Μερικές σκέψεις για αυτή την εικόνα
Η φωτογραφία, που αναρτήθηκε σήμερα σε όλο το διαδίκτυο.
Λέξεις: Αργύρης Παλούκας
Στη φωτογραφία, που αναρτήθηκε σήμερα σε όλο το διαδίκτυο, σκυλίτσα βαμμένη με βαφή μαλλιών, κάπου στο Σχηματάρι. Σίγουρα έγινε σε εσωτερικό χώρο, σίγουρα χρειάστηκαν πάνω από μία ώρα, έδωσαν κάποια λεφτά για το προϊόν.
Έπρεπε να φτάσω σχεδόν στα 43 για να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι η φυσική τάση του ανθρώπου είναι η κακότητα, δηλαδή η εργοστασιακή του ρύθμιση να βλάψει τον πιο αδύναμο, μόνο και μόνο από τον φόβο του θανάτου, που δεν μπορεί να ξεπεράσει ποτέ.
Κι η καλοσύνη μας είναι σαν τη δίαιτα που μας επιβάλλει ο γιατρός γιατί αλλιώς τα τινάζουμε. Το ψυγείο όμως το βράδυ ανοίγει, το έχουμε γεμίσει με όλα τα απαγορευμένα και τσιμπολογάμε. Αυτό είναι η ζωή μας, ένα διάλειμμα από τη φυσική μας τάση να εκδικηθούμε για τη θνητότητά μας.
Ο αδύναμος, αυτός που έχουμε του χεριού μας, είναι ο πιο εύκολος στόχος. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μια σκηνή σε ένα παρακμιακό καφενείο κοντά στην Ομόνοια.
Ένας άντρας και μια γυναίκα κάθονται σε ένα τραπέζι. Γύρω στα πενήντα κι οι δύο. Ο άντρας ξέρει ότι η γυναίκα τον χρειάζεται – για δουλειά, ερωτικά; Ποιος ξέρει; Αυτός πλημμυρίζει από έπαρση. Είναι καλοκαίρι. Η ανάγκη στάζει σε όλο το σώμα της γυναίκας σαν ιδρώτας, είναι η ίδια η ανάγκη.
Είναι ενώπιόν του ένα ολόκληρο λεξιλόγιο παρακαλετού. Το καφενείο έχει μουσκέψει από την ανάγκη της. Καπνίζει και τα χέρια της τρέμουν. Συμφωνεί μαζί του σε όλα, εκείνος το ξέρει, το απολαμβάνει. Φρικτό θέαμα, να μη σου τύχει, ούτε να το δεις, ούτε να το νιώσεις.
Δείτε Επίσης:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
