Κολωνός, Ομόνοια, Λειβαδιά. Μια Ελλάδα που ζέχνει.

*H εικόνα από το Salo, 120 μέρες στα Σόδομα του Πιερ Πάολο Παζολίνι 

Μια βδομάδα εμετική τελειώνει. Μια ακόμα εβδομάδα γεμάτη ειδήσεις που δεν μπορείς να διαχειριστείς. Γεμάτη από μια ατέλειωτη σήψη που ποτίζει τις ζωές, τη θωριά, τις αισθήσεις μιας. Που μας κάνει να αναρωτιόμαστε αν αυτό θα είναι πια η κανονικότητα. Ο τρόπος που θα βιώνουμε τις μέρες μας. 

Μια βδομάδα ατέλειωτης φρίκης. Γεμάτης άρρωστους ανθρώπους, ”ανίδεους” επώνυμους που συναναστρέφονται με τη σαπίλα, της δίνουν απευθείας αναθέσεις και μετά πέφτουν από τα σύννεφα, σέλφι επιφανών με τέρατα αγκαλιά, αστυνομικούς που αποδεικνύονται πιο επικίνδυνοι από τους παραβάτες, που βιάζουν κορίτσια στα υπόγεια της αστυνομίας, υπουργούς που ψελλίζουν θυμό, που υποκρίνονται θυμό, παιδιά που μεγαλώνουν με ζωώδη ένστικτα, άλλα παιδιά που οι ζωές τους διαλύονται χωρίς καμιά ελπίδα επαναφοράς στο φως. 

Η Ελλάδα ένα διαρκές ρόλερ κόστερ. Με το ένα σοκ να διαδέχεται το άλλο και τα παντοδύναμα media να βάζουν την ατζέντα. Σήμερα τελειώνουμε τις υποκλοπές και βάζουμε το μάτι στην κλειδαρότρυπα. Σήμερα φταίει η μάνα και ο ναρκομανής πατέρας, μιλάνε για ”συνευρέσεις” για ροζ βίντεο, για σεξουαλικές πράξεις. 

Βγάζουν από το κάδρο επιμελώς κάποιους συναναστρεφόμενους, αφήνουν τους επώνυμους που είναι σε κόντρα με τις τσέπες ή τις φιλοδοξίες των προστατευόμενων τους στις φωτογραφίες. Φροντίζουν να φτιάξουν αφηγήματα. Ελευθερώνουν επώνυμα κατακάθια, καταδικάζουν φτωχοδιαβόλους. 

Στα σχολεία η βία χτυπά κόκκινο, μανάδες στα βάιμπερ βρίζουν και απειλούν άλλες μανάδες, δεν διστάζουν να λερώσουν με λόγια παιδικές ψυχές, να τραμπουκίσουν δασκάλους, γείτονες αποθεώνουν παιδοβιαστές γιατί τους έδιναν ένα πακέτο μακαρόνια, συμμορίες ανηλίκων κυκλοφορούν σε φτωχές γειτονιές με τραπ τερατουργήματα στα ηχεία των κινητών. 

Μια κοινωνία σε σήψη. Ένας κόσμος σε δύση. Και όλοι μαζί αμέτοχοι στη θεαματική του πτώση. Αυλαία.