Λίγες σκέψεις για τη συναυλία του ΛΕΞ
Το σημαντικότερο μουσικό γεγονός της χρονιάς ήταν κατά βάση το μεγαλύτερο FOMO γεγονός της χρονιάς
Unpopular opinion. Ενδεχομένως. Το σημαντικότερο μουσικό γεγονός της χρονιάς ήταν κατά βάση το μεγαλύτερο FOMO γεγονός της χρονιάς. (Fomo=fear of missing out).
Ο Λεξ μπήκε στο μυαλό πολλών βίαια, με τη μορφή ρήξης, μετά τη συναυλία στη Νέα Σμύρνη. Εκείνη ήταν η ιστορική συναυλία (στην οποία προφανώς δεν είχα παει). Η χθεσινή ιστορικότητα είχε να κάνει κυρίως με την ταχύτητα του sold out και τη μαζικότητα. Η απουσία από τη Νέα Σμύρνη ήταν σαν να δημιούργησε τύψεις ή έστω επιθυμία σε πολλούς και πολλές, σαν να στοίχειωνε το φαντασιακό μας και να έπρεπε να αναπαραχθεί για να ικανοποιηθούμε εκ των υστέρων όλοι μας. Όπως έχουν γράψει ήδη άλλοι, υπήρχε, από την μέρα ανακοίνωσης της συναυλίας κιόλας, μια επιθυμία να στηθεί ένα show υψηλών προδιαγραφών, να γίνει μια μεγάλη παραγωγή, σύμφωνα με τις διαρροές. Φιλοδοξία που ικανοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό με αρκετά προβλήματα όμως. Σημαντικότερο αυτών ο ακατάλληλος χώρος, ο οποίος στέρησε πολλά από το αίσθημα και το βίωμα.
Άλλο στοιχείο που σχολιάστηκε ήταν το -λίγο έως πολύ, ανάλογα το σημειο- άτονο κοινό. Τι συνέβη εκει; Αρχικά, ο Λεξ είναι βαθιά Θεσσαλονικιός. Όχι τουριστικά “Σαλονικιός” όπως κάπως συμβαίνει με άλλα γνωστά τραγούδια άλλων δημιουργών. Θέλει να έχεις ζήσει την πόλη, όχι μόνο στην πόλη. Το “φεγγάρι πάνω από το Γεντί”, ναι, περιγράφει μια συνθήκη που παρόμοια υπάρχει κι αλλού. Αλλά δεν είναι το ίδιο αν δεν εχεις ξενυχτήσει κάτω από το φεγγάρι στο Γεντί, κοιτώντας την πόλη κάτω.
Έπειτα, ο κόσμος. Κάποιοι λένε ότι ένας φόβος, μια ανησυχία του Θανάση που υπήρχε πίσω από την απόφαση για διακοπή των συναυλιών ήταν η μεγάλη μαζικότητα, ή ο λεγόμενος φασεισμος. Είναι μια θέση που δεν ξέρουμε πόσο ανταποκρίνεται στην αλήθεια, παρά την εμφανή συστολή και ίσως αμηχανία του Θανάση μπροστά στα πλήθη. Αν υποθέσουμε ότι αυτός ο φόβος ήταν υπαρκτός, αυτό ακριβώς φαίνεται να έπαθε ο Λεξ. Ήταν η πραγματικότητα των πολλών που πήγαν να δουν τι συμβαίνει εκεί, να γίνουν κομμάτι του φαινομένου ή να προσπαθήσουν να το καταλάβουν. Και κακά τα ψέματα και η δική μου παρουσία εκεί εντάσσεται.
Και όλα αυτά δεν μειώνουν, προφανώς, τίποτα από τη σημασία του Λεξ και της μουσικής του και από το τι εκφράζει για μια γενιά, τη “χειρότερη γενιά”.