Ξεκόλλα επιτέλους, δεν θέλουν όλες οι γυναίκες να κάνουν παιδιά!
Με αφορμή ένα Q&A, σκέψεις για μία παραδοχή που δεν λέγεται συχνά έξω από τα δόντια.
Ένα βράδυ, πριν κοιμηθώ χάζευα στο instagram, και έτυχε να κάνει Q&A η γνωστή youtuber “Μικρή Ολλανδέζα” ή Δανάη Γεωργαντά. Οι ερωτήσεις που τις έκαναν οι θαυμαστές της είχαν να κάνουν με τα τατουάζ της, το κανάλι της, τα σχέδιά της για το μέλλον, τη σχέση της με το αγόρι της με τον οποίο έχουν μαζί το κανάλι, τις διατροφικές της συνήθειες κλπ. Μία ερώτηση όμως ήταν που με ενόχλησε. Και ενόχλησε και την ίδια.
Η Δανάη έχει δηλώσει επανειλημμένα πως δεν την ενδιαφέρει ο γάμος και τα παιδιά, και με το αγόρι της είναι ευτυχισμένοι όπως είναι τώρα. Μάλιστα έχει αφιερώσει και ολόκληρο βίντεο για να εξηγήσει αυτή την επιλογή της.
Παρόλα αυτά, κάθε φορά που αποφασίζει να δεχτεί ερωτήσεις από το κοινό της, τη βομβαρδίζουν με ερωτήσεις για αυτό το θέμα. Δεν το χωράει ο νους κάποιων ανθρώπων ότι κάποια γυναίκα αποφασίζει συνειδητά να μην αποκτήσει παιδιά.
Από μικρές μας δίνουν την κούκλα μας, που είναι το μωρό μας και όλος ο περίγυρος μας δασκαλεύει στο τι θα κάνουμε όταν γίνουμε κι εμείς μάνες. «Ο προορισμός της γυναίκας». Μπορεί να ήταν ο προορισμός της μέχρι πριν 100 χρόνια όταν τα μισά παιδιά της οικογένειας πέθαιναν από αρρώστιες, η γυναίκα δεν είχε δικαίωμα στη μόρφωση, στην εργασία ή στα κοινά οπότε αυτόματα με το μόνο που μπορούσε να ασχοληθεί ήταν η ανατροφή των παιδιών και το νοικοκυριό.
Σήμερα η κάθε γυναίκα μπορεί να επιλέξει να διάγει τον βίο που την εκφράζει. Για κάποιο λόγο έχει προωθηθεί ένα πρότυπο γυναίκας Wonder Woman που ως δια μαγείας όλα τα προλαβαίνει, έχει το σπίτι της σε τάξη, είναι πετυχημένη επαγγελματικά, είναι χαρούμενη στο γάμο της, και βοηθάει τα παιδιά της σε ό,τι χρειαστούν. Οποιαδήποτε τυχαία γυναίκα και να ρωτήσετε θα σας επιβεβαιώσει ότι αυτό ρεαλιστικά δε συμβαίνει, και σε περίπτωση που συμβαίνει, δεν έχει χρόνο για τον εαυτό της. Κάποιες γυναίκες τις γεμίζει αυτή η ύπαρξη και νιώθουν χρήσιμες μέσα από αυτό το ρόλο, του πολυμηχανήματος θα έλεγα εγώ. Κάποιες άλλες, σαν τη Δανάη, έχουν πάρει την απόφαση να μη σχεδιάσουν τη ζωή τους με αυτό τον τρόπο, και είναι εξίσου ευτυχισμένες για την απόφασή τους.
Το γεγονός ότι κάθε φορά η Δανάη, και η κάθε Δανάη, θα πρέπει να υποβάλει τον εαυτό της σε μία διαδικασία δημόσιας απολογίας για ένα καθαρά προσωπικό θέμα, που δεν έχει αντίκτυπο στη ζωή κανενός και επηρεάζει μόνο το σώμα της, τη ζωή της και τη σχέση της με το σύντροφό της, είναι το λιγότερο εξοργιστικό.
Το πιο εξοργιστικό από όλα όμως είναι πως το κοινό της Δανάης είναι νέοι άνθρωποι, αγόρια και κορίτσια. Από 10 έως 25 χρονών. Αυτές οι ηλικίες, η επόμενη γενιά, δε θα έπρεπε να προβάλλει τέτοιες απόψεις. Αστυνόμευση στη ζωή και το σώμα μας δε δεχόμαστε από κανέναν. Η ζωή μας καθορίζεται από εμάς για εμάς.
Φυσικά, αναπόφευκτες είναι και οι ερωτήσεις περί εκτρώσεων για ένα φανταστικό, υποθετικό σενάριο που έμενε έγκυος “κατά λάθος”, λες και η εγκυμοσύνη είναι παραπάτημα στο πεζοδρόμιο και συμβαίνει κατά λάθος. Κάθε γυναίκα μπορεί να ελέγξει το σώμα της και τη σεξουαλική της ζωή όπως αυτή κρίνει. Και το εάν θα προχωρούσε σε έκτρωση ή όχι είναι μία ερώτηση που οι περισσότερες γυναίκες δεν απαντάνε με ένα ναι ή όχι, και εκτός αυτού είναι από τις πιο προσωπικές και δύσκολες αποφάσεις που ενδεχομένως θα χρειαστεί να πάρει στη ζωή της. Δε μπορεί να απαντηθεί με ένα story, ούτε έξω από το χορό.
