Και κάπου εκεί χάθηκε η ουσία της παρουσίασης των Δημητρίων, ο πολιτισμός δηλαδή!

Τρία πράγματα επισκίασαν τη Συνέντευξη τύπου των Δημητρίων χθες στο εργοτάξιο του Μετρό (στάση Πανεπιστήμιο), αρκετά μέτρα κάτω απ΄τη γη. Μια συνέντευξη που θα έπρεπε να αφορά τον πολιτισμό και μόνο μάλλον δεν ακολούθησε την πολιτισμένη οδό όσον αφορά στις συμπεριφορές.

Και καλά η φρασεολογία του δημάρχου είναι γνωστή και γνωστό ότι γι αυτόν δεν έχει καμιά διαφορά ο δημόσιος λόγος από τον προσωπικό. Έτσι κατάφερε να ισοπεδώσει τη μέχρι τώρα πορεία των Δημητρίων που προσπαθούσε να φέρει μεγάλα ονόματα στην  πόλη με τη φράση: “Θα έρθει τώρα ο Παβαρότι και χέστηκε η φοράδα στο αλώνι”. Τώρα βέβαια και η Γιόκο Όνο που προσπάθησαν να φέρουν (αλλά τελικά δεν θα έρθει) τα φετινά Δημήτρια μεγάλο όνομα είναι αλλά έχει διαφορετικό βάρος φαίνεται. Προσωπικά δεν με πειράζει να έρθει κάποιο μεγάλο όνομα αλλά και η πρόθεση των Δημητριών εδώ και μερικά χρόνια να στραφεί προς πιο μοντέρνες επιλογές χωρίς πολλά μεγάλα και ακριβά ονόματα με βρίσκει απολύτως σύμφωνη και πέραν της επιβεβλημένης ανάγκης λόγω μείωσης του προϋπολογισμού της διοργάνωσης (φέτος κατα τα 2/3).

Το άλλο σημείο ήταν η εμμονή των συναδέλφων μου να βγαίνουν εκτός θέματος όταν καλούνται να κάνουν ερωτήσεις. Κύριοι όταν μας καλούν σε μια συνέντευξη Τύπου για τα Δημήτρια και τον πολιτισμό καλό είναι να κινούμαστε επί του θέματος. Όχι να περιμένουμε να βγάλουμε είδηση ρωτώντας για τον ΟΑΣΘ τον δήμαρχο (για να ακούσουμε τη θέση που μέχρις στιγμής έχει δημοσιευθεί παντού τις τελευταίες μέρες) ούτε βέβαια για να λύσουμε το πρόβλημα της μετακίνησης των δημοσιογράφων σε μια συνέντευξη τύπου… Λίγο βαριά ήρθε η απάντηση του δημάρχου “Ούτε το γάλα της μάνας σου δεν είναι τζάμπα” που αποστόμωσε τον εκτός θέματος συνάδελφο, αλλά και η ερώτηση ήταν εκτός τόπου και χρόνου.

Το τρίτο που χάλασε όλη την ατμόσφαιρα της εκδήλωσης ήταν η ανεπίτρεπτη συμπεριφορά του συναδέλφου συντονιστή του πάνελ και συμβούλου  επ΄ αμοιβή, επικοινωνίας των Δημητρίων, Στέφανου Τσιτσόπουλου. Σε μια συνέντευξη τύπου ο συντονιστής βρίσκεται εκεί για να συντονίσει, να προσπαθεί να κρατήσει ισορροπία δυνάμεων, να κρατά χαμηλούς τους τόνους και να ελίσσεται ώστε να μην δημιουργείται αναστάτωση στο πάνελ και φυσικά και κυρίως να κρατά την ψυχραιμία του. Αυτό θα περίμενε κανείς και στη Συνέντευξη τύπου των φετινών Δημητρίων. Αλλά δυστυχώς δεν συνέβη. Λίγο μετά την ομιλία του δημάρχου και λίγο πριν την παρουσίαση του προγράμματος των Δημητρίων από την Αντιδήμαρχο Πολιτισμού, Έλλη Χρυσίδου, κι ενώ στο βάθος του εργοταξίου ακούγονταν διάφοροι θόρυβοι , ο συντονιστής θεώρησε πως ήταν η κατάλληλη στιγμή να επέμβει… Όχι ζητώντας απλώς ησυχία που πολύ καλώς καμωμένο θα ήταν αλλά μαινόμενος και έξαλλος με  μια δικιά του λογική, θεώρησε καλό να « βάλει στη θέση τους» όλους όσους ήταν παρόντες. Κανείς δεν κατάλαβε σε ποιον απευθυνόταν από τους παρόντες συναδέλφους δημοσιογράφους αλλά η ύβρις ήταν γενικότερη: «Θεσσαλονικείς Βλαχαδερά» μας αποκάλεσε συλλήβδην, αφού δεν είμαστε ικανοί να παρακολουθήσουμε μια συνέντευξη τύπου εν μέσω σιγής ιχθύος,  καταλήγοντας στη φράση είστε «Τούμπα»… Μάλιστα.

Συνεχίζοντας απευθύνθηκε στους Αθηναίους συναδέλφους που εκλήθησαν στην πόλη με έξοδα των Δημητρίων για να καλύψουν την εκδήλωση, οι οποίοι προφανώς ήξερε ότι ήταν παρόντες στην πρώτη σειρά των καθισμάτων, λέγοντας τους πως γι΄αυτήν τη βλαχονοοτροπία πρέπει να γράψουν στο ρεπορτάζ τους. Κατά τα άλλα ο πολιτισμός έλαμψε στο επίπεδο που τον έριξε η φρασεολογία και κυρίως το ύφος ανωτερότητας του συναδέλφου, απέναντι στους κατοίκους αυτής της πόλης που μάλλον τους τα είχε μαζεμένα γιατί μόνο ως ξέσπασμα μπορώ να εκλάβω τέτοιου είδους συμπεριφορά. Επίσης έμαθα ότι η νέα βρισιά που προφανώς κυκλοφορεί στους αθηναϊκούς κύκλους είναι «Τούμπα είστε». Μάλιστα.  Και Τούμπα είμαστε λοιπόν και Σταυρούπολη και Εύοσμος και Καλαμαριά. Και μια χαρά γεμίζουμε τις παραστάσεις των Δημητρίων και τις αίθουσες του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Δεκαετίες τώρα. Βλαχαδερά και μη.

Προς τιμήν της η κ. Χρυσίδου προσπάθησε να σταματήσει την εκτροπή από τον επικοινωνιακό υπεύθυνο με χιούμορ λέγοντας και εγώ Τούμπα είμαι όμως το κακό είχε γίνει.

Κατά τα άλλα με δυσκολία συνεχίσαμε την παρακολούθηση της παρουσίασης μετά από τέτοια συμπεριφορά την οποία προσπέρασε και δεν σχολίασε κανείς από τους ανθρώπους του πάνελ που αποτελούνταν από την κ. Έλλη Χρυσίδου, αντιδήμαρχο πολιτισμού και τους επιμελητές του προγράμματος Θούλη Μισιρλόγλου στα εικαστικά, τον Γιώργο Χριστιανάκη στη μουσική,  και τους Σάββα Πατσαλίδη στο θέατρο και Δήμητρα Κορωναίου στο χορό. Το μόνο που δεν μας ώθησε σε αποχώρηση ήταν ο σεβασμός απέναντι στο υπόλοιπο πάνελ και στον θεσμό.

Αλλά ας έρθουμε στην ουσία της Συνέντευξης τύπου: Η φετινή 51^η διοργάνωση, λοιπόν, θα περιλαμβάνει 43  αξιόλογες εκδηλώσεις και δράσεις και θα πραγματοποιηθούν από 1/10 έως 23/10. Στο πρόγραμμα τα πιο σημαντικά σημεία που τονίστηκαν ήταν η συμμετοχή του Γιαν Φαμπρ, με ένα σημαντικό Workshop, στο πνεύμα που τόνισε η κ. Χρυσίδου: «το φεστιβάλ θέλει να προσκαλέσει και να προκαλέσει τη Θεσσαλονίκη, να συνδεθεί μαζί του, να υπάρξει διάλογος με την πόλη μέσω των Τεχνών και οι καλλιτέχνες που έρχονται να συνεργάζονται με τις δημιουργικές και καλλιτεχνικές δυνάμεις στην πόλη”. Το άλλο μεγάλο όνομα των Δημητρίων είναι η Γιόκο Όνο, περφόρμερ, ακτιβίστρια, τραγουδίστρια, εικαστικός και σύντροφος του Τζον Λένον, που θα παρουσιάσει τα έργα της, «Imagine peace», «Wish trees» και «Exit», στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, ενώ στα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν δυο δικής της έμπνευσης performances, με το όνομα Skyladders και Mend Peace. Το φετινό πρόγραμμα έχει συμμέτοχες από τη Νορβηγία, την Αυστρία, το Βέλγιο την Αγγλία και την Ιρλανδία, με την ένταξη του Toolkit Start Up στο πρόγραμμα με workshop, ομιλίες και εκθέσεις που αφορούν στο γραφιστικό ντιζάιν στην πόλη και με το φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους TSFF που οργανώνει εδώ και χρόνια με μεγάλη επιτυχία ο Γιάννης Ζαχόπουλος, το νεοσύστατο Kapani project μια μονοήμερη δράση στο Καπάνι στις 8/10 και το pολυθεματικό εικαστικό φεστιβάλ contemporary urban culture, 7PLY project, στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, από 7-16/10. Ενταγμένες στα Δημήτρια βρίσκουμε και τις εκδηλώσεις του ΑΠΘ : 90 χρόνια ΑΠΘ στην πλατεία Αριστοτέλους – Ολύμπιον – ΟΛΘ στις 8, 9/10 με θεατρικά και εικαστικά δρώμενα, δημιουργικά εργαστήρια, προβολές κ.ά. από το πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης.

Στο θέατρο ο κ. Σάββας Πατσαλίδης ξεχώρισε το σκηνοθετημένο από τον Σέρβο σκηνοθέτη Νικίτα Μιλιβόγιεβιτς “Μάνα κουράγιο” του του Μπρεχτ από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ), το Schaubuhne Berlin Theatre που είχαμε απολαύσει και στα περσινά Δημήτρια, την ομάδα Εν δυνάμει της Θεσσαλονίκης με το εξαιρετικό «Το άλλο σπίτι» και  την ομάδα «God’s Entertainment» από την Αυστρία οι οποίοι με μια διαδραστική περφόρμανς σε εξωτερικούς χώρους της πόλης θα μετράνε τους θεατές με το σκάνερ σωβινισμού.

Στη μουσική ο Γιώργος Χριστιανάκης ξεχώρισε την Ισλανδή τσελίστρια Hildur Gudnadottir, τη συναυλία ρεμπέτικης μουσικής από τους γνωστούς Πλήρη Ντάξει, τον τζαζ πιανίστα Romain Collin, στην όπερα «Aida» του Βέρντι (παραγωγή του Μεγάρου Μουσικής), τη συναυλία του Σταύρου Γασπαράτου και την ορχήστρα δωματίου του Θεάτρου της Σκάλας του Μιλάνου.

Εμείς θα αναφερθούμε με λεπτομέρειες στο πρόγραμμα των Δημητρίων σε επόμενες αναρτήσεις για να ενημερωθείτε για όλα όσα θα τρέχουν στο μήνα των Δημητρίων.

Και δυο δικές μου παρατηρήσεις, κι ας με πούνε και ξινή ή γκρινιάρα: Είναι πραγματικά κρίμα που λόγω χαμηλού μπάτζετ τα Δημήτρια δεν μπορούν να στηρίξουν καμιά πρωτότυπη παραγωγή και αρκούνται στη φιλοξενία ομάδων και καλλιτεχνών. Η νέα στροφή των Δημητρίων θα έπρεπε να μπορεί να υποστηρίξει οικονομικά και νέες δημιουργικές ομάδες της πόλης ώστε να έχουν τη δυνατότητα να παρουσιάζουν πρωτότυπη δουλειά τους. Άσκοπο επίσης θεωρώ την αλλαγή του τίτλου των Δημητρίων από 51α σε Δημήτρια 2016. Η αλλαγή πλεύσης των Δημητρίων δεν ξεκίνησε φέτος ώστε να σηματοδοτεί μια συνταρακτική αρχή το νέο όνομα, ούτε κανένα φεστιβάλ του κόσμου ανανεώνεται καταργώντας την αρίθμηση λες και θέλει να κόψει κάθε σχέση με το παρελθόν. Αν επιθυμούν οι επικεφαλής να κάνουν κάτι τέτοιο μπορεί νομίζω να κλείσει ο θεσμός και να κάνει επανεκκίνηση με εντελώς καινούργιο όνομα. Ελπίζουμε να μη ζηλέψει και το ΦΚΘ που επίσης κάνει μια καινούργια αρχή υπό νέα διοίκηση και βρεθούμε να παρακολουθούμε το Νοέμβρη το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 2016, αντί για το 57ο… Εμείς όπως και τα προηγούμενα 27 χρόνια εδώ θα είμαστε προβάλλοντας το πρόγραμμα τους και κάνοντας καλόπιστη κριτική σε όσα κακώς κείμενα αντιλαμβανόμαστε. Όπως κάναμε και με όλους τους προηγούμενους και χειροκροτούμασταν τότε από τους σημερινούς κρατούντες. Η κριτική δεν έχει σχέση με πρόσωπα έτσι και αλλιώς αλλά με συμπεριφορές και πρακτικές. Καλά Δημήτρια να έχουμε.