Μια Ύποπτη στον Δρόμο…

Λέξεις: Αθηνά Χριστίνα Συράκου

Αρχικη εικόνα: Ελιάνα Δημητρακοπούλου

Ο Δρόμος φαινόταν προβληματισμένος…. Κάθε Πέμπτη και Κυριακή έβλεπε την ίδια κοπέλα να περνά. Κάθε φορά με διαφορετικά ρούχα, με διαφορετικό ύφος και όψη λες και άλλαζε χαρακτήρες, λες και άλλαζε εποχές.

Ήταν αποφασισμένος! Αυτήν την φορά θα την σταματούσε! Ποια είναι, που πάει, τι κάνει; Θα την ρωτούσε.

Την βλέπει με βήμα ταχύ! Θα τον προσπερνούσε. ‘Ε! ψιτ! Κοπελιά! Σταμάτα!’ της φωνάζει. Η κοπέλα σταματά γυρίζει και κοιτάζει. ‘Ποια είσαι;’ την ρωτά. ‘Είμαι μια Ύποπτη’. ‘Ύποπτη; Για ποιο πράγμα ύποπτη;’. ‘Είμαι Ύποπτη για ΦΟΝΟ!’ του απαντά δυνατά. Ο Δρόμος σοκαρισμένος δεν αντιδρά. Την βλέπει να φεύγει γοργά. Έπρεπε να την σταματήσει!

Ήρθε πάλι Κυριακή, ο Δρόμος καραδοκούσε. Ήξερε πως θα περνούσε. Ήθελε να την ανακρίνει, μα αν αντιδρούσε; Να παίξει το ρόλο του σκληρού ή του γλυκού ντεντέκτιβ; Θα έπρεπε πρώτα να την δει, να δει πως η ανάκριση θα ‘κυλούσε’.

Να την και πάλι γοργά! Τρέχει σαν κάποιος να την κυνηγά! Τρέχει και ο Δρόμος στέκεται μπροστά της και την σταματά. ‘ΔΕΝ ΠΑΣ ΠΟΥΘΕΝΑ!’ Της ουρλιάζει και αυτή απαντά ‘Α μπα; Τι λες;’. ‘Είσαι Ύποπτη για φόνο!’ της λέει κοφτά. ‘Και που ήμουν την ώρα του φόνου, γνωρίζεις ή τζάμπα με σταματάς;’ Μπερδεύεται ο Δρόμος και δεν μιλά. ‘Γνωρίζεις αν είχα κίνητρο για να διαπράξω τον φόνο; Ή μήπως είμαι τρελή;’ ‘Δεν γνωρίζω’ ψελλίζει κάπως ντροπαλά. ‘Το θύμα το γνώριζα καλά; Εσύ τι ξέρεις για την ζωή του;’. ‘Δεν ξέρω’ της λέει σιγανά.

‘Χαχα!’ Γελά και συνεχίζει ειρωνικά ‘ Καλός ντεντέκτιβ είσαι εσύ. Που να είχες και έξι Υπόπτους να ανακρίνεις! Έξι είμαστε κάθε φορά. Ως Usual Suspects μας ξέρουν καλά. Την μια σε σχολείο στην Βικτωριανή εποχή, την άλλη στην Showbiz στου Χόλυγουντ την χλιδή, και που να δεις στο Chicago στου Charleston την εποχή! Πάντα Ύποπτοι για φόνο, αλλά σιγά μην βρεις το δολοφόνο!’

Ο Δρόμος τσαντίζεται που τον υποτιμά, τα παίρνει στο κρανίο και ένθερμα απαντά ‘ Με βρήκες απροετοίμαστο, αλλά να ξέρεις καλά! Το δολοφόνο τον βρίσκω πολύ χαλαρά! Και όχι έξι, αλλά εκατόν έξι Υπόπτους να βρεις, εγώ και πάλι θα είμαι ένας εκπληκτικός ερευνητής!’

‘Καλός είσαι στα λόγια, στην πράξη όμως πως τα πας; Με δεκατέσσερις Υπόπτους θα βρεις τον δολοφόνο; Στο Bloody Christmas, το καλύτερο πάρτι της πόλης στις 21 Δεκεμβρίου θα μπορέσεις να’ρθεις; Ή μήπως θα δειλιάσεις;

Τολμάς;’

‘ΤΟΛΜΩ!!’ της απαντά ο Δρόμος γεμάτος σιγουριά. ‘Που γίνεται το πάρτι, πες μου, για να έρθω εκείνη την βραδιά!’

‘Κυριακή 21 Δεκεμβρίου στο Tre Marie της Εθνικής Αμύνης, ένα Bloody Christmas με 14 Υπόπτους, για μία και μοναδική φορά. Θα βρεις εσύ ποιος έκανε τον φόνο;’

Πρέπει όμως να κάνεις κράτηση, μην ξεχαστείς, ειδάλλως δεν θα μπορέσεις να’ρθείς.’ ‘Θα κάνω! Πως όμως;’. ‘Συμπληρώνεις την φόρμα συμμετοχής.’

‘Λοιπόν σε περιμένω! Μην αργήσεις. Για να δούμε… πως θα τα πας στις ανακρίσεις…’

Του κλείνει το μάτι και φεύγει γοργά… μα ο Δρόμος τώρα την ξέρει καλά, και δεν θα του ξεφύγει την επόμενη φορά…

Εικόνα: Ιάκωβος Ιωαννίδης