ΜΕΤΡΟ: Φωτιά στα Σαββατόβραδα…
Ο Γιάννης είχε ραντεβού με τη Μαρία στο σταθμό Αγίας Σοφίας. Φόρεσε το καλοσιδερωμένο του πουκάμισο και ξεκίνησε με το μετρό. Όμως η ζωή και η εταιρία που το διαχειρίζεται είχα άλλα σχέδια για κείνον...
Ο Γιάννης είναι καλοπροαίρετος άνθρωπος. Ο Γιάννης είναι θετικός άνθρωπος. Μεγάλωσα σε μια πολυκατοικία στη Δελφών πίσω από λαμαρίνες. Από παιδί δεν έπαιξε στη γειτονιά του γιατί δεν υπήρχε πεζοδρόμιο. Όμως οι δικοί του του έλεγαν πάντα για το καλό μας γίνονται όλα, θα τελειώσει το μετρό. Το μετρό επιτέλους τελείωσε. Ο πατέρας του δεν πρόλαβε να το καμαρώσει αν και το περίμενε πώς και πώς…Έφυγε δυστυχώς μέσα στην πανδημία. ‘Αλλωστε νόμιζε ότι θα τελειώσει το 2012, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23.
O Γιάννης μεγάλωσε, τέλειωσε το Πανεπιστήμιο και τώρα εργάζεται στο κέντρο. Πιστός στο θετικό πνεύμα της οικογένειας, των πολιτικών αρχών του σπιτιού και προσπαθώντας να κλείνει τα αυτιά και τα μάτια σου σε όσα γράφουν οι τοξικοί και μίζεροι της πόλης του, για τα υφιστάμενα προβλήματα και την έλλειψη επαρκούς δοκιμαστικής λειτουργίας, που θα εντόπιζε προβλήματα και θα τα διόρθωνε, μπήκε από την πρώτη μέρα με χαρά στα βαγόνια. Και έκανε μόνο θετικές αναρτήσεις στα social.
Δυσκολεύτηκε πολλές φορές να βγάλει εισιτήριο, κάρτα, παραξενεύτηκε με τα χειρόγραφα σημειώματα που έλεγαν πώς το μηχάνημα δεν δίνει ρέστα, πως δεν παίρνει κάρτα, κρυφογέλασε όταν είδε τις φώτο με τις Α4 σελίδες που προσπαθούσαν να δώσουν οδηγίες σε ένα πελαγωμένο κοινό για το τι πρέπει να κάνει για να πάρει ένα εισιτήριο, ανέβηκε πολλές σκάλες που δεν λειτουργούσαν με τα πόδια, πέρασε δίπλα από έναν κουβά που στάζαν τα νερά από τη βροχή μέσα από τις γυψοσανίδες, αλλά δημόσια δεν είπε κουβέντα. Δεν θα έδινε τροφή στους τοξικούς να χαρούν.
Ο Γιάννης χθες βράδυ είχε ραντεβού με το κορίτσι του τη Μαρία, να πάνε για φαγητό. Το συνηθίζουν τα Σαββατόβραδα. Είχαν ραντεβού στο σταθμό Αγία Σοφία. Φόρεσε το φρεσκοσιδερωμένο του πουκάμισο, της έστειλε το μήνυμα ”Μωράκι ξεκινάω, τα λέμε σε είκοσι λεπτά” και ξεκίνησε. Κάτι όμως δεν πήγε πολύ καλά.
Το μετρό, το καλύτερο μετρό του κόσμου τους άφησε στο σταθμό Φλέμινγκ. Κάποιοι είπαν ότι κόπηκε το ρεύμα, άλλοι ότι το σύστημα τα μπέρδεψε, άλλοι είπαν κακίες. Άνοιξαν οι πόρτες από το βαγόνι και τους ζήτησαν να βγουν στη σήραγγα. Στην αρχή δεν το πίστεψε. Δεν γίνεται λέει να περπατήσουμε πλάι σε ράγες με ρεύμα υψηλής τάσης. Δεν συμβαίνουν αυτά τα πράματα στα καλύτερα μετρό του κόσμου σκέφτηκε, σταυροκοπήθηκε και άρχισε να περπατά τοίχο τοίχο. Το τι λέγονταν μέσα στη στοά δεν περιγράφεται…
Ο Γιάννης δαγκώθηκε. Η Μαρία περίμενε μάταια στην Αγία Σοφία. Βγήκε στον επόμενο σταθμό και ανέβηκε άρον άρον στη γη να της τηλεφωνήσει. Το Σαββατόβραδο είχε πάρει φωτιά, αλλά για τους λάθος λόγους…Στο γυρισμό τα μεγάφωνα στο σταθμό της Βενιζέλου τους παρακινούσαν να πάνε στην τροχιά 1 και στο τρένο 5. Σαν βιντεοπαιχνίδι ακούγονταν όμως ο Γιάννης ήταν αποφασισμένος να μη μιλήσει και τώρα…Γύρισε σπίτι και έμαθε από την εταιρία ότι έφταιγε το ρεύμα που κόπηκε. Αποφάσισε να πετάξει κάτι φυλλάδια που είχε κρατημένα και διαφήμιζαν με τη μορφή περιοδικού το καλύτερο μετρό του κόσμου. Εκεί τα λεφτά που έπεσαν για προπαγάνδα δεν έπιασαν τόπο μάλλον…