Μια χορευτική παράσταση made in SKG

της Τατιάνας Παπαδοπούλου Ο Χορός είναι μια δυσκολη τέχνη για την Ελλάδα. Απαιτειται αυτοπειθαρχία, σκληρη δουλειά και επιμονή για να φτάσεις σε ενα ομορφο, ολοκληρωμένο αποτέλεσμα. Η χωρα μας τα τελευταια χρόνια υποφέρει απο προσπάθειες που δεν φτανουν στο τελος, από ανθρώπους πρόθυμους να δουλέψουν και να παράξουν που, όμως, αναγκάζονται να εγκαταλείψουν στο τελος […]

Parallaxi
μια-χορευτική-παράσταση-made-in-skg-45320
Parallaxi
infanta_photo.jpg

της Τατιάνας Παπαδοπούλου

Ο Χορός είναι μια δυσκολη τέχνη για την Ελλάδα. Απαιτειται αυτοπειθαρχία, σκληρη δουλειά και επιμονή για να φτάσεις σε ενα ομορφο, ολοκληρωμένο αποτέλεσμα. Η χωρα μας τα τελευταια χρόνια υποφέρει απο προσπάθειες που δεν φτανουν στο τελος, από ανθρώπους πρόθυμους να δουλέψουν και να παράξουν που, όμως, αναγκάζονται να εγκαταλείψουν στο τελος και την προσπάθεια, αλλά και τη χωρα την ίδια. Εγω αισθάνθηκα οτι ηθελα να παω ενάντια σε αυτο το ρευμα. Ηθελα τωρα μεσα στην κρίση, μεσα σε αυτην την ατμοσφαιρα παραιτησης και αναχώρησης να δουλέψω και να παράξω κάτι όμορφο και δημιουργικό. Για μένα, για τους ανθρώπους γυρω μου, για την πόλη μου, για την κεντρική σκηνή της πόλης μου.

Ετσι αποφάσισα να χορογραφήσω ξανά μετα από τρια χρόνια, να μαζεψω τους αγαπημένους μου χορευτές και όλοι μαζι να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας, καταρχήν, στο κοινό της Θεσσαλονίκης.

Ο Όσκαρ Ουάιλντ με γοήτευε από τη νεαρή μου ηλικία.ως ποητής,δραματουργός και μυθιστηριογράφος.Τα γενεθλια της Ινφάντα ήταν ένα από τα ξεχωριστά του έργα για τα οποία ένιωθα μια ιδιαίτερη έλξη.

Είναι η πρώτη φορά που επιχειρώ να ζωντανέψω με κίνηση ένα συγκεκριμένο «σενάριο».

Αν και θα μπορούσα να γινω αρκετά διδακτική και να καθοδηγήσω το κοινό προς μια συγκεκριμένη κατευθυνση, αποφάσισα τελικά να λειτουργησω πολύ πιο ελεύθερα και να αφήσω το ιδιο το εργο, η ιδια η κίνηση, η χορογραφία να προκαλέσει τους θεατές να οδηγηθούν σε δικές τους υποκειμενικές ερμηνείες. Το ερέθισμα είναι εκεί. Στοχος μου είναι να το κάνω πιο έντονο.

Είναι φανερό ότι σε πρώτη ανάγνωση το έργο μιλάει για τον ρατσισμό.Τον ρατσισμό της ομορφιάς και της ασχήμιας.Τι είναι όμορφο; Το αρμονικό ή το έχον αναλογία. Και αντιστοιχα, τι ειναι άσχημο;

Γιατί τείνουμε να αναγνωρίζουμε πιο εύκολα τις ποιότητες του άσχημου;Μήπως ευθύνεται η χειραγώγηση της αισθητικής από συγκεκριμένα κατεστημένα πρότυπα; Άλλωστε το όμορφο δεν υπάρχει δίχως το άσχημο.

Ομως το εργο δεν μενει μονο σε αυτην την αισθητική αναμέτρηση. Είναι κάτι παραπάνω. Και αυτο το παραπάνω δεν θέλω να το εξηγησω εδω με λόγια, αλλά επιθυμω να το δειξω μεσα από τη χορογραφία μου. Ελπίζω οτι θα τα καταφέρω.

Πληροφορίες για την παράσταση εδώ

* Η Τατιάνα Παπαδοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, είναι απόφοιτος της Βασιλικής Ακαδημίας Χορού του Λονδίνου (με υποτροφία), BA Dance Education, MA in choreography and performance, καλλιτεχνική διευθύντρια της ομάδας σύγχρονου χορού «Χορευτές του Βορρά», πτυχιούχος της Imperial Society of Teachers of Dancing και κάτοχος του Teaching Certificate (CBTS) και Diploma in Dance Teaching Studies (DDTS) της Βασιλικής Ακαδημίας του Λονδίνου.

Το 1987 σε ηλικία 16 χρόνων, φεύγει στο Λονδίνο για σπουδές χορού στη Βασιλική Ακαδημία όπου γίνεται δεκτή με υποτροφία, μετά από συμμετοχή της σε παγκόσμιο διαγωνισμό (Special Entry). Χορεύει τους πρωταγωνιστικούς ρόλους από τα περισσότερα κλασσικά έργα όπως “Δον Κιχώτης”, “Λίμνη των κύκνων”, “Ωραία Κοιμωμένη”, “Kαρυοθραύστης”, “Coppelia”. Αποφοίτησε με άριστα το 1990. Συγχρόνως παρακολουθεί μαθήματα Jazz, κλακέτας και flamenco στο Pineapple Studio, σύγχρονο χορό στο Place και τελειώνει το αγγλικό κολέγιο City and East London College. Το 1992 γίνεται μέλος της Seresta Dance Company.

Παρακολουθεί πολυάριθμα σεμινάρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό όπως και το τρίμηνο σεμινάριο της Ε.Ο.Κ με ειδίκευση στη χοροθεραπεία. Από το 1990 διδάσκει μπαλέτο και σύγχρονο χορό. Από το 1993 κάνει χοροθεραπεία σε παιδιά με ειδικές ανάγκες.

Μετά από έναν σοβαρότατο τραυματισμό στη σπονδυλική στήλη, που την καθηλώνει σε ακινησία εννέα μήνες, το 1994 επιστρέφει στην πόλη της, τη Θεσσαλονίκη, με μεγαλύτερη αγάπη για προσφορά και δημιουργεί τους “Χορευτές του Βορρά” υπό την καλλιτεχνική της διεύθυνση.

Το 1998 διετέλεσε μέλος της κριτικής επιτροπής στη Θεσσαλονίκη για την Βiennale της Ρώμης. Την ίδια χρονιά ανοίγει την πρώτη της σχολή χορού με την επωνυμία “Αrabesque” στη Θεσ/νίκη και το 2000 την δεύτερη.

Και οι δύο σχολές είναι αναγνωρισμένες από το κράτος και λειτουργούν έως σήμερα. Το 2001 παραδίδει μαθήματα μοντέρνου χορού στα Τ.Ε.Φ.Α.Α Θεσσαλονίκης. Είναι μέλος του Διεθνούς Ινστιτούτου Χορού της Unesco.

*Οι “Χορευτές του Βορρά” δημιουργήθηκαν υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Τατιάνας Παπαδοπούλου με έδρα τη Θεσσαλονίκη τον Οκτώβριο του 1994. Οι “Χορευτές του Βορρά” έχουν ως μόνιμους συνεργάτες, τον χορευτή-χορογράφο Παναγιώτη Αργυρόπουλο, και τον μουσικό Aντώνη Σουσάμογλου. 2010: Oι Χορευτές του Βορρά υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Τατιάνας Παδοπούλου, μετά από πανελλήνιο διαγωνισμό, κερδίζουν την τρίτη θέση σε ψήφους, κρινόμενοι από καλλιτεχνικούς διευθυντές διεθνών φεστιβάλ του εξωτερικού (Martin M. Bartelt-Ελβετία, Rolf Dennemann- Γερμανία, Sandra Noeth-Αυστρία, Samme Raeymaekers-Βέλγιο, Norbert Serros –Γερμανία). Επιλέγονται και εμφανίζονται στην 4η Πλατφόρμα Σύγχρονου Χορού στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών καθώς και στο Διεθνές Συνέδριο Χορού όπου προβάλλεται απόσπασμα από την δουλειά τους.

#TAGS
Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα