Κάθε 11 του Αυγούστου θα σε θυμάμαι

“Φοβάμαι την 11η Αυγούστου”, έλεγε και ξανάλεγε. Περπατούσε πάνω – κάτω μέσα στην αυλή. Κρατούσε ένα σημειωματάριο στο χέρι και όλο έγραφε και έσβηνε. Έπαιρνε ονόματα από τη μία στήλη και τα πήγαινε στην άλλη και τούμπαλιν. Αστερίσκοι, γραμμές ίσιες, πλάγιες, βέλη και μουτζούρες. “Δεν ξέρω τι θα κάνω, φοβάμαι την 11η του Αυγούστου”, έλεγε και ξεφυσούσε. Η ζέστη ήταν ανυπόφορη και το νησί γεμάτο κόσμο.

Λίγο αργότερα μας αποκάλυψε το μεγάλο της φόβο. Τα κλεισμένα δωμάτια. Όχι τα κλειστά, τα αμπαρωμένα δωμάτια, αλλά τα κλεισμένα από ανθρώπους χιλιόμετρα μακριά που ήθελαν να κάνουν διακοπές εκεί. Που δούλεψαν έναν χρόνο για μια ανάσα πέντε ημερών. Φοβόταν που λες, διότι είχε πληρότητα εκατό τοις εκατό για όλο τον Αύγουστο. Τα δωμάτια της ήταν γεμάτα. Το συμβόλαιο της όμως με τις ιστοσελίδες μέσα από τις οποίες ο χρήστης κλείνει ένα τουριστικό κατάλυμα την υποχρέωναν να έχει διαθέσιμα δύο δωμάτια σε κάθε σεζόν. Το τρικ ήταν απλό.

Για να σε αποτρέψει να κλείσεις το δωμάτιο που έβλεπες να είναι διαθέσιμο ηλεκτρονικά ανέβαζε την τιμή. Δεν έσπαγε το συμβόλαιο της, ούτε το τηρούσε όμως. Ανέβαζε την τιμή στα ύψη, μέχρι να γίνει αποτρεπτική. Ήταν ο τρόπος της, μας είπε, δήθεν για να «προστατεύσει» τον επισκέπτη και να τον στείλει αλλού. Ή απλά ένα κόλπο για να δει πόσα ψάρια μπορεί να πιάσει στη μεγάλη τουριστική αγορά και ύστερα θα έσπαγε το κεφάλι της για να βρει που θα τους βολέψει. Στις 11 του Αυγούστου, έλεγε, θα της έρθει κόσμος και κοσμάκης που έκλεισε μέσω διαδικτύου και δεν ήξερε τι να κάνει. Γι’ αυτό και φοβόταν.

Δεν ξέρω τι έγινε τελικά. Φύγαμε από το νησί πριν την αποφράδα ημέρα. Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι αυτές οι συμπεριφορές ανήκουν στο παρελθόν. Κάτι τέτοιοι επιχειρηματίες είναι απομεινάρια μιας άλλη εποχής, κουτοπονηριάς και προχειρότητας. Βγάζουν ένα κακό όνομα για τον τόπο τους και κάνουν τη δουλειά των έντιμων επαγγελματιών διπλά δύσκολη. Ο τουρισμός είναι μια βαριά βιομηχανία διότι αποτελείται από ένα πλέγμα ανθρώπων και υπηρεσιών, μια αλυσίδα παραγωγής του τουριστικού προϊόντος, που αν δεν λειτουργήσει σωστά και ομαδικά βραχυκυκλώνει και διαλύεται. Όσο υπάρχουν ακόμη κάποιοι που δεν το καταλαβαίνουν αυτό, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Θα τη θυμάμαι κάθε 11 του Αυγούστου.