Λίγα λόγια για μια αμφιλεγόμενη κίνηση της ελληνικής κυβέρνησης

Πολλά τα ερωτηματικά για την αμφιλεγόμενη και εν πολλοίς προβληματική στάση της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και των Βρυξελών στο θέμα των άτυπων επαναπροωθήσεων Τούρκων πολιτών στο καθεστώς Ερντογάν. Οι καταγγελίες της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου έχουν ανησυχήσει ιδιαίτερα τους Τούρκους φυγάδες που βρίσκονται στην χώρα μας. Μέχρι τώρα στην Ελλάδα οι άτυπες επαναπροωθήσεις ήταν χαρακτηριστικό των πολιτικών, που ασκούσαν για τους πρόσφυγες οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Το 2005, στη διάρκεια ενός ντοκιμαντέρ για τα ναρκοπέδια στον Έβρο, υπήρξα αυτόπτης μάρτυρας ενός τέτοιου περιστατικού. Μια ομάδα Αφρικανών, που εγκλωβίστηκε σε νησίδα του ποταμού, διασώθηκε από Έλληνες ναρκαλιευτές, οι οποίοι, ως όφειλαν, τους παρέδωσαν στην Αστυνομική Διεύθυνση Ορεστιάδας. Λίγες ώρες αργότερα όταν επικοινώνησα με τον Αστυνομικό Διευθυντή, δήλωσε παντελή άγνοια του περιστατικού. Προφανώς οι Αφρικανοί είχαν ατύπως επαναπροωθηθεί. Το ίδιο γινόταν και στο Αιγαίο. Τώρα, η άτυπη επαναπροώθηση του Τούρκου δημοσιογράφου, Murat Capan, εργαζόμενου στο περιοδικό Nokta, που με δύο φίλους του, είχαν περάσει κρυφά τον Έβρο, στις 24 Μαίου, και ζήτησαν πολιτικό άσυλο στο ΑΤ Διδυμοτείχου, αλλά αντί να προχωρήσει η διαδικασία, Έλληνες αστυνομικοί σε συνεργασία με ομάδα πέντε ένοπλων μασκοφόρων, με φόρμα παραλλαγής, χωρίς να μιλάνε καθόλου, τους οδήγησαν στο ποτάμι, όπου τους εγκατέλειψαν κοντά σε τουρκικό φυλάκιο για να τους βρουν λίγο αργότερα Τούρκοι αστυνομικοί, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Οι Έλληνες αστυνομικοί προφανώς και έδρασαν εκτελώντας άνωθεν εντολές. Δεν είναι κάποιος «τρελός πυρήνας» της ΕΛΑΣ, ούτε της ΕΥΠ. Το ερώτημα είναι από πού ήρθαν οι εντολές; Από την Κατεχάκη, το Μαξίμου ή από την Frontex; Και οι άνδρες που δεν μιλούσαν, οι οποίοι προφανώς επίσης δεν ήταν Τούρκοι στρατιώτες, μήπως ήταν κι αυτοί της Frontex, η οποία, ως γνωστόν, δεν λογοδοτεί ούτε στην ελληνική κυβέρνηση, ούτε στο ευρωκοινοβούλιο, αλλά στις Βρυξέλλες. Ο Έλληνας κυβερνητικός εκπρόσωπος αρκέστηκε να πει ότι «η ελληνική κυβέρνηση δεν προχωρά σε επαναπροωθήσεις». Δεν είπε, όμως, τίποτε αν η ελληνική κυβέρνηση, σε περίπτωση που δεν ήταν δική της απόφαση, τουλάχιστον ενημερώθηκε για την άτυπη επαναπροώθηση πριν αυτή γίνει. Αν η Αθήνα λέει την αλήθεια, τότε η άτυπη επαναπροώθηση ήταν πρωτοβουλία της Frontex. Σ΄ αυτήν την περίπτωση ποια είναι η θέση του αρμόδιου επιτρόπου για τη μετανάστευση, Δημήτρη Αβραμόπουλου; Και πώς παραβιάζεται έτσι το γράμμα του νόμου, που η ίδια η ΕΕ έχει θεσπίσει; Για αυτό και είναι εύλογες οι αντιδράσεις του επικεφαλής της ευρωομάδας των Φιλελευθέρων, Guy Verhofstad, αλλά και του επιτρόπου του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Nils Muiznieks. Αν η άτυπη επαναπροώθηση, όμως, -υπόθεση που είναι και η πλέον αληθοφανής- έγινε σε συνεργασία με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για να εξευμενιστεί ο Ερντογάν –είναι τυχαίο ότι δεν έχουμε εμπρηστικές δηλώσεις τις τελευταίες μέρες;- , τότε ουαί και αλίμονο. ΟΙ ευθύνες για την επιστροφή αυτών των ανθρώπων στα κολαστήρια της Τουρκίας είναι τεράστιες. Σε 22,5 χρόνια φυλάκιση είχε καταδικαστεί ο Capan για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση και απόπειρα ανατροπής του πολιτεύματος.