Με τα παντελόνια κάτω

της Βάνας Χαραλαμπίδου

Τα κατέβασαν  λοιπόν! Ξεγυμνώθηκαν όλοι, και οι σοβαροφανείς και οι ασυστόλως ψευδόμενοι και οι αποφασίζοντες και διατάζοντες και οι ισορροπιστές συνοδοιπόροι τους… Κατέβασαν διακόπτες, ρίξανε μαύρο στις οθόνες, κόψανε το ιντερνέτ, στείλανε τα ματ στους πομπούς, κλείσανε τους δρόμους να εμποδίσουν τους πολίτες να συμπαρασταθούν, σήμερα θ’ αλλάξουν και τις κλειδαριές για να αποκλείσουν την είσοδο από το δεύτερο σπίτι -το χώρο της δουλειάς για εκατοντάδες ανθρώπους. Οι ίδιοι αυτοί αύριο θα βγουν να ζητήσουνε ψήφο με νέα ψέματα, με την περιγραφή νέων αδιεξόδων, που θα οδηγήσουν σε νέες θηλιές στο λαιμό, με αντίπαλο δέος μόνο κάποιους επικίνδυνους που θα σπεύσουν να επωφεληθούν.

Τα κατέβασαν χωρίς προσχήματα. Ο ξαφνικός θάνατος που αποφάσισαν για την ΕΡΤ, με τρόπο που ούτε η χούντα των συνταγματαρχών είχε διανοηθεί να τολμήσει, καθυβρίζοντας συλλήβδην τους εργαζομένους της με ύφος βαθύτατης περιφρόνησης, άναψε όλους τους προβολείς πάνω στην φασίζουσα ιδεολογία των κυβερνώντων και ξεγύμνωσε την ανεπάρκεια, τον δοσιλογισμό, την κακομοιριά, τη διπροσωπία όσων τους στηρίζουν.

Είναι αλήθεια ότι δεν περίμενε κανείς τίποτα περισσότερο από τη νυσταλέα και υποταγμένη στη δικτατορία της τρόικας παρουσία του Αντώνη Σαμαρά στην ηγεσία της χώρας και των ανδρείκελων που τον περιβάλλουν. Είναι επίσης αλήθεια ότι δεν μπορεί κανέναν να πείσει η πρόωρα γερασμένη δημοκρατικότητα των συνοδοιπόρων της ΔΗΜΑΡ, που αρκέστηκε να δηλώσει ότι δεν θα ψηφίσει στη Βουλή το σχετικό νομοθετικό διάταγμα, όταν και όποτε έρθει προς συζήτηση το θέμα – μετά τις καλοκαιρινές διακοπές προφανώς. Αλλά από τον Βαγγέλη Βενιζέλο, που ξέρει το χώρο, που ήταν από τους πιο δυναμικούς πολιτικούς προϊστάμενούς του, που είδε την ΕΡΤ να αυτονομείται, να δημιουργεί και να ανθίζει, οι πιο αιθεροβάμονες ίσως θα περίμεναν μια πιο δυναμική αντίδραση, έναν πιο ουσιαστικό λόγο, δυο πιο αποφασιστικές κινήσεις, ακόμη κι έναν συγκαλυμμένο εκβιασμό, που όχι μόνο θα απέτρεπαν το τέλος της ΕΡΤ, αλλά και επέτρεπαν στους ελάχιστους που απέμειναν στο άλλοτε πανίσχυρο κόμμα του να υψώσουν την ταπεινωμένη τους ύπαρξη. Δεν το έπραξε, αναγκάζοντας πολλούς κι όχι κατ’ ανάγκην κακοπροαίρετους να μιλούν για σοβαρά ζητήματα με τα οποία κάποιοι «τον κρατούν στο χέρι». 

Και τι να πει κανείς για τις αποφάσεις των Ενώσεων Συντακτών, που αντί να φροντίσουν να αναμεταδοθούν τα τραγικά γεγονότα, αποφάσισαν στάσεις εργασίας και στα ιδιωτικά κανάλια, ώστε να μην αναγκαστούν οι ανταγωνιστές να προβάλλουν το θέμα, να αποσιωπηθούν τα πάντα και να πρυτανεύσει η αμεριμνησία των σήριαλ; Τόσο ξεπούλημα από παντού!

Και τώρα τι απέμεινε; Εντάξει, το βούτυρο στο ψωμί του Τσίπρα. Και κάποιοι ακόμη άνεργοι, που θα προστεθούν στις στρατιές. Μια ορφανή από οποιοδήποτε ενδιαφέρον ελληνική περιφέρεια, που θα βυθιστεί πλέον στο απόλυτο σκοτάδι. Ένα ανεκτίμητο  αρχείο που ασφαλώς θα λεηλατηθεί. Η τηλεοπτική ποιότητα είδος εν πλήρη ανεπαρκεία. Η μονοκρατορία των ιδιωτικών μαγειρείων που θα ολοκληρώσουν το θεάρεστο έργο της αποβλάκωσης των μαζών. Και μια απέραντη πίκρα κι ένας μεγάλος θυμός, ένας πολύ μεγάλος θυμός που δεν μπορεί, κάπως θα εκφραστεί.

*Η φωτογραφία είναι του Θανάση Σταθόπουλου