Μένουμε σπίτι, ναι. Αλλά σε τι σπίτι;
Πριν από κάμποσα χρόνια, συνάντησα δυο ωραίους ανθρώπους, την Θεοδώρα και τον Θανάση, σ’ ένα Κέντρο Φροντίδας Ηλικιωμένων. Η ερώτηση μου απλή, και συνάμα μέγιστη. Τι είναι για σένα σπίτι;
Μένουμε σπίτι, ναι. Αλλά σε τι σπίτι; Πριν από κάμποσα χρόνια, συνάντησα δυο ωραίους ανθρώπους, την Θεοδώρα και τον Θανάση, σ’ ένα Κέντρο Φροντίδας Ηλικιωμένων. Η ερώτηση μου απλή, και συνάμα μέγιστη. Τι είναι για σένα σπίτι;
Θεοδώρα: Από την μοναξιά μου την πολλή έρχομαι συχνά εδώ, αλλά αυτή τη φορά βρήκα πολλές βλαμμένες στο μυαλό. Δεν μπορούμε να κουβεντιάσουμε. Στο σπίτι μου ήταν καλά όταν είχα τον άντρα μου. Δεν είναι και υποχρεωτικό να μένω εδώ. Εδώ είναι ιδιωτικό, πληρώνουμε. Θέλω φεύγω, θέλω κάθομαι. Εγώ τα πληρώνω, από τη σύνταξη του άνδρα μου. Σκέφτομαι, όμως, που θα πάω πάλι στη μοναξιά μου κι άμα πάθω τίποτα θα με βρουν πεθαμένη.
Το πρωί ξυπνάω κατά τις 7. Πλένομαι, χτενίζομαι, τα πάντα να μοσκοβολούνε… Τώρα φοράω μια κολόνια λεμόνι, από τις καλές. Μπογιές και τέτοια δεν χρησιμοποιώ. Δεν βάφομαι. Μετά πηγαίνω για πρωινό. Δεν είμαι όμως πολύ φαγανή. Για πρωινό δίνουν γάλα με ψωμί και μαρμελάδα. Μετά το πρωινό πάω στο δωμάτιό μου και ξαπλώνω. Τι άλλα να κάνω;
Δεν βλέπω τηλεόραση. Δεν βάζουν τίποτα το ωραίο οι τηλεοράσεις. Έγιναν γκαζοτενεκέδες. Δεν είμαι και στο σπίτι μου να πάω να το γυρίσω σ’ άλλο σταθμό. Στο μπαλκόνι δεν βγαίνω. Βλέπω όλο αυτοκίνητα. Τι να τα κάνω τ’ αυτοκίνητα; Ούτε στον κήπο κατεβαίνω. Κάθομαι ώρες και σκέφτομαι αυτά που πέρασα στη ζωή μου. Το βράδυ δεν ξενυχτώ, αλλά δεν κοιμάμαι κι εύκολα. Μου έρχονται στο μυαλό όλα όσα πέρασα στη ζωή μου. Όνειρα δεν βλέπω.
Θεόδωρος: Κάνω συχνά βόλτες, γυρνάω σε όλα τα δωμάτια. Τους βλέπω όλους. Κουβεντιάζουμε πως περάσαμε, από πού είμαστε, τι αρρώστια έχει ο καθένας, τι δουλειά έκανε. Οι περισσότεροι είναι άρρωστοι, δεν μπορούν να μιλήσουν.
Λίγοι είναι καλά. Έχω και την κυρά Κατίνα…Είναι πολύ φιλενάδα μου. Σπίτι είναι η ησυχία. Όπως στο χωριό μου, στον Παρθενώνα Χαλκιδικής. Παλιά κατέβαινα και στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Πήγαινα στον κουρέα στον Άγιο Δημήτρη, πήγαινα στην τράπεζα και έπαιρνα χρήματα, αλλά τώρα δεν βλέπω καλά. Άμα δεν έχεις σπίτι, γυρνάς εδώ κι εκεί. Σπίτι είναι τα παιδιά μου. Το κρεβάτι μου.
