενους μήνες πάλεψε για το Black Lives Matter, μία χώρα που μετρά τα θύματα της από την πανδημία, που η ανεργία έχει «χτυπήσει» κόκκινο. Και ένας πρόεδρος που δεν δέχεται την ήττα του και βάζει τους υποστηρικτές τους να «καθαρίσουν» γι’αυτόν. Ο Ντόναλντ Τραμπ τις τελευταίες μέρες της θητείας του συνέχισε να γράφει στις μαύρες σελίδες της ιστορίας.
*Eύα Καβάζη